พุทธประวัติจากพระโอษฐ์ .. ทรงขนานนามพระองค์เองว่า พุทธะ
.
(การสนทนาดับโทณพ ร าหมณ์, เ ริ่มในที่นี้ด้วยพราหม ณ์ทูลถา ม )
ท่านผู้เจริญของเรา ! ท่านเป็นเทวดาหรือ ? พราหมณ์เอย ! เราไม่ได้เป็นเทวดาดอก. ท่านผู้เจริญของเรา ! ท่านเป็นคนธรรพ์หรือ ? พราหมณ์เอย ! เราไม่ได้เป็นคนธรรพ์ดอก. ท่านผู้เจริญของเรา ! ท่านเป็นยักษ์หรือ ? พราหมณ์เอย ! เราไม่ได้เป็นยักษ์ดอก. ท่านผู้เจริญของเรา ! ท่านเป็นมนุษย์หรือ ? พราหมณ์เอย ! เราไม่ได้เป็นมนุษย์ดอก. ท่านผู้เจริญของเรา ! เราถามอย่างไร ๆ ท่านก็ตอบว่ามิได้เป็นอย่างนั้น ,ถ้าเช่นนั้นท่านเป็นอะไรเล่า?
พราหมณ์เอย ! อาสวะ เหล่าใด ที่จะทำให้เราเป็น เทวดา เพราะยังละมันไม่ได้, อาสวะเหล่านั้นเราละได้ขาด ถอนขึ้นทั้งรากแล้ว ทำให้เหมือนตาลยอดด้วน ไม่ให้มี ไม่ให้เกิดขึ้น อีกต่อไปแล้ว,
พราหมณ์เอยอาสวะเหล่าใดที่จะทำให้เราเป็น คนธรรพ์ เป็น ยักษ์ เป็น มนุษย์ เพราะยังละมันไม่ได้, อาสวะเหล่านั้น เราละได้ขาด ถอนขึ้นทั้งรากแล้ว ทำให้เหมือนตาลยอดด้วน ไม่ให้มีไม่ให้เกิดขึ้น อีกต่อไปแล้ว.
พราหมณ์ ! เปรียบเหมือนดอกบัวเขียว บัวหลวง หรือบัวขาว, มันเกิดในน้ำเจริญในน้ำโผล่ขึ้นพ้นน้ำตั้งอยู่ น้ำไม่เปียกติดมันได้ ฉันใดก็ฉันนั้นนะพราหมณ์ ! เรานี้เกิดในโลก เจริญในโลก ก็จริง แต่เราครอบงำโลกเสีย ได้แล้ว และอยู่ในโลก โลกไม่ฉาบทาแปดเปื้อน เราได้.
พราหมณ์ ! ท่านจงจำเราไว้ว่า เป็น พุทธะ ดังนี้เถิด . . . บาลี จตุกฺก. อํ. ๒๑/๔๙/๓๖. ตรัสแก่โทณพราหมณ์ ที่โคนไม้ระหว่างทางแห่งหนึ่ง.
Create Date : 07 เมษายน 2555 |
|
2 comments |
Last Update : 7 เมษายน 2555 20:06:34 น. |
Counter : 974 Pageviews. |
|
|
|
จาก...พุทธมรรคา บรรพที่ ๑
= ทรงขนานนามพระองค์เองว่า พุทธะ =
O ครั้งโทณพราหมณะจวนประมวละปุจฉา
ทรงร่วมวิสัชนา - - - ประนัง
O ท่านเอยท่านบทะเห็นจะเป็นทิวะกระมัง ?
เราไป่จะเป็นดัง - - - นิยาม
O ท่านเอยท่านสิริพ้น ฤ คนธรรพะ-จะถาม ?
เราไป่จะเพรียกนาม - - - ฉะนั้น
O ท่านเอยท่าน ฤ จะราพณ์ประภาพพละประจัน ?
เราไป่จะเช่นพรรณ - - - ะนา
O ท่านเอยท่าน ฤ มนุษย์พิสุทธิ์คุณะประดา ?
เราไป่จะเช่นวา - - - ทะเธอ
O ท่านเอยท่านนิระเป็นจะเช่นระบุเสมอ
รูปภพประสบเจอ - - - นะใคร
O พราหมณ์เอย..อาสวะมวละล้วนสถิตะใน-
จิตเทพะเสพไล้ - - - เพราะหลง
O พราหมณ์เอย..อาสวะมวละล้วนสถิตะคง
คนธรรพะจำนง - - - ถนอม
O พราหมณ์เอย..อาสวะมวละล้วนสถิตะล้อม
จิตราพณะทาบย้อม - - - สยาย
O พราหมณ์เอย..อาสวะมวละล้วนสถิตะราย-
รอบจิตมนุษย์หมาย - - - จะมอม
O พราหมณ์เอย..อาสวะนั้นสะบั้นภวะประนอม
คือเราละขาดพร้อม - - - ฉะนี้
O พราหมณ์เอย..บงกชะปวงเพราะล่วงละชลธี
ไป่เปื้อนเปรอะด้วยนี - - - ระไหน
O เปรียบเช่นเราปัญญาประภาวิมุติไพ-
บูลย์เหตุพิเศษนัย - - - ะนั้น
O พราหมณ์เอย..นามเฉพาะเราจะเนาระยะอนันต์
เพรียกพุทธะเช่นพรรณ - - - นะเทอญ
O ผู้แจ้งโลกกละครูเพราะรู้บทะประเมิน
หลักธรรมะดำเนิน - - - ตระกล