ช่วงนี้ผมงานยุ่งมากครับ อะไรก็เร่งไปหมด
Performanceในบล๊อกอาจจะต่ำลงไปมาก
บวกกับวันนี้ปวดหัวมากครับ เลยน่าจะเขียนบล๊อกไม่ค่อยได้เรื่องเท่าไหร่

ที่ต้องลงตะพาบวันนี้ เพราะพรุ่งนี้ยุ่งแน่นอนครับ
ไว้จะพยายามไปทักทายให้มากที่สุดนะครับ

ถ้าพูดถึงการต่อจิ๊กซอว์ เราว่าทุกชิ้นล้วนมีความหมายหมด
ถ้าขาดหายไปไม่ว่าชิ้นไหน ก็ทำให้ภาพนั้นไม่สมบูรณ์

ลูกน่าจะเป็นการเติมเต็มชีวิตครอบครัวนะคะ
เหมือนเป็นจิ๊กซอว์ชิ้นหนึ่ง แต่อาจไม่ใช่ชิ้นสุดท้ายก็ได้น้าา อิอิ

วันนี้เอาพี่สาวมาเขียนซะอย่างนั้น ตอนแรกที่ผมเข้ามาผมยังไม่ได้อ่าน แค่ดูภาพผ่านๆ ก่อนยังคิดเลยว่า ในภาพนี่ท้องหรือน้ำหนักมาก ที่แท้ท้องล่ะนะ พอเป็นแม่คนทุกอย่างในชีวิตก็เปลี่ยนไปครับ เหมือนเป็นพ่อล่ะมั้ง

ถ้าพูดถึงจิ๊กซอร์ต่อแล้วหายไป 1 ชิ้นมันน่าหงุดหงิดนะครับ คือมันหายไปได้ยังไง มันข้องใจมากกว่า

มาตรวจการบ้านแล้ว ไม่ต้องรีบแวะมาก็ได้ครับ บล็อกผมมีอายุประมาณ 5 วัน แถมถ้าเป็นงานเขียนถนนสายนี้มีตะพาบก็รู้ๆ อยู่ครับว่าสั้นๆ เน้นภาพมากกว่า ส่วนใหญ่ไม่เกิน 10 ภาพ เพราะถ้ามากกว่านั้นจะไม่มีคนอ่าน

น้องปริ๊นซ์ส่งงานก่อนเลย
พี่สาวน้องปริ๊นซ์เหมือนมาดามภรรยาพี่ก๋าเลยครับ
พอมีลูก
ลูกคือทุกอย่างจริงๆ
ห่วงไปหมด ลูกมาเป็นอันดับหนึ่งเลย
ห่วงจนเครียด 555

แต่นี่แหละ ที่พี่ก๋ารู้สึกได้เลย
ว่าของแม่นั้นยิ่งใหญ่จริงๆ
ทุกสิ่งทุกอย่างทำเพื่อลูกได้หมด

สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์
แต่ก่อนพี่ชอบต่อจิ๊กซอว์เหมือนกันครับ อยู่หอกับเพื่อน ๆ นี่ต่อกันทั้งวัน
ลูกน่าจะเป็นส่วนเติมเต็มชีวิตจริง ๆ เลยครับ สำหรับพี่สาวของน้องปริ๊นซ์นะ
จากบล็อก
ไว้บล็อกหน้านะครับ พี่จะมาเล่าเรื่องร้านอาหารที่ภูเก็ต อร่อยมากครับ

เพื่อลูก แม่ทำได้ทุกอย่าง บางอย่าง อายแต่ก็ต้องทำ เช่น การให้นมลูก

สวัสดีค่ะน้องปริ๊นซ์ ขอบคุณที่ไปทักทายที่บล็อกทัวร์เกาะเสม็ดนะคะ

พี่กิ่งคิดว่าไปทัวร์เราเซฟแรงกายแรงใจเราดีกว่า เอาไว้เที่ยวอย่างเดียวเลยไม่ต้องคิดเตรียมการณ์อะไรให้ปวดหัวนะคะยิ่งได้คณะทัวร์ที่รู้จักกันและเป็นเพื่อนๆกันทั้งหมดยิ่งสนุกเลยค่ะ

ตามมาโห...น้องปริ๊นซ์ออกเดินตะพาบแล้ว 555 ออกเดินก่อนเพื่อนเลย นะคะ อ๋อเพราะเวลามีจำกัดนั่นเอง เดี๋ยวพี่กิ่งค่อยออกเดินตามนะคะ อิอิ

จิ๊กซอว์ตัวสุดท้ายที่หายไปมาอยู่ที่ลูกจริงๆค่ะ แม่คนไหนก็ตามเมื่อมีลูกย่อมเกิดความรักลูกขึนมามากมายเป็นธรรมดานะคะ
ฉะนั้นจิ๊กซอว์ของพี่สาวน้องปริ๊นซ์ต้องอยู่ที่ลูกแน่นอนที่ลูกมาเติมเต็มความรักให้ครอบครัวอย่างสมบูรณ์

เมื่อก่อนพี่กิ่งก็ชอบต่อจิ๊กซอว์เล่นยามว่างเหมือนกันค่ะ เวลาที่เราตอได้เป๊ะๆเนี่ยความรู้สึกมีความสุขจริงๆ รู้สึกว่าอะไรก็จะลงตัวไปหมด 555

พี่กิ่งว่า อีกหน่อย น้องปริ๊นซ์มีตัวน้อยๆน่ารักๆออกมา นั่นคือ จิ๊กซอว์ตัวสุดท้ายของน้องปริ๊นซ์ที่หายไปแล้วค่ะ อิอิ เจอแล้วอยู่ที่ลูกนั่นเอง ลูกจะมาเติมเต็มความรักและความสมบูรณ์ให้ครอบครัวน้องปริ๊นซ์มีความสุขนะคะ

ตอนนี้ได้บ้าน ได้รถแล้ว จิ๊กซอง์ตัวสุดท้ายกำลังจะปรากฏแล้วนะคะ อิอิ พี่กิ่งขอส่งกำลังใจให้น้องปริ๊นซ์พบความสำเร็จทุกประการอย่างที่หวังตั้งใจนะคะและขอให้โรคภูมิแพ้หายไปจนเป็นปกติสุขภาพแข็งแรงๆนะคะ

พี่กิ่งโหวต Friendship Story Blog ให้ค่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์

นี่ขนาดไม่ใช่เรื่องของตัวเองยังเล่าได้ดีขนาดนี้
ว่าแต่ขออนุญาตพี่สาวหรือยังเนี่ย

สวัสดีค่ะคุณปริ๊นซ์ ช่วงนี้คงได้กลับมาเขียนบ้างแล้วค่ะ เพราะงานเริ่มซา ๆ ลงแล้ว อาจจะลงถี่หน่อย คิดว่าคงสัปดาห์ละครั้งค่ะในเดือนมิถุนา

ตามอ่านบล็อกคุณปริ๊นซ์ที่ผ่านมาค่ะ บล็อก "แล้วมันจะผ่านไป" อินค่ะ อินตาม ฟังเพลงจนจบ อ่านไปด้วย เคยเป็นทั้งคนถูกหักอกและเป็นคนไปหักอกคนอื่นเหมือนกันค่ะ ทั้งที่ตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจ อ่านที่คุณปริ๊นซ์เขียนแล้วก็เหมือนเห็นความคิดตัวเองและเห็นตัวเองอยู่ช่วงนึง ขอบคุณที่ช่วยให้กำลังใจและทำให้นึกกลับไปมองสิ่งที่ตัวเองทำในอดีตนะคะ จะผ่านมันไปให้ได้เหมือนกันค่ะ

บล็อก "อยู่ไม่ติดที่" บอกเลยว่าเราเหมือนคุณปริ๊นซ์มากค่ะ เบื่อห้อง เบื่อมากกก ไม่ออกไปไหนเลยจนตัวซีด พอได้ออกบ้างล่ะอยู่ไม่ติดที่จริง ๆ ตะลอนเดิน ๆ ๆ ๆ เที่ยว ๆ ๆ ๆ จนเกือบจะกรอบไปเหมือนกันค่ะ แต่คิดซะว่าให้รางวัลตัวเองจากการขังตัวเองอยู่ในห้องพักใหญ่ ด้วยการออกไปเจอโลก พักผ่นอ และกินอาหารดี ๆ อร่อย ๆ แง่มมม ๆ ของกินจากบล็อกกินปริ๊นซ์น่าหม่ำตลอดเลยค่ะ ชอบ หิว 55555

บล็อก "จิ๊กซอว์ที่หายไป" ตอนเด็ก ๆ ชอบเล่นจิ๊กซอว์เหมือนกันค่ะ แต่หายไปหลายตัว เลยเริ่มเบื่อ ๆ แล้วก็เลิกเล่นไป ชอบที่คุณปริ๊นซ์เขียนถึงคุณปาล์มพี่สาว น่ารัก อบอุ่น หวาน มาก ๆ ค่ะ เรามองว่า นั่นก็คือความสุขที่สุดของคุณปาล์มเค้านะคะ ผู้หญิงเราทำได้ทุกอย่างเพื่อคนที่เรารักจริง ๆ ค่ะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งลูก อ่านแล้วคิดถึงแม่เหมือนกันค่ะ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ น่ารัก ๆ นะคะ

พี่อารักษ์แต่งเพลงเก่งครับ
เนื้อหาเพลงมีความลึกซึ้ง
ถ้านับนักแต่งเพลงที่พี่ก๋าชื่นชอบมากๆ
ก็จะมีครูจรัล มโนเพ็ชร,พี่อารักษณ์ อาภากาศ
พี่มาโนช พุฒตาล,พี่เอ้ รงครัตน์ ,บอย อิมเมจิ้น
พี่ปู พงษ์สิทธิ์,น้าแอ๊ด คาราบาว ฯลฯ
พูดชื่อมาลูกชายพี่ก๋าไม่รู้จักสักคนครับ 555

คู่ไหนรักกัน
แล้วไม่ทะเลาะกันเลย
ก็น่าสงสัยนะครับว่ารักกันยังไง 555
ปกติยังไงก็ต้องมีขัดเคืองใจ มีหงุดหงิดใส่กันแน่ๆ
แต่ที่ทนได้เพราะรักกัน
อันนี้ยังไงทะเลาะกันเสร็จก็ดีกันได้แน่นอน

พูดถึงจิ๊กซอว์+จริงๆ)นี่..พี่อ้อไม่ชอยต่อหรอกนะ
เรียกว่า นอกจากตุ๊กตุ่น ตุ๊กตา
ก็ไม่ค่อยชอบเล่นอะไรที่เป็นของที่เล่นคนเดียว

ส่วนมากจะสนุกเล่นกับเพื่อนๆในซอย
กลับกัน..คนใกล้ตัวนี่จะต่อจิ๊กซอว์เก่งมาก
ภาพในบ้าน มีแต่รูปติ๊กซอว์ใสกรอบไม้
พอนานไป หลายปี..มันจะร่วงหล่น ตามความร้อนเย็นของอุณหภูมิ






สำหรับชีวิตคน
คนที่ไม่มีอะไรขาดหายไปในชีวิตนี่สุดยอด!!
นะคะ Little Prince.

P.S. พี่สาวหุ่นแซบมาก..ปาน นางงาม

สวัสดี จ้ะ น้องปริ๊นซ์

มาอ่าน ตะพาบ "จิ๊กซอว์ชิ้นสุดท้าย" ของเธอ เป็นการเล่าถึง
พี่สาวของปริ๊นซ์ น้องปาล์ม เท่าที่เล่าน้องปาล์มนี่ ไม่ธรรมดานะเนี่ย
เรียนเก่ง กิจกรรมเลิศ สวยด้วย ขนาดกำลังตั้งครรภ์ หุ่นยังสวยมาก
ข้อสำคัญ เธอเยี่ยมนะ ใส่รองเท้าส้นสูง อิอิ
ชีวิตเธอเปลี่ยนไปเมื่อมีลูกสาว เปลี่ยนไปทุกอย่าง เหมือนเธอ
ตามหาจิ๊กซอว์ที่หายไปเจอ ลูกสาว คือ ชีวิตจิตใจของเธอ เฮ้อ!
นี่แหละ ความรักของแม่ ยิ่งใหญ่เสมอ เนาะ

โหวดหมวด ตะพาบ

ผมคลาดสายตา ไม่เห็นตะพาบคุณปริ๊นซ์ไปได้ไง เป็น งง..
อัพบล๊อกวันจันทร์ มานั่งนึก อ๋อ.. ขาเจ็บเดินเด๊ะ ๆ ไปหาหมอ
ตอนเช้าจันทร์นั่นเอง เลยลืม ๆ ไปหมด

...
จิ๊กซอนี้่ ตีแผ่อุปนิสัย....ออกมาชัดเจนทั้ง 4 คนเลย 555

ต่างคนเติมเต็มให้กันได้น่ารัก มีความสุขแบบนี้ดีครับ

พูดถึง นำภาพคนอื่่นมาลงนี่ อึดอัดเหมือนกันต้องเลี่ยงกันหนัก
มาก... บางคนมองภาพแล้ว ค้อนว่าไงไม่คัดภาพก่อนลง ไม่ดี
เลย.. เราก็บอกว่า ดีไง...... ดีกะผีซิดูซิพุงฉันยื่น หน้าเหี่ยว
ไม่พอแถมอ้าปากกินข้าวด้วย

เราก็ดู เออจริงด้วยลืมดูไป เราคัดมาว่า เราหน้าตาดีก็พอ 555
...
ส่วนเพื่อนอีกหลายคน ถ่ายภาพเราเลยลงเวฟด้วยนะเราไม่
ฟ้องนายหรอก ดูมันโพสต์ภาพแบบหิวแสงเยอะมาก 555

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์

การต่อจิ๊กซอว์ ถ้าเป็นแบบไม่มีเลขบอกด้านหลัง
คือยากมากถึงมากที่สุด ไม่หลับไม่นอนกันเลยทีเดียวค่ะ
มันจะต้องต่อให้ได้ไม่อยากหยุด

น่ารักดีนะคะ พี่น้องรักกันดี
ผู้หญิงส่วนใหญ่ เมื่อมีลูก ทุ่มเทเพื่อลูกได้ทุกอย่างค่ะ

เคยต่อจิ๊กซอว์ 4000 ชิ้นอยู่สามสี่ภาพ
เสร็จก็กลับด้านติดไว้กับกระดาษเอาไปทำกรอบ
ทำกรอบเสร็จไม่มีที่ติด
ของแถมคือปวดหลังปวดเอว

จะรออ่านจิ๊กซอว์ตัวสุดท้ายของคุณน้องปริ๊นซ์นะคะ

พี่พลาดบล็อกตะพาบของน้องปริ๊นได้ไง
แต่วันนี้พี่ตามมาอ่านแล้วนะคะ ...

พี่ว่าทุกคนต้องเคยต่อรูปจิ๊กซอว์ล่ะเนาะ
พี่เองก็ต่อไปเยอะเหมือนกันค่ะ

จิ๊กซอว์ของมนุษย์แม่ก็คือลูกนี่แหละค่ะ ที่สุดแล้ว

น้องปริ๊นกับพี่สาวน่ารักนะคะ คือรู้ว่าพี่สาวตัวเองเป็นยังไง
แถมสนิทสนมกันอีก น่ารักค่ะ ...

ถึงช่วงชีวิตนึงการตามหาจิ๊กซอว์มันก็ไม่ได้มีความหมายอะไรนัก
เพราะส่วนที่เรามีอยู่มันเติมเต็มไปแล้วนั่นแหละค่ะ
แต่ถ้าใครบางคนจะตามหาจิํกซอว์ชิ้นนั้นมา แล้วครบสมบรูณ์ นั่นก็โอเคนะคะ
แต่จงอย่าลืมและมั่วตามหาสิ่งที่ไม่มี จนมองไม่เห็นสิ่งที่มีอยู่ล่ะกันค่ะ เนาะ

พี่เข้ามาทางมือถือ สายตาแย่พอสมควร
ไว้คุยกันใหม่บล็อกหน้าเนาะๆ