นี่แสดงว่า ทร. มีความพร้อมน้อยกว่าเหล่าทัพออื่นหรือป่าว ถึงเกิดการสูญเสียขึ้น

อย่างนี้ ทร. ไม่ขายหน้าแย่เหรอคับ


แต่ยังไงผมก็ขอแสดงความเคารพด้วยใจจริงแด่ ทหารหาญที่พลีชีพในหน้าที่ ครับ

เยี่ยมครับ ถ้าเป็นการรบที่เปิดแนวรบชัดเจน รู้ฝ่ายแน่ชัด แต่การส่งกำลังทหารลงไป 3 จ.ชายแดนใต้ ไม่ว่าหน่วยรบพิเศษใดก็รบยากมาก เพราะว่าไม่รู้ว่าศัตรูเป็นใคร รบกับใคร เดินไปไหนมาไหนอยู่ ๆ ก็ชักปืนออกมายิง เหมือนกับไปเป็นเป้านิ่ง ยิงเสร็จแล้วก็เดินเล่นอยู่ในเมือง ในหมู่บ้านเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นผมว่าเป็นโจรแทบหมดเมืองนั่นแหละครับ โดยเฉพาะ ตันหยงลิมอ

ผมอ่านแล้วประทับใจมากครับ
บอกได้เลยว่าขนลุกซุ่ ถึงความภาคภูมิใจในไทย
และน้ำตาคลอเบ้า อย่างบอกไม่ถูก

ภมิใจแทนคะ..สามี..บินให้ flight นั้น..

น่าภูมิใจครับที่กองทัพมีการเตรียมพร้อมสูงมาก

ภูมใจที่สุดในชีวิตที่เกิดมาเป็นคนไทย

เป็นเหตุการณ์ที่ผมติดตามมาโดยตลอดแต่พอมาอ่านแล้วรู้สึกว่าภาคภูมใจมากกับทหารของชาติทุกนายครับ อ่านแล้วเหมือนหนังสงครามที่ฝรั่งสร้างมาให้เราดู แต่นี่คือความจริงที่ฝรั่งและคนทั่วโลกต้องดูว่าคนไทย ไม่แพ้ชาติใดในโลก

รักทหารไทยมากที่สุด ไม่มีทหารที่ไหนโนโลกที่จะเสียสละความสุขส่วนตัวและรักเพื่อนพ้องของชาติเท่ากับทหารไทยแล้ว เกิดมาไม่เคยเห็นจริงจริง ประเ่ทศอื่ีนทำเพื่อความยิ่งไหญ่ส่วนตัว แต่ทหารไทยทำเพื่อประเทศชาติและรักษา ชีวิตเพื่อนร่วมขาติโดยมีสิ่งตอบแทนอันน้อยนิดจริงจริง ดีใจที่เกิดเป็นคนไทย อยากไห้คนรุ่นไหม่รักชาติเหมือนทหารไทย มาก มาก หน่อย

น่าเห็นใจทหารทุกท่านที่ต้องเสียสละความสุขส่วนตัว มาทำหน้าที่เพื่อให้บ้านเมืองสงบสุข

//www.rtn-seal.com/webboard/index.php?topic=421.15

•อาจจะต้องถล่มพนมเปญ เพื่อช่วยคนไทยกลับบ้าน•
แรงไปไหมครับ แต่ทหารไทยสุดยอด

รบพิเศษก็สามารถเตรียมพร้อมได้ภายใน 2 ชั่วโมง

ไม่ได้เตรียมพร้อมได้ใน 2 ชั่วโมงนะครับ แต่พร้อมตลอดเวลา จริงๆ ไม่เกิน10 นาทีรวมพลได้ครับ แต่ 2 ชั่วโมงเป็นเวลาเดินทางจากลพบุรีมา บน.6 ต่างหากครับ

รบพิเศษ รับคำสั่ง ทำทันที ทำดีที่สุด

ชอบอ่านครับ เอามาลงบ่อยๆนะ

ผมเป็นเคยหนึ่งที่อยุ่ในเหตุการณ์นั้น ได้นั่ง C-150 ลำที่สองกลับมา ต้องขอบอกว่าเหตุการณ์ครั้งนั้น ในค่ำคืนที่ถนนหนทางมืดมิด แต่ท้องกลับกลายไปสีแดงจากเพลิงโหมไหม้จากสถานทูตไทยที่เคยยิ่งใหญ่ มีโทรศัพท์จากเมืองไทยโทรเข้ามาถามเป็นระยะๆ ผมเองก็ทำอะไรไม่ถูกเช่นกัน ได้แต่เก็บตัวเงียบอยู่ที่บ้าน วางแผนกันเพื่อนๆว่าจะต้องขับรถหนีออกมาทางพระตะบองตัดขึ้นไปไพลินแล้วเข้ามาทางอรัญ แต่ทันใดนั้นก็มีโทรศัพท์จากเจ้าหน้าที่สถานทูตว่าให้ไปเจอกันที่โรงแรม intercont ตอนตีสี่จะมีเครื่องบินมารับกลับ พวกเราดีใจมาก รีบนัดคนขับรถเพื่อนชาวกัมพูชาให้มารับหน้าบ้าน ระหว่างนั้นเราได้เห็นสภาพสองข้างทางเงียบเชียบ ซากรถยนต์ถูกเผาทิ้งไว้ที่ข้างถนนหลายคัน ร้านค้าถูกรื้อของออกมาเผา เมื่อถึงโรงแรม ก็พบคนไทยหลายคน บางคนร้องไห้ กลัว บางคนขาหักจากการที่กระโดนหนีออกมาจากออฟฟิสของสามารถเทเลคอม แต่โชคดีมากที่ไม่มีคนไทยเสียชีวิต
ต้องขอขอบคุณรัฐบาลไทยที่ตัดสิ้นใจรับคนไทยกลับในครั้งนั้นด้วย จากเหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้รู้ว่่า จริงๆแล้วคนกัมพูชาส่วนมาก ก็มีน้ำใจช่วยเหลือ และก็ไม่เห็นด้วยกับการเผาทรัพย์สินของคนไทย แต่บางคนกลับหนีเอาตัวรอด ซึ่งหลังจากนั้นเดือนเศษ ผมก็กลับไปพนมเปญอีกครั้งแล้วก็ไม่จ้างคนๆนั้นทำงานให้อีกเลย จ่ายเงินเดือนให้คนขับรถที่พาพวกผมมาที่โรงแรมเพิ่มอีกสองเท่า

ส่วนกองทัพเรือ ไม่น้อยน้อยหน้าหรอกครับ เพราะว่าNavySeal ถือเป็นไพ่ใบสุดท้าย

แล้วส่วนที่เรือลอยลำอยู่ที่จันทบุรี เขาเข้าไปไม่ได้ไงครับ มันไม่ใช่น่านน้ำเรา เรือมันแล่นช้ากว่าเครื่องบิน!!

นี่คือนายกทักษิณ ไม่ใช่นายกคุณหนู