lliliil Work it harder, Make it better, Do it faster, Make us Stronger liilill
space
space
space
<<
มิถุนายน 2565
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
space
space
13 มิถุนายน 2565
space
space
space

ถนนสายนี้มีตะพาบ หลัก กม.ที่304 "จิ๊กซอว์ชิ้นสุดท้าย"

ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 304
"จิ๊กซอว์ชิ้นสุดท้าย"





 โจทย์โดยคุณ
   toor36
 
 







 
บอกเลยว่าโจทย์นี้ โคตรยากสำหรับผมเลยครับ
ขนาดอ่านคำอธิบายหลายรอบยังตอบตัวเองไม่ได้ว่าจะเขียนอะไรดี
ผมอาจจะยังไม่รู้ว่าชีวิตนี้มีอะไรขาดหายไป
หรืออะไรกันแน่ที่เติมเต็มการมีชีวิตอยู่ 
สำหรับตอนนี้
แค่ครอบครัวดี สุขภาพดี งานดี เงินดี แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว


ส่วนเรื่อง จิ๊กซอว์ชิ้นสุดท้าย จริงๆ ..... อันนี้ผมหายบ่อยครับ 5555
เมื่อก่อน ตอนประถม เวลาปิดเทมอ ผมจะชอบนั่งต่อจิ๊กซอว์อยู่ที่มุมบ้าน
ซื้อมาแบบ 500 ชิ้น หรือ 1000 ชิ้น แล้วก็นั่งต่อช่วงบ่ายของทุก ๆ วัน
1-2 เดือนก็เส็ดเอง พอเส็ดแล้วคราวนี้ Passion ยามบ่ายก็หายไปเลยครับ 
เหงาแปลก ๆ ไม่มีอะไรทำเฉยเลย กลายเป็นนั่งดูการ์ตูนแล้วหลับไป
แต่ก็อย่างที่บอกครับ จิ๊กซอร์ชิ้นสุดท้ายก็หายเก่งเหลือเกิน 
จะเก็บดียังไง ต่อไปต่อมาก็โบ๋อยู่ช่องนึงทุกที
แต่ผมไม่ได้รู้สึกเฟลนะครับ แค่รู้สึก
"อ้าว" แล้วก็ผ่านไป
เพราะไอ่จิ๊กซอร์อีกตั้ง 499 ชิ้น หรือ 999 ชิ้นที่ผมต่อมา
มันให้ประสบการณ์ ให้ความสนุก ให้ความสุขในทุก ๆ วันของผมจนพอแล้ว
1 ชิ้นที่หายไป คงไม่ได้ให้ความสุขกับผมมากเท่าไอ่ชิ้นที่อยู่หรอก



ก็คงเหมือนคนเราอ่ะครับ จะไปมัวสนใจเรื่องบางเรื่องที่ทำให้ไม่มีความสุขไปทำไม
ในเมื่อช่วงเวลาอื่นๆ ในชีวิต มันก็ให้ความสุขเรามาตลอดอยู่แล้ว
สนใจทำไมปลายทาง...ก็ระหว่างทางมันสนุกได้ขนาดนี้ ^^


แต่ถ้าเรื่องนี้ตีความจากใครอีกคนที่ผมรู้สึกว่า
เค้าเจอ จิ๊กซอร์ชิ้นสุดท้าย ที่เติมเต็มชีวิตเค้าให้มีความสุขที่สุดจริงๆ 
นั่นคงเป็น
"พี่สาวผม"  



พี่ปาล์ม พี่สาวที่คลานตามกันมากับผม
ไม่สิ....ผมนี่แหละคลานตามเค้ามา
นิสัยก็มาแนวเดียวกัน คือ
เฟรนลี่ เข้ากับคนอื่นง่าย แต่สนิทกับใครยาก
แต่พี่ปาล์มเปิดตัวเป็นคนป๊อปปูล่าตั้งแต่เด็ก ๆ เลยครับ 55555
จากที่เป็นคนตัวขาวๆ หน้าตาน่ารัก พูดเพราะ กล้าแสดงออก และเรียนเก่ง
เริ่มจากการเป็นนางรำโรงเรียน ถือป้าย ดรัมเมเยอร์ พิธีกร 
อะไรที่ใช้รูปร่างหน้าตา พี่ปาล์มกินสัมปทานหมด
จนกลายเป็นดาวคณะตอนอยู่มหาลัย 


จบมาก็เป็นเซลล์ดูแลแต่ลูกค้าต่างประเทศเท่านั้น
มีชื่อเสียงในวงการลูกค้าของเค้าว่า
"ปาล์มน่ะหรอ...สวย หุ่นดี พูดจาฉลาดมาก"


แน่นอน รูปร่าง หน้าตา จึงสำคัญกับพี่มาก
เค้าจะดูแลตัวเองอย่างดี ไปคลินิก ทำทรีตเม้น แล้วก็ชวนผมไปด้วย 5555
แล้วด้วยนิสัยแล้ว พี่แกชอบปาร์ตี้ครับ
แม่ถึงขนาดถามว่าไอ่ 2 พี่น้องนี่ไปได้นิสัยใครมาก เพราะแม่เรียยบร้อยมาก
พ่อถึงขนาดต้องนั่งเงียบๆ นี่นั่นแหละ ตัวตั้งต้นทางพันธุกรรม



ขนาดท้องอยู่ พี่ผมก็ยังแซ่บไม่เลิก




แต่พี่ผมพูดเสมอว่า การแต่งงานไม่ใช่สิ่งที่ทำให้เค้ามีความสุข
เท่าที่สังเกต ผมไม่เห็นพี่ยิ้มแบบมีความสุขจริงๆ เลยตั้งแต่แต่งงาน
จนกระทั่งพี่ปาล์มมีลูก นั่นคือหลานคนนี้นี่แหละครับ
ด้วยอะไรไม่รู้ แต่ผมได้เห็นพี่สาวผมยิ้ม ยิ้มแบบมีความสุขอีกครั้ง
เค้าบอกว่า ลูกคือสิ่งที่ทำให้เค้ารู้ว่าเค้าเกิดมาเพื่ออะไร มีชีวิตทุกวันเพื่ออะไร


หลังจากตอนนั้น ผมรู้สึกได้ว่า  พี่สาวผมทิ้งชีวิตทั้งหมดของตัวเอง

เพื่อเป็นแม่ของลูก 
ช่วง 1 ปีแรก พี่ผมไม่ได้ดูแลตัวเองเลย หน้าตา ผิวพรรณ อะไรไม่ได้บำรุงทั้งนั้น
รูปร่างก็ไม่ได้กลับมาดีเหมือนเดิม แต่ก็ยังเห็นพี่ยิ้มมีความสุขกลับหลาน
แต่พี่สาวผมเหมือนมีความสุขอยู่ในโหลแก้วเลยครับ
เพราะพี่แกวีนทุกคนที่อยู่รอบตัว แล้วก็หวงลูกมาก
พี่เขยบอกว่า
พี่สาวผมเหมือนหมา  555555
ผมถามว่า เพราะมีลูกแล้วดุชิบหายน่ะหรอ
พี่เขยบอกว่า
ป่าว....แต่หมามันภักดีแล้วก็อ่อนโยนแค่กับเจ้านายแค่คนเดียว

ส่วนพี่สาวผมก็พูดเหมือนกัน ว่าก่อนหน้านี้เค้าไม่รู้สึกว่าตัวเอง Belong to ใคร
แต่ตอนนี้เค้ารู้สึกว่าชีวิตเค้า Belong to ลูก เป็นเป้าหมายในชีวิต
เค้าไม่ต้องการความรักไหนอีก นอกจากได้รักลูก




ผมเลยรู้สึกว่า ลูกของพี่ปาล์ม หรือหลานของผม 
น่าจะเป็นจิ๊กซอว์ชิ้นนั่นที่ทำให้ภาพจิ๊กซอว์ของพี่สาวผมสวยสมบูรณ์

วันนึงผมก็อาจจะรู้จริง ๆ ก็ได้ครับว่า จิ๊กซอว์ชิ้นนั่นของผมคืออะไร



Create Date : 13 มิถุนายน 2565
Last Update : 13 มิถุนายน 2565 17:05:41 น. 18 comments
Counter : 748 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณทนายอ้วน, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณtoor36, คุณกะว่าก๋า, คุณThe Kop Civil, คุณสองแผ่นดิน, คุณกิ่งฟ้า, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณnewyorknurse, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณหอมกร, คุณเริงฤดีนะ, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณnonnoiGiwGiw, คุณSweet_pills, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณNENE77, คุณtuk-tuk@korat


 
ช่วงนี้ผมงานยุ่งมากครับ อะไรก็เร่งไปหมด
Performanceในบล๊อกอาจจะต่ำลงไปมาก
บวกกับวันนี้ปวดหัวมากครับ เลยน่าจะเขียนบล๊อกไม่ค่อยได้เรื่องเท่าไหร่

ที่ต้องลงตะพาบวันนี้ เพราะพรุ่งนี้ยุ่งแน่นอนครับ
ไว้จะพยายามไปทักทายให้มากที่สุดนะครับ


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 13 มิถุนายน 2565 เวลา:17:21:41 น.  

 
ถ้าพูดถึงการต่อจิ๊กซอว์ เราว่าทุกชิ้นล้วนมีความหมายหมด
ถ้าขาดหายไปไม่ว่าชิ้นไหน ก็ทำให้ภาพนั้นไม่สมบูรณ์

ลูกน่าจะเป็นการเติมเต็มชีวิตครอบครัวนะคะ
เหมือนเป็นจิ๊กซอว์ชิ้นหนึ่ง แต่อาจไม่ใช่ชิ้นสุดท้ายก็ได้น้าา อิอิ


โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 13 มิถุนายน 2565 เวลา:17:54:06 น.  

 
วันนี้เอาพี่สาวมาเขียนซะอย่างนั้น ตอนแรกที่ผมเข้ามาผมยังไม่ได้อ่าน แค่ดูภาพผ่านๆ ก่อนยังคิดเลยว่า ในภาพนี่ท้องหรือน้ำหนักมาก ที่แท้ท้องล่ะนะ พอเป็นแม่คนทุกอย่างในชีวิตก็เปลี่ยนไปครับ เหมือนเป็นพ่อล่ะมั้ง

ถ้าพูดถึงจิ๊กซอร์ต่อแล้วหายไป 1 ชิ้นมันน่าหงุดหงิดนะครับ คือมันหายไปได้ยังไง มันข้องใจมากกว่า

มาตรวจการบ้านแล้ว ไม่ต้องรีบแวะมาก็ได้ครับ บล็อกผมมีอายุประมาณ 5 วัน แถมถ้าเป็นงานเขียนถนนสายนี้มีตะพาบก็รู้ๆ อยู่ครับว่าสั้นๆ เน้นภาพมากกว่า ส่วนใหญ่ไม่เกิน 10 ภาพ เพราะถ้ามากกว่านั้นจะไม่มีคนอ่าน


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 13 มิถุนายน 2565 เวลา:19:23:39 น.  

 
น้องปริ๊นซ์ส่งงานก่อนเลย
พี่สาวน้องปริ๊นซ์เหมือนมาดามภรรยาพี่ก๋าเลยครับ
พอมีลูก
ลูกคือทุกอย่างจริงๆ
ห่วงไปหมด ลูกมาเป็นอันดับหนึ่งเลย
ห่วงจนเครียด 555

แต่นี่แหละ ที่พี่ก๋ารู้สึกได้เลย
ว่าของแม่นั้นยิ่งใหญ่จริงๆ
ทุกสิ่งทุกอย่างทำเพื่อลูกได้หมด




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 มิถุนายน 2565 เวลา:19:42:58 น.  

 
สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์
แต่ก่อนพี่ชอบต่อจิ๊กซอว์เหมือนกันครับ อยู่หอกับเพื่อน ๆ นี่ต่อกันทั้งวัน
ลูกน่าจะเป็นส่วนเติมเต็มชีวิตจริง ๆ เลยครับ สำหรับพี่สาวของน้องปริ๊นซ์นะ
จากบล็อก
ไว้บล็อกหน้านะครับ พี่จะมาเล่าเรื่องร้านอาหารที่ภูเก็ต อร่อยมากครับ


โดย: The Kop Civil วันที่: 13 มิถุนายน 2565 เวลา:21:35:45 น.  

 
เพื่อลูก แม่ทำได้ทุกอย่าง บางอย่าง อายแต่ก็ต้องทำ เช่น การให้นมลูก


โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 13 มิถุนายน 2565 เวลา:22:49:45 น.  

 
สวัสดีค่ะน้องปริ๊นซ์ ขอบคุณที่ไปทักทายที่บล็อกทัวร์เกาะเสม็ดนะคะ

พี่กิ่งคิดว่าไปทัวร์เราเซฟแรงกายแรงใจเราดีกว่า เอาไว้เที่ยวอย่างเดียวเลยไม่ต้องคิดเตรียมการณ์อะไรให้ปวดหัวนะคะยิ่งได้คณะทัวร์ที่รู้จักกันและเป็นเพื่อนๆกันทั้งหมดยิ่งสนุกเลยค่ะ

ตามมาโห...น้องปริ๊นซ์ออกเดินตะพาบแล้ว 555 ออกเดินก่อนเพื่อนเลย นะคะ อ๋อเพราะเวลามีจำกัดนั่นเอง เดี๋ยวพี่กิ่งค่อยออกเดินตามนะคะ อิอิ

จิ๊กซอว์ตัวสุดท้ายที่หายไปมาอยู่ที่ลูกจริงๆค่ะ แม่คนไหนก็ตามเมื่อมีลูกย่อมเกิดความรักลูกขึนมามากมายเป็นธรรมดานะคะ
ฉะนั้นจิ๊กซอว์ของพี่สาวน้องปริ๊นซ์ต้องอยู่ที่ลูกแน่นอนที่ลูกมาเติมเต็มความรักให้ครอบครัวอย่างสมบูรณ์

เมื่อก่อนพี่กิ่งก็ชอบต่อจิ๊กซอว์เล่นยามว่างเหมือนกันค่ะ เวลาที่เราตอได้เป๊ะๆเนี่ยความรู้สึกมีความสุขจริงๆ รู้สึกว่าอะไรก็จะลงตัวไปหมด 555

พี่กิ่งว่า อีกหน่อย น้องปริ๊นซ์มีตัวน้อยๆน่ารักๆออกมา นั่นคือ จิ๊กซอว์ตัวสุดท้ายของน้องปริ๊นซ์ที่หายไปแล้วค่ะ อิอิ เจอแล้วอยู่ที่ลูกนั่นเอง ลูกจะมาเติมเต็มความรักและความสมบูรณ์ให้ครอบครัวน้องปริ๊นซ์มีความสุขนะคะ

ตอนนี้ได้บ้าน ได้รถแล้ว จิ๊กซอง์ตัวสุดท้ายกำลังจะปรากฏแล้วนะคะ อิอิ พี่กิ่งขอส่งกำลังใจให้น้องปริ๊นซ์พบความสำเร็จทุกประการอย่างที่หวังตั้งใจนะคะและขอให้โรคภูมิแพ้หายไปจนเป็นปกติสุขภาพแข็งแรงๆนะคะ

พี่กิ่งโหวต Friendship Story Blog ให้ค่ะ





โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 13 มิถุนายน 2565 เวลา:22:56:53 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 มิถุนายน 2565 เวลา:5:59:19 น.  

 
นี่ขนาดไม่ใช่เรื่องของตัวเองยังเล่าได้ดีขนาดนี้
ว่าแต่ขออนุญาตพี่สาวหรือยังเนี่ย



โดย: หอมกร วันที่: 14 มิถุนายน 2565 เวลา:10:06:40 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณปริ๊นซ์ ช่วงนี้คงได้กลับมาเขียนบ้างแล้วค่ะ เพราะงานเริ่มซา ๆ ลงแล้ว อาจจะลงถี่หน่อย คิดว่าคงสัปดาห์ละครั้งค่ะในเดือนมิถุนา

ตามอ่านบล็อกคุณปริ๊นซ์ที่ผ่านมาค่ะ บล็อก "แล้วมันจะผ่านไป" อินค่ะ อินตาม ฟังเพลงจนจบ อ่านไปด้วย เคยเป็นทั้งคนถูกหักอกและเป็นคนไปหักอกคนอื่นเหมือนกันค่ะ ทั้งที่ตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจ อ่านที่คุณปริ๊นซ์เขียนแล้วก็เหมือนเห็นความคิดตัวเองและเห็นตัวเองอยู่ช่วงนึง ขอบคุณที่ช่วยให้กำลังใจและทำให้นึกกลับไปมองสิ่งที่ตัวเองทำในอดีตนะคะ จะผ่านมันไปให้ได้เหมือนกันค่ะ

บล็อก "อยู่ไม่ติดที่" บอกเลยว่าเราเหมือนคุณปริ๊นซ์มากค่ะ เบื่อห้อง เบื่อมากกก ไม่ออกไปไหนเลยจนตัวซีด พอได้ออกบ้างล่ะอยู่ไม่ติดที่จริง ๆ ตะลอนเดิน ๆ ๆ ๆ เที่ยว ๆ ๆ ๆ จนเกือบจะกรอบไปเหมือนกันค่ะ แต่คิดซะว่าให้รางวัลตัวเองจากการขังตัวเองอยู่ในห้องพักใหญ่ ด้วยการออกไปเจอโลก พักผ่นอ และกินอาหารดี ๆ อร่อย ๆ แง่มมม ๆ ของกินจากบล็อกกินปริ๊นซ์น่าหม่ำตลอดเลยค่ะ ชอบ หิว 55555

บล็อก "จิ๊กซอว์ที่หายไป" ตอนเด็ก ๆ ชอบเล่นจิ๊กซอว์เหมือนกันค่ะ แต่หายไปหลายตัว เลยเริ่มเบื่อ ๆ แล้วก็เลิกเล่นไป ชอบที่คุณปริ๊นซ์เขียนถึงคุณปาล์มพี่สาว น่ารัก อบอุ่น หวาน มาก ๆ ค่ะ เรามองว่า นั่นก็คือความสุขที่สุดของคุณปาล์มเค้านะคะ ผู้หญิงเราทำได้ทุกอย่างเพื่อคนที่เรารักจริง ๆ ค่ะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งลูก อ่านแล้วคิดถึงแม่เหมือนกันค่ะ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ น่ารัก ๆ นะคะ


โดย: LittleMissLuna วันที่: 14 มิถุนายน 2565 เวลา:10:15:32 น.  

 
พี่อารักษ์แต่งเพลงเก่งครับ
เนื้อหาเพลงมีความลึกซึ้ง
ถ้านับนักแต่งเพลงที่พี่ก๋าชื่นชอบมากๆ
ก็จะมีครูจรัล มโนเพ็ชร,พี่อารักษณ์ อาภากาศ
พี่มาโนช พุฒตาล,พี่เอ้ รงครัตน์ ,บอย อิมเมจิ้น
พี่ปู พงษ์สิทธิ์,น้าแอ๊ด คาราบาว ฯลฯ
พูดชื่อมาลูกชายพี่ก๋าไม่รู้จักสักคนครับ 555

คู่ไหนรักกัน
แล้วไม่ทะเลาะกันเลย
ก็น่าสงสัยนะครับว่ารักกันยังไง 555
ปกติยังไงก็ต้องมีขัดเคืองใจ มีหงุดหงิดใส่กันแน่ๆ
แต่ที่ทนได้เพราะรักกัน
อันนี้ยังไงทะเลาะกันเสร็จก็ดีกันได้แน่นอน



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 มิถุนายน 2565 เวลา:14:58:56 น.  

 
พูดถึงจิ๊กซอว์+จริงๆ)นี่..พี่อ้อไม่ชอยต่อหรอกนะ
เรียกว่า นอกจากตุ๊กตุ่น ตุ๊กตา
ก็ไม่ค่อยชอบเล่นอะไรที่เป็นของที่เล่นคนเดียว

ส่วนมากจะสนุกเล่นกับเพื่อนๆในซอย
กลับกัน..คนใกล้ตัวนี่จะต่อจิ๊กซอว์เก่งมาก
ภาพในบ้าน มีแต่รูปติ๊กซอว์ใสกรอบไม้
พอนานไป หลายปี..มันจะร่วงหล่น ตามความร้อนเย็นของอุณหภูมิ






สำหรับชีวิตคน
คนที่ไม่มีอะไรขาดหายไปในชีวิตนี่สุดยอด!!
นะคะ Little Prince.

P.S. พี่สาวหุ่นแซบมาก..ปาน นางงาม


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 14 มิถุนายน 2565 เวลา:17:21:23 น.  

 
สวัสดี จ้ะ น้องปริ๊นซ์

มาอ่าน ตะพาบ "จิ๊กซอว์ชิ้นสุดท้าย" ของเธอ เป็นการเล่าถึง
พี่สาวของปริ๊นซ์ น้องปาล์ม เท่าที่เล่าน้องปาล์มนี่ ไม่ธรรมดานะเนี่ย
เรียนเก่ง กิจกรรมเลิศ สวยด้วย ขนาดกำลังตั้งครรภ์ หุ่นยังสวยมาก
ข้อสำคัญ เธอเยี่ยมนะ ใส่รองเท้าส้นสูง อิอิ
ชีวิตเธอเปลี่ยนไปเมื่อมีลูกสาว เปลี่ยนไปทุกอย่าง เหมือนเธอ
ตามหาจิ๊กซอว์ที่หายไปเจอ ลูกสาว คือ ชีวิตจิตใจของเธอ เฮ้อ!
นี่แหละ ความรักของแม่ ยิ่งใหญ่เสมอ เนาะ

โหวดหมวด ตะพาบ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 14 มิถุนายน 2565 เวลา:19:32:40 น.  

 
ผมคลาดสายตา ไม่เห็นตะพาบคุณปริ๊นซ์ไปได้ไง เป็น งง..
อัพบล๊อกวันจันทร์ มานั่งนึก อ๋อ.. ขาเจ็บเดินเด๊ะ ๆ ไปหาหมอ
ตอนเช้าจันทร์นั่นเอง เลยลืม ๆ ไปหมด

...
จิ๊กซอนี้่ ตีแผ่อุปนิสัย....ออกมาชัดเจนทั้ง 4 คนเลย 555

ต่างคนเติมเต็มให้กันได้น่ารัก มีความสุขแบบนี้ดีครับ

พูดถึง นำภาพคนอื่่นมาลงนี่ อึดอัดเหมือนกันต้องเลี่ยงกันหนัก
มาก... บางคนมองภาพแล้ว ค้อนว่าไงไม่คัดภาพก่อนลง ไม่ดี
เลย.. เราก็บอกว่า ดีไง...... ดีกะผีซิดูซิพุงฉันยื่น หน้าเหี่ยว
ไม่พอแถมอ้าปากกินข้าวด้วย

เราก็ดู เออจริงด้วยลืมดูไป เราคัดมาว่า เราหน้าตาดีก็พอ 555
...
ส่วนเพื่อนอีกหลายคน ถ่ายภาพเราเลยลงเวฟด้วยนะเราไม่
ฟ้องนายหรอก ดูมันโพสต์ภาพแบบหิวแสงเยอะมาก 555


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 15 มิถุนายน 2565 เวลา:5:22:06 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 มิถุนายน 2565 เวลา:5:37:30 น.  

 
การต่อจิ๊กซอว์ ถ้าเป็นแบบไม่มีเลขบอกด้านหลัง
คือยากมากถึงมากที่สุด ไม่หลับไม่นอนกันเลยทีเดียวค่ะ
มันจะต้องต่อให้ได้ไม่อยากหยุด

น่ารักดีนะคะ พี่น้องรักกันดี
ผู้หญิงส่วนใหญ่ เมื่อมีลูก ทุ่มเทเพื่อลูกได้ทุกอย่างค่ะ



โดย: NENE77 วันที่: 15 มิถุนายน 2565 เวลา:9:50:40 น.  

 
เคยต่อจิ๊กซอว์ 4000 ชิ้นอยู่สามสี่ภาพ
เสร็จก็กลับด้านติดไว้กับกระดาษเอาไปทำกรอบ
ทำกรอบเสร็จไม่มีที่ติด
ของแถมคือปวดหลังปวดเอว

จะรออ่านจิ๊กซอว์ตัวสุดท้ายของคุณน้องปริ๊นซ์นะคะ


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 16 มิถุนายน 2565 เวลา:13:19:43 น.  

 
พี่พลาดบล็อกตะพาบของน้องปริ๊นได้ไง
แต่วันนี้พี่ตามมาอ่านแล้วนะคะ ...

พี่ว่าทุกคนต้องเคยต่อรูปจิ๊กซอว์ล่ะเนาะ
พี่เองก็ต่อไปเยอะเหมือนกันค่ะ

จิ๊กซอว์ของมนุษย์แม่ก็คือลูกนี่แหละค่ะ ที่สุดแล้ว

น้องปริ๊นกับพี่สาวน่ารักนะคะ คือรู้ว่าพี่สาวตัวเองเป็นยังไง
แถมสนิทสนมกันอีก น่ารักค่ะ ...

ถึงช่วงชีวิตนึงการตามหาจิ๊กซอว์มันก็ไม่ได้มีความหมายอะไรนัก
เพราะส่วนที่เรามีอยู่มันเติมเต็มไปแล้วนั่นแหละค่ะ
แต่ถ้าใครบางคนจะตามหาจิํกซอว์ชิ้นนั้นมา แล้วครบสมบรูณ์ นั่นก็โอเคนะคะ
แต่จงอย่าลืมและมั่วตามหาสิ่งที่ไม่มี จนมองไม่เห็นสิ่งที่มีอยู่ล่ะกันค่ะ เนาะ

พี่เข้ามาทางมือถือ สายตาแย่พอสมควร
ไว้คุยกันใหม่บล็อกหน้าเนาะๆ


โดย: tanjira วันที่: 19 มิถุนายน 2565 เวลา:18:40:01 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
space

จันทราน็อคเทิร์น
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]




* Engineer
* Guitar trainer
* Casual gamer



space
space
space
space
[Add จันทราน็อคเทิร์น's blog to your web]
space
space
space
space
space