คราที่แล้วเล่าให้ฟังถึง “เถียง” ที่ไร่ไปหลังหนึ่ง ครานี้จะพาเดินขึ้นไปที่ไร่อีกแปลงหนึ่งอยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน (จริงไม่นับเป็นหมู่บ้านแบบบ้านๆ เพราะไร่แต่ละแปลงมันใหญ่หลายสอบไร่ จึงห่างๆกันไปบางหลังห่างเป็นกิโล) แต่ห่างกันสัก 2-3 กิโลเมตร ขนาดก็ 20 ไร่เท่าไหร่กันกับแปลงแรก สามารถมองเห็นต้นไม้ แนวไม้กันและกันแบบไกลๆ ไร่แปลงนี้เราจะเดินทางจากแปลงแรกมาทำงานทำไร่เป็นครั้งๆแต่ไม่ได้อาศัยหลับนอน เราจึงทำ “เถียง” เอาไว้หลังเล็กๆพอกันแดดกันฝนหรือนั่งพักผ่อน เรียกว่ามีขนาดเล็กๆจุคนได้สัก5-6คนเท่านั้น เลือกเอาเนินดินสักเนินที่น้ำฝนไม่ไหลผ่านหรือท่วมหรือไม่เป็นร่อง ยกเสาไม้ต้นเล็กๆ 4 เสา แล้วมุงด้วยหญ้าคาแค่นี้ก็ใช้ได้แล้ว ไม่ต้องมีฝากันลม รับลมธรรมชาติ เป็นเพิงเล็กๆนั้นล่ะ พื้นก็พื้นดินปรับราบๆหรือนั่งไปนั่งมามันก็ราบเอง ตามเสาก็ห้อยของกินเครื่องปรุงเอาไว้ไม่ให้หมาแมวมันมาแอบกินตอนทำงาน ไม่ต้องมีสาดมาปูนั่งกันกับพื้นนั้นละ อายุการใช้งานปีหรือสองปีก็พังละไม่ยาวนานเหมือนแบบแรก ทำง่าย รื้องาน เสียง่าย เถียงแบบนี้จะมีอยู่ทั่วๆไปจนกระทั่งทุกวันนี้ แตกต่างจากเถียงแบบแรกที่หายไปเกือบหมดเปลี่ยนเป็นคล้ายๆบ้านไปแล้ว พรุ่งนี้ พบกับ "เถียง" อีกแบบ
ปล. เพิ่งเขียนได้ตอนที่สอง ตั้งใจจะทยอยเขียนเรื่องราวที่ผ่านพบประสบมาเรื่อยๆ ตั้งแต่เกิด จำความได้ และอนาคต จนกว่าจะหมดแรงหรือความทรงจำ กัน
| Create Date : 02 มีนาคม 2563 |
| Last Update : 31 มีนาคม 2563 14:38:19 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 488 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
 |
|
