Angel Thunder '08: การแข่งขันใช้อาวุธของกองทัพอากาศไทย ตอน การแสดงการบิน
น้ำพอง '08 หรือ Operation Angel Thunder '08 เป็นการแข่งขันใช้อาวุธทางอากาศประจำปีของกองทัพอากาศครับ ซึ่งการแข่งขันนี้เป็นการทดสอบและประเมินค่าว่าที่ฝึก ๆ มาทั้งปีนั้นได้ผลมากน้อยขนาดไหนครับ โดยในปีนี้ก็เหมือนเช่นทุกปีที่กองทัพอากาศเชิญสื่อมวลชนหลายแขนงไปชมศักยภาพเหนือขอบฟ้าของกองทัพอากาศไทยในวันพิธีเปิดวันที่ 4 พ.ย. 51 ที่ผ่านมา ....... ผมก็ได้ร้บหางเลขไปด้วยในฐานะสื่อ internet ไปในนาม Blog ผมครับ
ปีนี้การแข่งขันจัดขึ้นที่สนามฝึกใช้อาวุธทางอากาศน้ำพอง จังหวัดขอนแก่น ซึ่งปีนี้ด้วยข้อจำกัดของสถานที่ทำให้ไม่มีการใช้อาวุธทางอากาศที่ยิ่งใหญ่เหมือนกับ Chandy '07 เมื่อปีที่แล้วซึ่งมีการแสดงการใช้อาวุธประเภทปืนกล จรวด และระเบิดที่ยิ่งใหญ่มากที่สุดในรอบหลายปี เนื่องจากสนามฝึกที่น้ำพองมีขนาดเล็กและอาจจะไม่ปลอดภัยได้ครับ งานใหญ่จริง ๆ จึงต้องรอ Chandy '09 ในปีหน้า
แต่ปีนี้ก็มีหลายเรื่องที่ไม่ทำให้ผิดหวังครับ
เหมือนเดิมครับเราเดินทางออกจากท่าอากาศยานทหารดอนเมืองในตอนเช้าราว 8 โมงครับ และก็เหมือนเดิมอีกนั้นแหละครับคือเรานั่ง "เครื่องบินขนหมู" หรือ C-130 เหมือนเดิม นั่งรอบแรกเมื่อหลายปีก่อนก็ตื่นเต้นดีครับ แต่หลัง ๆ นี่ชักธรรมดาซะแล้ว ........ แต่วันนี้สงสัยนักบินกลัวมันธรรมดาเลยบินแบบไม่ธรรมดา ซึ่งเดียวจะเล่าต่อไปครับ ^ ^
วันนี้ตอนแรกมีรายงานว่าอากาศเหนือพื้นที่ดีมากกกกกก เมื่อขึ้นไปบนฟ้าก็ยังดู OK อยู่ครับ ฟ้าใส มีเมฆมากพอสมควร แต่การบินก็ค่อนข้างราบรื่นยกเว้นตอนขึ้นและลงที่ต้องผ่านชั้นเมฆซึ่งเมฆวันนั้นเล่นเอาเครื่องสั่นกันไปหลายยก ยิ่งตอนลงยิ่งแล้วใหญ่ครับ โดนแรง G บวก G ลบ ไปอย่างละนิดอย่างละหน่อยพอให้เวียนหัวเล่น ^ ^
ระหว่างเที่ยวบินก็ได้รับการดูแลจากนายทหารของกองทัพอากาศครับ โดยเฉพาะคุณท้าวทองไหล หรือ พ.อ.อ. รัชต์ รัตนวิจารณ์ กูรูเครื่องไทยอันดับหนึ่งที่วันนี้มาในฐานะนายทหารประชาสัมพันธ์ของกรมกิจการพลเรือนทหารอากาศนั้นเอง ..... ท่านท้าวรู้สึกว่าจะเพิ่มโควต้ารอบเอวของตัวเองขึ้นเยอะพอสมควรครับ เลยไม่ค่อยกล้าลงรูปเพราะเดี๋ยวกระทู้จะหนัก ^ ^" (Loadmaster ของ C-130 บ่นอุบ อิอิอิ) ..... ระหว่างไฟล์ท่านท้าวก็เรียกสื่อแต่ละคนค่อย ๆ เข้าไปดูห้องนักบินของ C-130 ซึ่งน่าเสียดายนิดหน่อยที่ C-130 หมายเลข 02 ลำนี้ยังไม่ถึงคิวเข้ารับการปรับปรุงห้องนักบินเหมือนลำอื่น ห้องนักบินจึงยังมีแต่เข็มกับหน้าปัดท์มากมายอยู่ครับ ซึ่งเมื่อได้รับการปรับปรุงแล้วเข็มต่างจำนวนหนึ่งจะถูกแทนที่ด้วยจอ LCD ขนาดใหญ่ครับ ^ ^
หลังจากบินมาชั่วโมงกว่า ๆ ก็ถึงน้ำพองแล้วครับ ...... ภาพนี้เป็นภาพแรกที่เราได้เห็นหลังจากเครื่องบินเปิดแรมพ์ท้ายออกมา คืออากาศโยธินวิ่งไปลากป้าออกมาจากป่าครับ ^ ^ ....... บางท่านอาจจะสงสัยว่าป้าสองคนนี้มาทำอะไรในค่ายทหาร ...... เหอ ๆ สงสัยมาเก็บเห็ดครับ 555+ ....... ปกติแล้วค่ายทหารมักจะมีพื้นที่กว้างขวาง และพื้นที่ส่วนใหญ่ก็จะถูกใช้แค่ไม่กี่เดือนต่อปี ดังนั้นจึงมีชาวบ้านเข้ามาตั้งรกรากทำมาหากิน ทำการเกษตร หรือหาของป่ากันเป็นประจำ พูดกันตามกฏหมายก็คือชาวบ้านบุกรุกที่หลวงนั่นเอง แต่ส่วนใหญ่แล้วทหารก็จะปล่อยไปเพราะปีนึงก็ใช้ที่แค่ไม่กี่ครั้ง แต่ก็ต้องมีข้อตกลงกันเช่น ถ้าพืชผลคุณเสียหายเราจะไม่รับผิดชอบ หรือถ้าช่วงไหนมีการฝึก ท่านต้องออกจากพื้นที่ครับ เพราะมิเช่นนั้นจะถูกระเบิดหล่นใส่หัวเอา :P ..... อย่างตรงน้ำพองนี่อุตสาหกรรมเก็บเห็ดรุ่งเรืองมากครับ ท่านท้าวบอกว่าบางทีขับรถทัวร์กันมา 4 -5 คันเข้าโจมตีที่หมายคือป่าแถวนั้นได้เห็ดไปหลายกระบุง ^ ^ ความจริงไม่ใช่เฉพาะแค่เรื่องหาของป่านะครับ หลังเสร็จสิ้นการฝึก คนหาของเก่าก็ชอบเข้าไปเก็บสะเกิดระเบิดไปขายเช่นกัน เค้าเล่า ๆ กันมานานแล้วครับว่า ทอ. ฝึกเสร็จจะต้องเข้าไปตรวจสอบพื้นที่ว่ามีเศษอะไรเหลืออยู่บ้างหรือเปล่า ซึ่งงานจะไม่หนักเพราะซาเล้งไทยลุยไปหมดแล้วครับ 555+
สักพักประธานในพิธีก็มาถึงครับนั่นคือผู้บัญชาการกองบัญชาการยุทธทางอากาศ พลอากาศเอกคณิต สุวรรณเนตร พร้อมกับคณะนายทหารชั้นผู้ใหญ่ครับ
และจากนั้นก็เป็นพิธีเปิด
และหลังจากนี้ก็คือการเข้าสู่การแสดงภาคอากาศครับ แต่ทำพิธีเปิดได้สักพัก ฝนก็ตกลงมาเริ่มหนาเม็ดขึ้น เล่นเอาเปียกกันไปหมด ผมไปหลบอยู่ในเต้นจนพลาดถ่าย C-130 ทิ้งสารเคมีดับไฟป่า งานนี้เลยช่างมัน ตากฝนก็ได้แฟระ -*- ..... ก็เปียกสิครับ ทั้งกล้อง ทั้งเลนส์ ทั้งตัวคนถ่าย กลับมาป่วย แย่เลย ^ ^"
ซึ่งก็ทำให้การบินและการแสดงการโจมตีทำได้ไม่เต็มที่ครับแม้ว่าเครื่องบินจะสามารถบินกลางฝนได้สบายก็ตามเนื่องจากฐานเมฆค่อนข้างต่ำ บินไปก็ไม่ค่อยเห็น และถ้าบินต่ำก็อันตรายด้วยครับเพราะทัศนวิสัยไม่ค่อยดี การโชว์จึงไม่ค่อยเต็มที่มากนัก
แต่การโชว์การโปรยสารเคมีทำฝนหลวงโดยเครื่องบิน BT-67 ลำนี้ก็ถือได้ว่าการทำฝนหลวงในครั้งนี้มีประสิทธิภาพสูงมาก ๆ ๆ ครับ เพราะยังไม่ทันทำเลยฝนก็ตกซะแร้ว 555+ ..... แต่ก็ดีครับเพราะผมชอบเสียงเจ้า BT-67 จริง ๆ เสียงนุ่ม ๆ ฟังเพราะ อิอิอิ
ผลจากฝนก็ทำให้การโชว์ของเครื่องบินขับไล่นั้นต้องถูกจำกัดเวลา น่าเสียดายนิดหน่อยครับเพราะงานนี้มีเครื่องบินมาบินโชว์หลายแบบ คือ F-16 จากฝูง 403 ตาคลี 2 ลำ, Alphajet จากกองบิน 23 อุดร 4 ลำ, F-5 จากกองบิน 21 อุบล 2 ลำ ครับ ภาพที่ได้ออกมาก็ไม่ค่อยสวย เพราะกล้องมีน้ำเกาะเต็มไปหมดและมีละอองน้ำในอากาศเยอะครับ
Alphajet บินเกาะหมู่ 4 ลำมาแสดงการโจมตีทางอากาศครับ น่าเสียดายที่ฝนตกจึงไม่ได้เห็น Alphajet บินผาดแผลงเพราะมันเป็นเครื่องบินที่บินผาดแผลงได้สนุกมาก ๆ แบบหนึ่งที่เดียวครับ
ระเบิดลง ........ ตู๊มมมมมม เด็ก ๆ แถวนั้นตกใจกันเป็นแถบ ^ ^ ..... แต่เป็นระเบิดปลอมที่จุดบินพื้นดินนะครับเพราะตรงนี้ทิ้งระเบิดฝึกไม่ได้ครับอันตราย ใกล้ผู้ชมเกินเหตุ
มีเครื่องบินบินว่อนไปมา มีระเบิดตูมตาม มีเสียงปืนกลสักพัก ผมก็เดินไปดูเขายิงปืนกลดีกว่าครับ เสียงดัง ๆ หนัก ๆ ดังโป้ง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ มีเปลวไฟจากปากกระบอกเหมือนกับในหนังกันเลยทีเดียว ^ ^
เข้าไปชมใกล้ ๆ ครับนี่คือสภาพหลังซัดไปหลายชุดเป็นร้อย ๆ นัด
แล้วก็ยิงโป้ง ๆ ๆ ๆ ๆ อีกระหว่างเครื่องบินบินผ่าน ........ ไม่ต้องตกใจนะครับผม อันนี้เป็นกระสุนซ้อม ไม่ได้ใช้กระสุนจริง ไม่มีหัวกระสุนครับจึงไม่ทำอันตรายต่อเครื่องบิน เพราะถ้าใช้กระสุนจริงล่ะก็เกิดยิงแม่นเกินไปเครื่องตกได้ ...... อันนี้เป็นการโชว์เลยใช้กระสุนฝึกไม่มีหัวกระสุน (เขาเรียกว่าลูก Blank) ...... แต่การฝึกยิงเครื่องบินจริง ๆ นั้นจะใช้กระสุนฝึกที่มีหัวกระสุนจริง ๆ ครับ โดยจะยิงไปที่เครื่องบินที่เป็นเป้า ซึ่งเครื่องบินลำนั้นจะบินลากผ้าสีแดงและพลปืนก็จะต้องยิงที่ผ้าสีแดงนั้นซึ่งจะคล้าย ๆ กับการยิงเครื่องบินจริง ๆ เพราะขืนยิงปืนใส่เครื่องบินจริง ๆ เครื่องตกแน่นอน ....... ยิงโดนไม่โดน เครื่องลงเมื่อไหร่เอาผ้ามาดูก็จะรู้ครับ ^ ^
กระสุนหมด ต้องเอามาเติมครับ ภาพนี้คือแรมโบ้กำลังแบกสายกระสุนมาใส่ ^ ^ .... สังเกตุว่ามันจะไม่มีหวักระสุนนะครับ จะมีพลาสติกแดง ๆ ปิดอยู่ แต่น้ำหนักและเสียงนั้นจะคล้ายจริงครับ
กระสุนพร้อม!
ปืนพร้อม!
คนยิง+สิ่งศักดิ์สิทธิ์พร้อม!
แต่อากาศไม่พร้อมครับ เพราะฝนยิ่งลงหนักเข้าไปใหญ่ เครื่องบินเลยต้องบินกลับแล้วล่ะครับเพราะบินไปก็มองไม่ค่อยเห็น ^ ^ ทำให้งานต่อไปก็คือการแสดงการค้นหาและช่วยชีวิตนักบินที่ตะกี๊ถูกยิงตกนั้นเองครับ
งานนี้รับบทโดยคุณปู่ UH-1H Huey (ฮิวอี้) เจ้าเก่าเช่นเดิมครับ
เหอ ๆ ผมอธิบายเรื่องการค้นหาและช่วยชีวิตมาหลายรอบแล้วในกระทู้วันเด็กและ SAREX หลายปี ดังนั้นจึงขอไม่อธิบายซ้ำอีกทีนึงนะครับผม ^ ^
และเมื่อเจ้า Huey กลับมาสู่พื้น ก็จบการแสดงภาคอากาศครับผม
หลังจากนั้นท่านผบ.บยอ. พล.อ. คณิต สุวรรณเนตรก็ให้สัมภาษณ์สื่อครับ ..... มีช่วงหนึ่งที่ผมประทับใจก็คือ ถ้าประเทศเกิดอะไรขึ้นมา ทหารก็พร้อมจะทำหน้าที่ แต่เราต้องทำการเจรจาก่อน เพราะไม่มีใครอยากให้เกิดสงคราม และความขัดแย้งใด ๆ ก็ควรจะต้องยุติกันบนโต๊ะเจรจาให้ได้ ........ ฟังคนที่ต้องไปรบพูดเองแบบนี้ น้อง ๆ หนู ๆ หรือหลาย ๆ ท่านที่อยากรบ เปลี่ยนความคิดดีไหมครับ ^ ^
วันนี้ก็ขอจบตอนแรกก่อนครับเนื่องจากรูปมีมากจะทำให้โหลดช้าครับ แล้วมาต่อตอนที่สอง ภาคอาวุธตั้งแสดงครับ ขอบคุณครับผม ^ ^
| Create Date : 06 พฤศจิกายน 2551 |
| Last Update : 6 พฤศจิกายน 2551 17:47:10 น. |
|
27 comments
|
| Counter : 3053 Pageviews. |
 |
|
|
เดี๋ยะก็โดนสั่งปิดหร๊อกกก
วันนี้ระบบออโต้เจิมป่วย ทำงานไม่ได้ แถมงอนคนส่งคำสั่งด้วย วันนี้เลยแมนนวลไปแล้วกันนะ
ภาพเช็ทนี้สวยอ่ะ 
...... ซื้อสิ ๆ ๆ ๆ เอาอะไรก็ได้ที่ถูกกว่าแสนหกพี่ ๆ ทั้งหลายเขาจะได้ปลอบใจตัวเองว่าอย่างน้อยก็ถูกกว่ากล้องตัวโน้นแหละว๊า
) เทียบไม่ได้กับน้องริต้าที่ตัวเบ๊าเบาแค่สัก 45 กิโล .... ฉับผลันพี่ซ่าร์เกิดบันดาลโทษะจึงใช้วิชาฝ่ามือพิชิตมารผลักน้องริต้าตกลงไป น้องริต้าหนัก 45 กิโลนั้นพูดคร่าว ๆ ก็คือมีมวล 45 กก. (m) เมื่อตกลงมาตามแรงดึงดูดของโลกซึ่งแรงนี้มันจะทำให้วัตถุใด ๆ ก็ตามที่ร่วงลงมานั้นมีความเร็วเพิ่มขึ้น 9.8 เมตร/วินาทีหรือ 35.28 กิโลเมตร/ชั่วโมงในทุก ๆ วินาทีที่เพิ่มขึ้น (g) หมายถึงเมื่อน้องริต้าร่วงในวินาทีแรกจะมีความเร็วการตกที่ 35.28 กิโลเมตร/ชั่วโมง วินาทีที่สองจะมีความเร็ว 70.56 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ถ้าตกสัก 5 วินาทีน้องริต้าจะตกด้วยความเร็วถึง 176.4 กิโลเมตรต่อชั่วโมง!!! ..... โธ่น้องริต้าของผม ผมในฐานะผู้ชายอันแสนดีจึงมิอาจทนเห็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อย่างน้องริต้าถูกพี่ซ่าร์ตัวใหญ่รังแกได้!!
ไม่เจอครับ เหอ ๆ น่าเสียดาย ทีม Cabin crew ของทอ.หายหมดเลยครับ
พี่ก๋าหนูรักหมิงหมิงค่ะ
เอาหน่าพี่ หมีขอก็น่ารัก ..... เย้ย ๆ ๆ ไม่ใช่ แหมเรื่องสมมุติน่ะครับ อิอิอิ
ดวงความรักอ่ะ จ่ายตังค์ด้วย
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 56 คน [
โค้ดเป็นไรค่ะ