แหม่...เล่าตอนนี้ก็ดูเป็นเรื่องตลกเลยครับ
แต่ไอ่ตอนนั้นนี่ขำไม่ออกเลยผมเนี้ย
ผมไปโดนอะไรที่ไหนมาหรอ
ช่วงกลางเดือนธันวา บริษัทผมมีงานเลี้ยงปีใหม่เหมือนกับที่มีเป็นประจำทุกปี
ปีนี้จัดที่โรงแรมแห่งหนึ่งแถววิภาวดี จริงๆ ก็จัดที่นี่เกือบทุกปีครับ
จะมีธีมงานต่างๆ แล้วแต่ปี แต่ปีนี้รู้สึกว่าธีม Vintage
แผนกตกลงว่า แผนกเราจะแต่งเป็นทีม ในคอนเซป "ผู้ดีอังกฤษ"
ซึ่งแบ่งได้หลายพวกเลยครับ
พวกผู้หญิง....แต่งกันจัดเต็ม อันนี้ยกให้ไปเลย
ผู้ชายอิน และมีเสื้อผ้า....ใส่กั๊ก กับทักซิโด่
ผู้ชายอิน อยากหล่อ แต่ไม่อยากเยอะ .... ใส่เชิ้ต กับเสื้อกั๊ก หูกระต่าย
พวกผมจะแซวไอ่กลุ่มนี้ว่า "เด็กเสิร์ฟ" 55555
และผู้ชายเน้นเข้าร่วม ไม่เน้นเข้ารอบ... ใส่แค่เสื้อเชิ้ต กางกางดำหรือน้ำตาล ใส่ Suspenders
ภาพปลากรอบ เท่านั้นครับ
ผมคือไอ่พวกหลังครับ ป่วยก็ป่วย ทำงานก็อย่างเหนื่อย
ขี้เกียจคิดขี้เกียจแต่ง แค่ร่วมงานบริษัท รอจับรางวัลแค่นั้น
ที่โต๊ะพวกผม มีเหล้าที่พกมากันเอง 2 กลมกับ 1 แบน
มิกซ์เซอร์โรงแรมมีให้ ซึ่งนี่ก็เริ่มชกกันตั้งแต่ 6 โมงเย็น
แต่ผมไม่ได้ดื่มครับ อย่างที่เล่าไปก่อนหน้านี้ว่าผมไม่ค่อยสบาย
ก็แค่กินอาหารนิดหน่อย กับน้ำเปล่าไม่เย็นตลอดคืน
พิธีการ และการแจกรางวัลจบแค่ 2 ทุ่ม
เวลาที่เหลือ ก็กินดื่ม วงดนตรีเล่นเพลงมันส์ๆ ให้สนุกกันยาวๆ
อย่างที่รู้ครับ...แผนกผมคือจุดรวมตัวสายปาร์ตี้
แค่มีดนตรีแล้วเหล้าได้ที่ สมาชิกก็พร้อมจะลุกเต้นกันจนลืมมาด
ปกติเวลาทำงานแต่ละคนจะเป็นคนมาดดี ยิ้มๆ ไนซ์ๆ
แต่ได้ที่เมื่อไหร่นี่มาทุกท่าครับ ทั้งที่ซ้อมและไม่ได้ซ้อมกันมา
เพื่อนก็ออกไปเฮฮา บางคนเดินชนแก้วไปทัวร์ฮอล์
บางคนหันไปอีกทีก็ไปร่วมวงกับชาวบ้านเค้าที่หน้าเวที
บางคนกอดคอคนนั้นทีคนนี้ที มือนึงแก้ว มือนึงทักทาย
แต่ที่โต๊ะ มีผมกับเจมส์
ผมที่ไม่ดื่ม ก็ไม่อยากเดินเข้าวงไปให้ใครส่งเหล้าให้ดื่ม
เต้นก็ไม่อยากเต้น เพราะไม่ค่อยสบายและไม่ได้แอลกอฮอล์
ส่วนเจมส์....ไอ่นี่นั่งยิ้มๆ ดูบรรยากาศ ชนเหล้าใส่แก้วแล้วนั่งดื่มเงียบๆ
แต่เห็นเงียบๆ นี่คือชงเข้มมากนะครับ แล้วใครเดินมา ไอ่นี่ยกชนหมดแก้ว
เรียกว่ามอมตัวเองและคนรอบข้าง
พัทไปเดินสนุกๆ และกลับมาหาผมที่โต๊ะเป็นระยะๆ
เวลาน่าจะประมาณ 3 ทุ่มกว่า หลายคนก็เมาสุดกันไปแล้ว
หนึ่งในนั้นคือพี่ผจก.
อยู่ๆ พี่ ผจก. เดินถือแก้วท่าทางเมามากกลับมากอดคอผมที่โต๊ะ
"ปริ๊นซ์ๆ เมิงไปกับพี่หน่อย ไปชงเหล้าให้พี่ปุ้มหน่อยดิ"
พี่ปุ้ม นามสมมุติ เป็นผู้จัดการจัดซื้อวัย 40ต้น ปกติก็นั่งอยู่ชั้นเดียวกัน
ปกติผมกับพี่เค้าสนิทกัน เค้าชอบแซวผม ตั้งแต่เข้ามาทำงานแรกๆ
ประมาณ "เธอนี่ เห็นแล้วอยากเอาผัวไปโยนทิ้งเลย"
"ถึงจะเข้ามาใหม่หลายคน แต่ในใจพี่มีแต่ปริ๊นซ์นะจ้ะ" พร้อมทำมินิฮาร์ท
"พี่ถือบัตรคิวจนเปื้อยแล้วนะน้องปริ๊นซ์"
แต่คือขำๆ ครับ ท่าทางพี่เค้าก็ดูแซวขำๆ ตามบุคลิกที่ดูเป็นคนสนุกสนาน
ผมก็ไม่ได้คิดอะไร แซวมาผมก็รับมุกบ้าง บางครั้งเขินก็แค่ยิ้มๆ
ซึ่งพี่เค้าก็ไปงานแต่งผมครับ หลายครั้งที่เค้าบอกให้ผมคุยกับแฟนเยอะๆ
คุยกันตรง ๆ โกรธอย่าเงียบ ผู้หญิงไม่ชอบให้เงียบ
แต่ผมก็ไม่เคยไปปรึกษาอะไรพี่เค้า พี่เค้าแค่พูดกว้างๆ
ดังนั้น พอพี่ ผจก ชวน ผมก็หยักหน้ารับแล้วเดินตามไปที่โต๊ะพี่ปุ้ม
ก่อนจะเข้าไปเอามือบีบไหล่เป็นเชิงนวดจากด้านหลัง
"อุ้ย! น้องปริ๊นซ์"
พี่ปุ้มที่หันมาเจอทำหน้าตกใจแต่ดีใจ พร้อมเสียงเชียร์จากคนรอบๆ
ผมลงนั่งเก้าอี้ข้างๆ พี่เค้า ยิ้มๆ แล้วหยิบแก้วในมือมาเทเหล้าให้
"อันนี้ของพี่ครับ แต่ลืมถามเลยว่า จะใส่โซดาหรือจะใส่ใจ"
ผมส่งแก้วให้พร้อมเสียงวี๊ดว๊ายจากพี่ๆ ป้าๆ จัดซื้อลูกน้องพี่ปุ้ม
พี่หมวย...ป้าหมวย....เรียกพี่ดีกว่า พี่หมวยที่ถือแก้วเต้นอยู่ข้างๆ
ก็หันมาแล้วย่อลงมานั่งบนขาข้างหนึ่งของผมแล้วกอดคอ
"ว๊าย วันนี้นั่งตักน้องปริ๊นซ์ได้ไหมอ่ะ" ว่าแล้วก็ส่งแก้วให้ผม
ไอ่ผมก็ทำงานดีเป็นเด็กเอ็นฯเลย ส่งแก้วมาผมก็ชง โดยมีพี่แกนั่งอยู่บนขา
ถึงมือเค้าจะกอดคอผมไว้มือนึง แต่มือผมไม่ได้แตะตัวพี่เค้าเลยนะครับ
ไม่โน้มตัวหา แต่เอนตัวไปพิงพนัก รักษาที่ว่างไว้เล็กน้อย
แต่อยู่ๆ พี่ปุ้มก็กระดกเหล้าหมดแก้วแล้วลุกขึ้นมากอดคอผมอีกข้างหนึ่ง
ก่อนจะดึงคอผมไปหอมแก้ม
แน่นอนว่าผมผงะออกแล้วก้มหน้าหลบ
"เฮ้ย! เดี๋ยวๆๆ พี่ปุ้ม น้องผมๆ มันมีเมียแล้วนะ" พี่ ผจก รีบเข้ามาแยก
แต่ด้วยความเกรงใจ พี่ ผจก ก็ไม่กล้าดันพี่ปุ้มออกชัดเจน
ตอนนั้นพี่หมวยลุกขึ้นไปแล้วครับ
"นี่นะ พี่ชอบของพี่มาตั้งนาน" พี่ปุ้มพูดพร้อมจะดึงคอผมไปหอมอีกรอบ
แต่ผมม้วนหลบได้ จังหวะเดียวกับ พัท กับป๊อปปี้ที่เดินดื่มเดินเต้นมาตามโต๊ะ
ผมเลยลุกขึ้นแล้วแกล้งของถึง เต้นไปตามเพลงแล้วเกาะไปกับพัทและป๊อปปี้
ก่อนจะกลับมานั่งที่โต๊ะตัวเอง พี่ ผจก ยังคงสลัดพี่ปุ้มไม่หลุด
และต้องยืนชงเหล้าให้กับแก๊งนูน่าจัดซื้อ
ถึงโต๊ะก็ปลอดภัย ผมก็มานั่งเอาแขนพาดพนักเก้าอี้ตัวข้างๆ
อีกมือนึงเล่นมือถือบ้าง เงยหน้าไปดูนักร้องบ้าง โดยมีเจมส์นั่งอยู่ตรงข้าม
อยู่ๆ ก็มีใครบางคนเทเหล้าใส่แก้วน้ำเปล่าของผม
พอหันกลับไป คนคนนั้นคือพี่ปุ้ม ก่อนที่พี่เค้าจะพยายามยกให้ผมดื่ม
"ไม่ดื่มได้ไหมพี่ ผมขับรถ"
"หมดแก้วน่าปริ๊นซ์ ปกติเห็นยกหายยกหาย" พี่ปุ้มกดไหล่ผมไว้พร้อมคะยันคะยอ
"โหพี่ โคตรเข้ม ไม่ไหวดิ นิดเดียวพอ วันนี้ผมไม่กินเลย ผมกินให้พี่คนเดียวดีไหม"
ผมพยายามต่อรองเอาตัวรอด เจมส์นี่นั่งอยู่ก็ลุกมาสะกิดพี่ปุ้ม แล้วชนแก้ว
แต่ก็ไม่ช่วยให้พี่ปุ้มปล่อยผม พี่เค้ายังคงพยายามยกแก้วให้ผมดื่ม
ซึ่งผมก็จิบให้นิดนึง เพื่อเอาตัวรอด
จังหวะนั้น ย้งก็เอามือเข้ามาแหวกแขนพี่ปุ้มออกจากผมแล้วยกเหล้าแก้วนั้นดื่มเอง
"นังย้ง!..." พี่ปุ้มตีแขนย้งดัง แปะ
"ผมน้อยใจแล้วนะ พี่ชงให้ไอ่ปริ๊นซ์ซะหวานเลย ขอผมบ้างดิ ไหนมีเหล้าดีๆ ให้กินไหม"
ย้งจัดการกอดไหล่พี่ปุ้มแน่นๆ แล้วลากกลับไปที่โต๊ะ
"ย้งแกนะ เดี๋ยวฉันเอาให้ใต้โต๊ะ นังย้ง!" พี่ปุ้มพยายามสะบัด แล้ววกกลับมาที่ผม
"โอ๊ะๆๆ พี่ปุ้มคะ ไอ่ปริ๊นซ์มันไม่สบาย พี่ไม่ยุ่งกับมันก่อน" ย้งหันกลับมาคว้าได้ทัน
แต่พี่ปุ้มก็อาศัยจังหวะย้งที่กึ่มๆ แล้วเผลอ กระโดดมานั่งตักผมแล้วหอมแก้มผมซ้ายทีขวาที
"อ้าวเฮ้ยๆๆ" ย้ง เจมส์ พี่ ผจก รับเข้ามาคว้าพี่ปุ้มออกไป
ส่วนผมนี่ทั้งก้มหน้าทั้งเอามือดัน ก่อนจะรีบลุกขึ้นหนีออกไปนั่งกับ พี่ ผจก วิศวกรรม
ราวๆ 4 ทุ่ม ผมลุกไปเข้าห้องน้ำ แต่ไม่รู้ทำไม ไม่ได้ชวนเพื่อนไปด้วย
เพราะเห็นแต่ละคนกำลังเต้นกันสนุก แถมยืนไม่ค่อยจะอยู่กันซะแล้ว
พอดึกแล้ว ผมก็ออกจากห้องน้ำมาโดนที่ปลดกระดุมคอลงมา
แล้วไม่ใส่เสื้อในกางเกง ให้สบายๆ ไม่ต้อง keep theme
แต่พอเลี้ยวออกมาห้องน้ำมาที่ทางเดินแคบๆ ก่อนออกไปด้านนอกปั๊บ
ผมก็เจอกับพี่ปุ้มที่มาพร้อมเพื่อนที่แผนกอีก 2 คนทันที
แน่นอนว่าพี่ปุ้มพุ่งเข้ามาจะกอดผม ส่วนผมก็รีบยกมือมากอดอกปกป้องตัวเอง
พร้อมกับหันตัวเข้ากำแพงทันที
"ดวงอ่ะเนอะ ต้องมาเจอกับพี่ เนอะปริ๊นซ์เนอะ"
พี่ปุ้มพูดพร้อมกับมือที่พยายามจับตรงนั้นตรงนี้
เพื่อนเค้าก็เหมือนจะเห็นเป็นเรื่องสนุกครับ ห้ามพอเป็นพิธี แต่ไม่พยายาม
แต่ผมน่ะ เกรงใจพี่เค้า ไม่อยากพูดแรง ไม่อยากผลักแรง หรือสะบัดแรง
หลบได้หลบไว้ก่อน
"พี่ไม่เอาๆ นี่ๆๆ จับมือได้ อ่ะผมให้จับ พี่จับไว้เลย" นี่ก็ส่งมือให้
แต่พี่เค้าไม่ได้จับเปล่า แต่เค้าจูบมือผมรัวๆ จนผมต้องชักหนีแล้วรีบเดินออกมา
พี่ปุ้มยังดึงยังทึ้งผมอยู่พักนึงก่อนที่ผมจะคว้าแขนพี่ ผจก วิศวะ ที่เดินมาเข้าห้องน้ำไว้ได้
"พี่ๆๆ อย่าเพิ่งไป เอาผมไปด้วย"
พี่ ผจก วิศวะ เห็นพี่ปุ้มยืนเอาตัวเบียดผมไว้แน่น ก็รีบเอาแขนแยก
ซึ่งเค้า 2 คนสนิทกัน
"ไอ่ปุ้ม อะไรของเอ็งเนี้ย แซะผัวชาวบ้านอยู่ได้ กลับไปนอนไป ดูแลลูกพี่หน่อย น้องๆ"
พี่ ผจก ดึงตัวผมไปไว้ด้านหน้าตัวเอง แล้วดันหลังให้ผมเดินหนีไปก่อนอย่างไว
ผมกลัวพี่เค้าแล้ว ถึงจะรู้ว่าพี่เค้าเมามาก
แต่ผมกลับเข้ามาในงาน เดินมาพัทแล้วอยู่กับพัทตลอดเวลา
ซักพักก็เลือกที่จะกลับก่อนห้องจะปิดซะอีก แล้วเดินไปลานจอดรถพร้อมพัทกับไนท์
น้องส่งผมถึงรถเลยครับ 55555 ไม่ใส่อะไร รถผมแค่ถึงก่อน
ผมเดินไปเปิดท้ายรถเอารองเท้าแตะเปลี่ยนเพื่อขับรถสบายๆ
แล้วมานั่งถอด suspenders ถอดถุงเท้าร้องเท้า
โดยที่นั่งอยู่ที่เบาะคนขับแต่ยังเอาขาออกมานอกรถ
รถสตาร์ทเรียบร้อย พร้อมเปิดเพลงเสียงดังตามปกติ
แต่อยู่ๆ ผมถูกผลักอย่างแรง แรงเพราะไม่ทันตั้งตัวด้วยครับ
แล้วผมก็ถูกขึ้นมาคร่อมตัวจากพี่ปุ้มคนนั้น
"พี่ พี่!!! ไม่เอาพี่ พอแล้ว พอ"
ผมเอาแขนยันไหล่พี่แกเอาไว้ แล้วผลักออกไป
แต่พี่เค้ากระชากคอเสื้อผมได้ แล้วพยายามหอมผมอีกครั้ง
"พอแล้วพี่ เกินไปๆ พี่ไม่เล่นด้วยนะ ไปพี่ไปๆ"
บอกตามตรงว่าผมก็ไม่กล้าทำรุงแรงครับ ด้วยความที่เราต้องทำงานด้วยกัน
และพี่เค้าก็เป็นผู้หญิง คือจังหวะนี้ผมถีบหรือต่อยท้องทีเดียวก็ร่วงนะ
แต่มันจะทำงานด้วยกันได้หรอ ผมก็โดนไล่ออกไหม ว่าทำร้ายพี่เค้า
เลยทำได้แค่ดันๆ หนีๆ
จังหวะนัวๆ นั่นพี่เค้าพูดอะไรซักอย่างกับผมตลอดเวลา เป็นแนวชอบจัง ปริ๊นซ์ของพี่
อ้อ จำได้ประโยตนึง ประมาณว่า
"พี่โอนให้ ปริ๊นซ์เอาเท่าไหร่ 2หมื่น หรือ 3หมื่นดี พี่โอนให้เลย"
อะไรทำนองนี้ผมก็ไม่ได้ฟัง รู้แต่ต้องป้องกันตัวเอง
พอผมเขนแขนบังหน้า พี่เค้าก็จัดการล้วงอกล้วงเสื้อผมจนได้
ผมก็จับมือพี่เค้าสองมือขัดกันไว้แล้วดันเข้ากับเบาะรถ เพื่อตัวเองจะได้รีบลุกได้
แต่จังหวะบิดตัว มือหลุด โดนเหนี่ยวคอเข้าไปซุกๆ ไซ้ๆ
ผมนี่เลยเอาเข่าดันตัวพี่แกไว้แล้วสไลค์ตัวออกมานอกรถได้
พร้อมกับที่พัทกับไนท์วิ่งกลับมาดู
"โอ้ยเชี้ยไนท์ ช่วยด้วย กุไม่ชอบเลย กุไม่ไหวละ"
คือผมรู้สึกแย่มากครับ นอกจากเจ็บแล้ว ยังรู้สึกเสียความเป็นส่วนตัว
รู้สึกถูกทำในสิ่งที่ฝืนใจ รู้สึกกระอักกระอ่วน รู้สึกขยะแขยง
คือเหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นเร็วแล้วและแป็บเดียวมากครับ
อาจจะแค่นาทีเดียว แต่เป็น 1 นาทีที่เชี้ยมาก
โหดร้ายมากกับการดูกระทำแบบนี้
คือผู้ชายก็มีสิทธิ์ในร่างกายตัวเองไหมครับ
การกระทำแบบนี้โคตรคุกคามทางเพศเลย
แล้วพอเป็นผู้ชาย ผู้หญิงคนอื่นตรงนั้นก็ไม่ห้ามเพื่อน
ปล่อยให้เพื่อนทำกับผมแบบนั้น บอกว่าอย่าๆๆ แต่เห็นทำหน้าเหมือนตลก
ไม่ตลกเลยสลัด! ถ้าเป็นผู้หญิงโดนทำผมว่าเรื่องใหญ่ไปแล้ว
แล้วพอผมเป็นผู้ชาย ผมจะไปจับไปดันร่างกายเค้าก็ลำบากใจ
จะทำรุนแรงอย่างที่บอก ต่อยทีเดียวก็ร่วง ก็ทำไม่ได้ กลายเป็นผิดอีก
จากที่ฟังผมเล่าอาจจะคิดว่าทำไมผมไม่หนี ไปปัดป้องมากกว่านี้
คือ เราทำงานด้วยกันครับ ผมก็ไม่อยากทำอะไรเสียมารยาทแล้วทำงานกันไม่ได้
ตอนนั้นรู้สึกไม่ชอบ แต่เราก็ไม่ได้เสียหายอะไรมากมาย
แต่ผมก็มีฟางเส้นสุดท้ายนะ
ตอนนั้นคิดไว้ว่า ถ้ามากับไอ่จ้อนผมเมื่อไหร่ ไม่ว่า direct หรือ indirect
มือว่างผมต่อย เท้าว่างผมถีบจริง ๆ
Sexual Harassment ไม่ตลกไม่ว่าจะผู้หญิงหรือผู้ชายครับ
นี่แหละครับ เกือบถูกปล้ำ ในงานปีใหม่......
| Create Date : 08 มกราคม 2567 |
| Last Update : 9 มกราคม 2567 16:08:09 น. |
|
25 comments
|
| Counter : 1210 Pageviews. |
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณmultiple, คุณกะว่าก๋า, คุณtanjira, คุณnonnoiGiwGiw, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณThe Kop Civil, คุณtoor36, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณหอมกร, คุณอุ้มสี, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณSweet_pills, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณอาจารย์สุวิมล |
โดย: multiple  วันที่: 9 มกราคม 2567 เวลา:4:22:10 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 9 มกราคม 2567 เวลา:5:30:04 น. |
|
|
|
โดย: tanjira  วันที่: 9 มกราคม 2567 เวลา:14:57:41 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 มกราคม 2567 เวลา:20:46:55 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 มกราคม 2567 เวลา:20:47:21 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 มกราคม 2567 เวลา:23:05:00 น. |
|
|
|
| โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 9 มกราคม 2567 เวลา:23:51:40 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 มกราคม 2567 เวลา:5:13:30 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร  วันที่: 10 มกราคม 2567 เวลา:7:26:39 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 มกราคม 2567 เวลา:12:22:39 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี  วันที่: 10 มกราคม 2567 เวลา:12:36:08 น. |
|
|
|
| โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 10 มกราคม 2567 เวลา:21:46:10 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 มกราคม 2567 เวลา:5:26:54 น. |
|
|
|
| โดย: หอมกร วันที่: 11 มกราคม 2567 เวลา:15:48:04 น. |
|
|
|
|
|
 |
|
น้องปริ๊นซ์บอก บล็อกเอ็ง ยิ่งกว่าข้า
เอ็งนะ 36+ โซ่ แส้ กุญแจมือมาครบ เย้ย 555
งานเลี้ยงใดๆ ที่มีน้ำเมรัยมาแจมนี่ มักจะมีสถานการณ์ต่างๆ
ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นได้เสมอเลยนะครับ
โบราณเค้าจึงเตือนไว้ว่า สาวแก่ แม่หม้าย ชอบตะกายเด็ก555
อันนี้เรื่องจริง แฮ่
ของ น้องปริ๊นซ์ โชคดี ที่วันนั้นไม่ได้เมา ไม่งั้น
อาจจะเผลอขบติ่งหู กินของหมดอายุ เอ๊ย ถีบป้า เค้ากระเด็นหงายท้องไป 555
และยังโชคดีที่มีเพื่อนๆพี่ๆเป็น กันชนให้ สถานการณ์เบาลง
เรื่องแบบนี้ มีในทุกวงการครับ อ.เต๊ะ ก็เคยเจอมาเหมือนกัน
ทั้งชาย ทั้งหญิง ทั้งเพื่อนร่วมงาน ทั้งหัวหน้าสาวๆ ก็มี
โชคดีเอาตัวรอดมาได้ เปลืองตัวบ้างนิดๆหน่อยๆ นึกว่าทำบุญให้ทาน 555
จากประสบการณ์ อ.เต๊ะ ผู้หญิงที่ดูภายนอก เรียบร้อย นี้ตัวดีเลยเชียวครับ รุกเรา ซะยิ่งกว่า หมากรุกซะอีก555
ปล. ของ อ.เต๊ะ ทำไมไม่มีโอนมาเลยครับ2หมื่น3หมื่นนี่
แต่หัวหน้าสาว ให้ 2ขั้นเลยครับปีนั้น แฮ่