เคยเล่าแล้วครับว่าผมดื่มนมวัวไม่ได้
แต่ช่วงเปิดทำงานปีใหม่มาผมมีธุระเรื่องสร้างบ้างหนักมาก
เริ่มตั้งแต่ถอนศาลพระภูมิเก่าออก เพื่อเตรียมรื้อถอนก่อสร้าง
แต่ผมไม่ขึ้นศาลใหม่แล้วนะ เพราะส่วนตัวไม่อะไรกับศาลพระภูมิครับ
ถึงแม้เจ้าของเก่าจะบอกว่า เค้าไหว้แล้วถูกหวยหลายงวดก็ตาม
ทีแรกว่าจะไม่ยุ่งให้แฟนกับแม่ผม แม่แฟนจัดการกันไป
แต่สุดท้ายก็ต้องจัดการอยู่ดี
อีกวันนึงก็ต้องดูงานเริ่มรื้อถอน คือจริงๆ ก็ไม่ต้องไปสนใจมันหรอกครับ
แต่ผมก็อยากดูการจัดการว่าเค้าจะเริ่มยังไง Progress เป็นยังไง
นั่นทำให้ผมไม่ได้กินข้าวเช้า และไม่ค่อยอยากกินข้าวกลางวัน
เลยแก้ปัญหาด้วยการซื้อกาแฟมากินแก้วนึง เป็นมื้อรวบเช้ารวบกลางวัน
และนั่นทำให้กระเพราะ ลำไส้ที่ไม่ค่อยดูซึมนมเลยแฮ้ง
ปวดท้องตั้งแต่วันอังคาร แต่ก็ยังทำแบบเดิม
พอโดนซ้ำเข้าไปเท่านั้น ก็ทำให้ท้องเสียหนักมาก
ทั้งถ่ายทั้งอาเจียน ทั้งปวดท้อง
ปกติผมเป็นคนแทบจะไม่ท้องเสียเลย 8-9 ปีถึงจะเป็นซักครั้ง
แต่พอเป็นทีนี่เยอะเลยครับ เหอะๆ
ทีนี้ผมเริ่มปวดท้อง ท้องอืด ตั้งแต่นมมื้อแรกตอนท้องว่างวันอังคาร
พอวันพุธโดนกาแฟใส่นมเข้าไปซ้ำอีก คือพังเลยครับ พังมาก ๆ
ตกบ่ายวันพุธผมเริ่มท้องเสีย เดินเข้าเดินออกห้องน้ำเป็นพักๆ
และเริ่มถี่ขึ้นช่วง 4-5 โมงเย็น และเริ่มอาเจียน
เรียกว่าสแกนหน้าเลิกงานเส็ด ยังต้องวิ่งไปอ้วกก่อนเดินไปรถ
ตอนนั้นแย่มากครับ ปวดท้องมาก เพลียมาก
อาการเหมือนจะขับรถไม่ไหว เลยเลือกกลับไปเช็คอินที่บ้านแม่ก่อน
ไปถึงไหว้แม่เส็ดพูดคำแรก "ท้องเสีย" แล้วม้วนลงนั่งโซฟา
แม่ทักคำแรกว่า "กินนมมาหรอ"
มันใช่เลยครับแม่!!!!!
กินนมมา
แม่ไม่ได้บ่นว่า แล้วจะกินทำไม แต่แม่หายาให้อย่างแรกเลย
เพราะดูสภาพแล้วท่าทางแย่จริง
แม่ถามว่า กินเกลือแร่มาบ้างหรือยัง ผมบอกว่ายัง แล้วขอตัวไปอาบน้ำ
แต่การอาบน้ำคราวนี้นรกมากเลยครับ
เพราะเปิดน้ำอุ่นแรงมากแล้ว แต่มันกลับหนาวมากๆ
เรียกว่ายืนสั่นอยู่ในห้องน้ำ มึนหัวเหมือนจะยืนไม่ไหว ก็รีบๆอาบ
ออกมายืนสั่งแต่งตัวอยู่ในห้องแล้วมุดกลับไปในผ้าห่ม
ไม่เปิดแอร์ ไม่เปิดพัดลม นอนสั่นอยู่อย่างงั้น
หายไปพักใหญ่ จนแม่ขึ้นมาดู จับตัวว่าตัวร้อนหรือป่าว
แล้วบอกว่า ลงไปกินข้าวก่อน จะได้กินยาอย่างอื่นแล้วนอนไป
เดินลงมาเนี้ยมือชา เท้าชา ยกมือตัวเองมาดูคือมือซีดจนเขียว
รู้สึกมาซักพักแล้วว่าหัวใจเต้นเร็วกว่าปกติมาก เหมือนไปวิ่งมา
ยิ่งเดินยิ่งเป็นมากขึ้น แล้วภาพก็เฟรดเป็นสีดำ
นี่ก็รีบลงไปนั่งขำอยู่ที่บ้าน แล้วก็พูดไปขำไปว่า "เหมือนจะเป็นลมเลยอ่ะ"
คือพูดเอาตลกเลยนะ 55555 แม่พ่อ พี่สาว พี่เขย แฟ อะไรมาดูกันหมด
แล้วก็ยิ้ม ๆ ขำๆ อยู่ซักพักแล้วเงียบไปเลย - -''
ทีนี้งานมาเลยครับ พี่เขยต้องหามไปโรงบาล
ถึงโรงบาล ผมก็เริ่มรู้เรื่องขยับเขยือนไหวแล้ว
ก็ตะกายออกมาจากรถ แล้วเดินโซเซไปจุดคัดกรอง
พยาบาลก็ถามว่าเป็นอะไรมาคะ ผมก็บอกว่า ท้องเสียครับ
พี่พยาบาลก็บอกว่า ไหนคนไข้คะ
ตอนนั้นอยากตอบมากกว่า ผมเอง แต่จะยกมือก็ยกไม่ขึ้นจะตอบก็พูดไม่ออก
มือนึงเท้าขอบโต๊ะ มือนึงยกมาครึ่งๆ กลางๆ แล้วยืนเซๆ
พี่เขยนี่จอดรถคาทางเข้าไปแบบนั้นแล้วลงมาหิ้วแขนไว้
พยายามก็เข้ามาช่วยหิ้ว บอก "ขอรถเข็นค่ะ ขอรถเข็นด้วยค่ะ"
ผมก็โบกมือว่า ไม่เป็นไรๆ แล้วพยายามจะเดินต่อ
แต่พี่เขยนี่ล๊อคตัวไว้แล้วจับใส่รถเข็นส่งไปห้องฉุกเฉิน
วิวที่ผมโคตรไม่ชอบที่สุดคือมุมที่นอนมองไฟเพดานห้องฉุกเฉิน
เพราะมันน่าเบื่อมาก ๆ ครับ
และจริงๆ ผมเกลียดการไปหาหมอ หรือไปโรงบาลมากครับ
ด้วยเหตุผลที่ว่า "เสียเวลา"
ไปถึงหมอก็มาดู ซักถามอาการว่าเป็นมานานเท่าไหร่ อาการเป็นยังไง
ซึ่งหมอก็เป็นผู้ชายหวานๆ ครับ หางเสียงจะหนาวเจี๊ยบ
มาถึงก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง มาจับมือจับไม้ แล้วยักไหล่เบาๆ
"Dehydrate มากนะ หัวใจเต้นเร็วแล้ว นอนโรงบาลนะครับ"
ผมรีบตอบแบบไม่ต้องคิดว่าตัวเองไหวไม่ไหวเลยว่า "ไม่เอาครับ"
หมอก็ตอบไวเหมือนกันว่า "อ๊อย! เดี๋ยวคืนนี้ก็ได้กลับมาหาผมแหละ เจอกันนะจ้ะ"
"งั้นหมอฉีดยากับกลูโครสให้ก่อน แล้วกลับไปนอนนะครับ"
เอาตามนั้นครับหมอ ผมก็พยักหน้าให้แล้วนอนหลับตารอยาวๆ ไป
กลับไปบ้านนี่คำพูดหมอนี่ลอยมาเลยครับ
"อ๊อย! เดี๋ยวคืนนี้ก็ได้กลับมาหาผมแหละ"
ทรมานมากครับ เป็นแบบนี้ทุกครั้งที่ไม่ยอมนอนโรงบาลเลย
หนาวสั่นตลอดเวลา พยายามนอนก็นอนไม่หลับ
มันบอกไม่ถูกครับว่ารู้สึกยังไง แต่มันรู้สึกไม่สบายอ่ะครับ
หัวใจเต้นตึกๆๆๆๆๆ เหนื่อยตลอดเวลา
ผมนอนกับพี่เขย เพราะพี่แกกรนจัด พี่สาวเลยอัปเปหิให้มานอนห้องผมแทน
พอผมกลับมานอนบ้าน เลยยังเอาพี่แกมานอนด้วยเหมือนเดิม
แต่คราวนี้พี่เขยนอนไม่ได้เลยครับ เพราะผมนอนถอนหายใจ เฮ้อ...เฮ้อ...
แล้วกระสับกระส่ายตลอดเวลา จนพี่แกต้องไปตามแม่ให้มานอนกับผม
แล้วพี่เขยก็ไปนอนโซฟาข้างล่างแทน 55555 กลัวละสิ
กว่าจะนอนไหวก็ล่อไป ตี 1 ครึ่ง
เช้ามานี่ก็คลานมาทำงาน แต่เพลียมาก
ไม่ได้กินอะไรมาตั้งแต่เที่ยงของวันอังคารจนถึงตอนนี้
วันนี้กินเกลือแร่ไป 10 ซองแล้ว น่าจะโอเคละมั้งครับ
แต่ก็ยังเพลีย ปวดท้อง เข้าห้องน้ำไปแล้ว 6 รอบ แต่ไม่อาเจียนละครับ
ไม่ชอบเลย ท้องเสียเนี้ย
ขนาดผมเป็นคนที่ทนกับการเจ็บป่วยได้มากนะ
| Create Date : 06 มกราคม 2565 |
| Last Update : 6 มกราคม 2565 17:08:05 น. |
|
22 comments
|
| Counter : 759 Pageviews. |
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณnonnoiGiwGiw, คุณทนายอ้วน, คุณสองแผ่นดิน, คุณThe Kop Civil, คุณhaiku, คุณโอพีย์, คุณtoor36, คุณกะว่าก๋า, คุณเริงฤดีนะ, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณชีริว, คุณอาจารย์สุวิมล |
โดย: ทนายอ้วน   วันที่: 6 มกราคม 2565 เวลา:20:35:50 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน  วันที่: 6 มกราคม 2565 เวลา:22:48:52 น. |
|
|
|
| โดย: โอพีย์ วันที่: 7 มกราคม 2565 เวลา:0:03:44 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36  ) วันที่: 7 มกราคม 2565 เวลา:0:16:01 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 7 มกราคม 2565 เวลา:6:12:22 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ  วันที่: 7 มกราคม 2565 เวลา:6:39:30 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 มกราคม 2565 เวลา:21:12:53 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 มกราคม 2565 เวลา:8:24:33 น. |
|
|
|
| โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 8 มกราคม 2565 เวลา:20:07:48 น. |
|
|
|
โดย: ชีริว  วันที่: 8 มกราคม 2565 เวลา:21:04:25 น. |
|
|
|
| โดย: ทนายอ้วน วันที่: 8 มกราคม 2565 เวลา:23:28:54 น. |
|
|
|
| โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 9 มกราคม 2565 เวลา:14:22:19 น. |
|
|
|
| โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 10 มกราคม 2565 เวลา:12:41:38 น. |
|
|
|
|
|
 |
|
แต่ไงก็ให้หายไวๆ ล่ะ..
ปล.หยุดแดรกอาหารที่มีส่วนผสมของนมไปสักพักใหญ่ๆ ไปเลยนะ