|
|
ป่าช้า ตอน อาณาจักรปยู ลุ่มน้ำอิรวดี |
|
สมัยเมื่อทำงานแทบภาคเหนือได้เข้าไปในฝั่งพม่าเพียงแถบแม่สายใกล้เอง กับตอนทำงานที่ดอยตุงซึ่งพื้นที่ทำงานติดกับพม่า แต่ไม่มีโอกาสได้ข้ามไปพม่าเลยมีแต่ขับรถยนต์หรือขี่มอเตอร์ไซค์เลียบถนนชายแดนแบบซ้ายไทย-ขวาพม่าแบบนั้น หรือ ขี่มอเตอร์ไซค์ผ่านฐานทหารพม่าที่อยู่ติดถนนนั้นละ มีขวากมีหลามปักรอบๆค่ายของพวกเขากันถูกจู้โจมลอบทำร้าย แถมเอากระป๋องเปล่าปลากระป๋องมาเสียบไว้เพื่อให้มีเสียงหากโดยแอบบโจมตี
อีกครั้งที่เห็นคนพม่ามากมายก็ที่มหาชัย เวลาไปซื้อของทะเลมากินมาขายนี้คนพม่าจะเต็มไปหมดหลายแสนคนเลยทีเดียว พอเห็นต่างๆก็ต้องบอกว่ายังเฉยๆกับคนนเหล่านั้นนะไม่ได้คิดอะไรมากมายคิดเพียงพวกเขามาทำงานหากินกัน ..วันต่อไปจะเล่าเรื่องราวเหล่านี้ให้ฟังบ้าง แต่วันนี้จะมาเล่าเรื่อง ป่าช้า หรือ ที่ฝัง สมัยโบราณแต่จะพาไปชมที่เมืองพม่ากันเลยทีเดียว
ตอนที่ทำงานเกี่ยวกับเมืองโบราณอู่ทอง ซึ่งบูมเรื่องทวารวดี เราเชื่อวันว่าเมืองโบราณอู่ทองเป็นศูนย์กลางแห่งหนึ่งหรือสมัยหนึ่งของอาณาทวารวดีหรือรัฐทวารวดีก็ว่าได้ ซึ่งเป็นอารยธรรมหรือรัฐก่อนอาณาจักรขอมโบราณ ขอมลพบุรี (เชื่อว่านะ) ส่วนในประเทศอื่นๆหรือลุ่มน้ำอื่นๆก็มีอารยธรรมทวารวดีเช่นเดียวกัน ดังนั้นพวกเราเลยต้องไปเรียนไปรู้ไปดูกับตาตนเองให้ได้ ก็เลยได้มีโอกาสไปเห็นเกี่ยวกับ "ป่าช้า" หรือ ที่ฝังสมัยทวารวดี ไปด้วยนั้นเอง
เรานั่งเรื่องบินไปลงที่เมืองมัณฑเลย์ ตอนเหนือของพม่านะ ตามลุ่มน้ำอิรวดี (ชื่อไทย แต่พม่าออกเสียงอีกอย่างหนึ่ง) ซึ่งแม่น้ำนี้เราได้ยินมาตั้งแต่สมัยเรียนหนึ่งสือ คือ ผู้ชนะสิบทิศงัยละ..
..ฟ้าลุ่มอิรวดี คืนนี้มีแต่ดาว แจ่มแสงแววาว ฮือๆๆๆ เหตุไฉนข้าเศร้าวิญญาณ...ประมาณนี้มั้ง สมัยก่อนร้องได้จบเพลงนะขอบอกๆๆ555 ทำให้เราได้รู้จัก แม่น้ำอิรวดี รู้จักเมืองแปร สุดท้ายไม่นึกไม่ฝั่งว่าตนเองจะมีโอกาสตามรอยนี้ไป และขอบอกว่า ช้อบม้ากกกมวกกก.. เน้นๆๆ
เรากลับมาเรื่องของเถอพาเกริ่นไปเยอะให้เห็นบรรยายก็แล้วกันแบบเซิบๆๆเอาไว้มีโอกาสจะเล่าให้ฟังกัน ..ตอนไปเราไป "มรดกโลกปยู" มรดกโลกแห่งแรกของพม่าและะแห่งเดียวในขณะนั้น ต่อมามีอาณาจักรพุกาม ด้วย ซึ่งก็อยู่ลุ่มน้ำนี้ละ..ตัวอาณาตชจักรปยูหรือมรดกโลกปยู มีเมืองหลักๆ สามเมืองใหญ่คือ ตอนบนชื่อเมือง ฮาลิน ตอนกลางชื่อเมืองวิษณุหรือไบถาโน ตอนล่างที่อุดมสมบูรณ์หรือปากแม่น้ำคือเมืองศรีเกษตร (อาณาปยูมาก่อนอาณาจักพุกามของพระเจ้าสิบทิศนะ ยุคเดียวกับเมืองโบราณอู่ทอง เมืองนครปฐม นั้นละ)
ตอนที่ไปอาณาจักรนี้ทางสมาคมโบราณคดีที่นั้นไม่ได้พาเราไปป่าช้านะเขาบอกไม่มี เพราะอาณาจักรปยู นั้นการทำพิธีกรรมตายนั้น ใช้การ "เผา" ร่างคนตาย แล้วเอากระดูกใส่ "ภาชนะดินเผา" เอาไปเก็บรวมๆกันไว้ในวัด เอาไปที่เดียวกันหลายๆคนเห็นเขาเรียกว่า "เจดีย์ธาตุ" คือเอาไปวางหรือฝังตื้นๆรอบๆเจดีย์หรือพระพุทธรุป (อาณาจักรปยูนับถือศาสนาพุทธนะ (ตอนตั้งอาณาจักรยังไม่นับถือพุทธนะ) อยู่ใกล้อินเดียวมากกว่าไทยเยอะได้รับอิทธิจากทางอินเดียวโดยตรงเลยละ) พอเราตามไปดูบริเวณที่เอาประดูกไปวางไว้ (โถนะ) เต็มไปหมดเลยวางเรียงกันบ้าง ทับกันบ้าง เยื้องกันบ้าง เป็นกลุ่มบ้าง เดี่ยวๆบ้าง เต็มหมดในเขตวัดนะเพราะรอบๆมีเจดีย์ มีพระมีศาสนาสถานมากมาย เราเลยไม่รู้ว่าหันหัวไปทางใดนะสิ ส่วนเครื่องอุทิศต่างๆ ไม่มีนะ น่าจะเพราะศาสนาพุทธไม่มีเครื่องอุทิศ มีการแต่การทำบุญ การอุทิศส่วนกุศล ตามหลักศาสนาเมื่อพันกว่าปีที่แล้ว ซึ่งน่าจะเข้มข้นมากมาย
พอเห้นแบบนี้หลายๆเมืองโบราณในอาณาจักรปยูนี้ ทำให้เราได้พบความจริงบางอย่างในเชิงเปรียบเทียบ คือ ทาวรวดีในเมืองไทยยังฝังร่างเอาไว้ให้เห็น ส่วนทวารวดีในแถบลุ่มน้ำอิรวดีเอาเผาแล้วเก็บกระดูก ศัพท์ทางโฐราณคดีเขาเรียกว่า ทำพิธีหรือทำศพครั้งที่ 2 อะไรทำนองนี้ ขอให้ไปหาอ่านกันเองนะ ครั้งแรกร่างจริง ครั้งสองกระดูก ประมาณนั้น ซึ่งเราก็พึ่งเคยเจอครั้งแรกนี้ละ
แล้วมีแต่แบบนี้หรือที่เป็นธาตุเจดีย์หรือทำพืธีครั้งที่ 2 มีจุดหนึ่งที่คนนำทางได้พาเราไปที่หลุมขุดค้นที่ยังคงมีการขุดอยู่ อยู่ลึกลงไป3-4 เมตรเลยละ อันนี้ยังเป็นโครงกระดูกชัดเจน แต่หันหัวไปทางใดลืมแล้วจำไม่ได้ มีหลายโครงด้วยนะ มีเครื่องประดับ มีเครื่องอุทิศประกอบมากมาย ลุกปัด กำไล หอก อาวุธ ที่น่าสนใจคือ มีรอยถูกของมีคมอย่างชัดเจน แสดงว่ามีการทำร้ายกันด้วยเหตุใดไม่รู้ได้หรือสงครามก็อาจเป็นไปได้ เพราะดูจากเมืองโบราณของปยูต่างๆมีคูน้ำ มีกำแพงอิฐ มีประตู มีหอรบ มีหอ รปภ. แสดงว่าต้องมีการทำสงครามกันเป็นแน่แท้ ยิ่งช่วงหลังน่าจะทำสงครามกับพุกามเป็นมั่น แต่เราก็ไม่รู้ว่าเขาตวจสอบแล้วอายุอยู่ในช่วงใดๆ แต่ก็คงทวารวดีนั้นละ เพราะมีลูกปัดอยู่ด้วย การมีหลุมแบบนี้แสดงได้ว่า 1.การฝังนี้ก่อนรับศาสนาพุทธเข้ามา 2.อาจจะตายแบบผิดปกติเลยต้องฝัง อันนั้นเดาล้วนๆ ไม่กลัวยืนยันร้อกนะ คนที่รู้ก็ไปอ่านเพื่มนะ ผมไม่รู้พอเรื่องเหล่านี้ แค่คิดเอามาเล่าให้ฟัง
ภาชนะดินเผาหรือโถกระดูกนั้น ฝีมือการทำปราณีตมากนะทั้งเนื้อดิน สี ลาย การทำ ผมว่ามันปราณีตมาก นี่ก็อีกหนึ่งความแตกต่างระหว่างลุ่มน้ำเจ้าพระยากับลุ่มน้ำอิรวดี ก็ว่าได้เรื่อง เครื่องปั้นดินเผานี่ เคยสบอถามว่า ทำไมฝีมือมันเนียนมากเลย ดูดีมากดูมีมาตรฐานหรือเจริญ คำตอบที่ได้คือ มันอยู่ใกล้ความเจริญ คือ อินเดียโบราณงัยละ เลยได้ของดีๆก่อนลุ่มน้ำเจ้าพระยา เมื่อคิดดูแล้วก็น่าจะจริงนะ เราว่า มันใกล้เลยได้ความเจริญตามอินเดียมามากและเร็วกว่าหรือใกล้เคียงกว่า นั้นเอง
หากมองย้อนไปเมื่อพันกว่าปีลุ่มน้ำอิรวดีคงมีความเจริญรุ่งเรืองมาก การค้าขายทั้งทางน้ำออกปากแม่น้ำ มีที่ราบปากแม่น้ำอันกว้างใหญ่และสมบูรณ์ กับการค้าขายทางบกไปสุ่อินเดียคงจะเจริญมาก จนความเจริญนั้นต่อเนื่องมาสู่อาณาจักรพุกามในการต่อมาเมื่อคนพม่ารบชนะคนปยูซึ่งก็ใช้ลุ่มน้ำเดียวกันนี้ละ ปยูเองก็มีมาหลายยุคหลายสมัยในระยะเวลา 1000 กว่าปีที่ผ่านมา ทั้งความเชื่อ ทั้งศาสนา ย่อมมีการเปลี่ยนแปลงไปตามสมัยนั้นละ ทำให้การฝังหรือเผาหรือป่าช้า ก็มีการเปล่ยนแปลงไป เช่นเดียวกับ ทวารวดีที่เมืองโบราณอู่ทอง แบบเดียวกัน
ถามว่า มาที่นี้มีของฝากมัย ผมแนะนำให้มานะก่อนที่พม่าจะเจริญไปมากกว่านี้ พอได้ตามรอยลุ่มน้ำอิรวดีของพระเจ้าสิบทิศ แล้ว ผมว่าผมเข้าใจพม่ามากขึ้น ทั้ง คน วัฒนธรรม สถานที่ พื้นที่ ศาสนา ความเชื่อ ..อยากให้ทุกคน โดยเฉาะคนรุ่นใหม่ที่ไม่เคยได้เห็นกับตาว่า รากฐาน ของเดิม ของเก่า เป็นแบบใดให้ได้ไปพม่าสักครั้งแล้วจะติดใจ..ขอบคุณพม่าครับ..
https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%9B%E0%B8%A2%E0%B8%B9
| Create Date : 29 เมษายน 2563 |
| Last Update : 11 พฤษภาคม 2563 11:27:28 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 379 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
 |
|
|
|
 | |
 |
ฝากข้อความหลังไมค์ |
 |
Rss Feed |
 | ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
- เป็น เป็นวิทยากร เป็นคนบรรยาย เป็นผู้บริหาร หน่วยงานของรัฐ
- ชอบ ชอบอ่านนวนิยายจีนกำลังภายใน ชอบป่า ชอบน้ำ
- ทำ ทำงานพัฒนา ทำงานท่องเที่ยว ทำสวนเกษตร
- ขาย ขายประกัน ขายของทะเลแห้ง ขายเกลือ ขายคอนโด
- เรียน จบ ป.เอก ม.โพธิศาสตร์ ป.โท นิด้า ป.ตรี ม.ราม
|
|
|
|
