รายงานโดย :เรื่อง /ภาพ บัณฑิต พิศณุเสน ditss2001@ yahoo. Com

     ผมได้กลับไปที่บ้านแม่ เพื่อหาของที่จะมาตกแต่งห้องพัก ของสะสมในอดีตที่แม่ยังเก็บไว้ให้มีมากมาย แต่ละชิ้นมีประวัติที่น่าจดจำทั้งสิ้น

เริ่มตั้งแต่ปฏิทินเป๊ปซี่ของปีค.ศ. 1967 หรือปีค.ศ. 2503 ซึ่งตัวผมยังไม่เกิดเลย รวมทั้งของสะสมของคุณยายที่ตกทอดมาถึงผม ซึ่งมีมากมายหลายแบบ หลายชิ้นยังมีสีสันสดใส

เช่นภาพของผู้หญิงชาวจีนสวมใส่เสื้อผ้าสีน้ำเงินนั่งพิมพ์ดีด ตัดกับฉากหลังสีเหลืองสวยสด รวมทั้งป้ายโฆษณาน้ำอัดลมยี่ห้อต่างๆ ในสมัยก่อน ซึ่งแสนจะเท่ ไม่ตกยุค มีไม่เยอะ โดยตั้งใจไว้ว่าจะนำภาพเหล่านี้มาตกแต่งผนังห้อง สมัยผมเด็กๆ คุณยายของผมมีวิสัยทัศน์กว้างไกล ท่านเคยบอกไว้ว่า สิ่งของพวกนี้สามารถนำมาใช้แต่งบ้านได้

ซึ่งในตอนนั้นผมยังไม่เข้าใจ เพราะยังเด็ก แต่ในตอนนี้ผมเข้าใจแล้ว ขอบคุณคุณยายมากครับที่เก็บของดีๆ ไว้ให้ผม ถึงมันจะไม่มีค่ากับคนอื่น แต่สำหรับผม ของสะสมเหล่านี้มีค่ามากครับคุณยาย

     นอกจากป้ายโฆษณาต่างๆ ที่จะนำมาใช้ตกแต่งผนังได้แล้ว ผมยังมีขวดน้ำอัดลมรุ่นเก่า ที่สมัยก่อนเรียกว่าขวดน้ำมะเน็ด รุ่นต่างๆ มากมาย แต่ขวดแต่ละชนิดก็ต่างกันออกไป ทั้งสีสัน รูปทรง และลวดลาย โดยผมตั้งใจว่าจะนำขวดน้ำมะเน็ด หรือขวดน้ำอัดลมรุ่นเก่า ที่มีรูปทรงแปลกตาเหล่านี้มาทำเป็นโคมไฟ เรียงกันเป็นแถว ติดไว้ตรงระเบียง เวลาค่ำคืน สีสันของขวดจะให้ความโรแมนติกมากๆ ส่วนกลางวัน แสงธรรมชาติจะส่องผ่านขวดใสๆ เหล่านี้ สะท้อนประกายสีสันของแสงแดดให้กระจายผ่านสีสันหลากหลายของขวดสวยๆ เหล่านี้ให้ดูมีเสน่ห์และสวยแปลกตา

ตู้เก็บกล่องไม้ขีดไฟ เป็นอีกอย่างที่ผมลืมไม่ได้ เมื่อก่อนผมจำได้ว่าคุณยายเปิดร้านขายของ ร้านของคุณยายขายบุหรี่ชนิดต่างๆ ผมเองยุคนั้นก็สร้างวีรกรรมไว้ไม่เบาเหมือนกัน ชอบมากกับกล่องไม้ขีดไฟ วันหนึ่งก็เอาเจ้ากล่องที่ว่านี้เอามาขีดเล่น ในสมัยก่อนนั้นมีไม้ขีดไฟชนิดขีดอะไรก็ติด

ผมคงจะดูหนังคาวบอยเยอะไปหน่อย ก็เลยนำกล่องไม้ขีดไฟมาขีดเสียเลย ด้วยความเป็นเด็กไฟก็ติดเสื้อ ผมตกใจมาก แม่มาเห็นก็เอะอะโวยวาย แต่คุณยายกลับยิ้มและบอกว่า ไม่เป็นไร แต่ให้จดจำไว้ว่า คราวหน้าอย่าเล่นกับไฟอีก ผมจำได้ครับคุณยาย ตั้งแต่นั้นผมจะระวังเรื่องเกี่ยวกับไฟมากๆ ครับ

ตู้เก็บของกล่องไม้ขีดไฟนี้ บัดนี้ถึงจะไม่มีไม้ขีดไฟแล้ว เหลือเพียงตัวกล่องสวยๆ แต่ผมคิดว่าจะนำมาใส่สมุดบันทึกเล็กๆ ของผม ที่โต๊ะทำงานขนาดของตู้กว้าง 40 เซนติเมตร สูง 60 เซนติเมตร และยาว 10 เซนติเมตร ขนาดกำลังกะทัดรัดพอดี สำหรับใช้เป็นโต๊ะทำงาน นอกจากนี้ผมยังมีเรือป๊อกแป๊ก หรือเรือสังกะสี ซึ่งเป็นของเล่นสมัยเด็กพร้อมกล่องสังกะสีเท่ๆ

     ป้ายโลหะโฆษณาจักรเย็บผ้า ตะเกียงเจ้าพายุ ของเล่นหุ่นยนต์ กล่องใส่ลูกอม กระบอกเสียงเล่นเพลง ซึ่งสามารถนำมาใช้ในการตกแต่งห้องพักของผมให้มีชีวิตชีวา ย้อนคืนวันในวัยเยาว์ให้หวนคืนกลับมาอีกครั้ง.


ขอขอบคุณ
ที่มา : โพสต์ทูเดย์ วันอาทิตย์ที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

สนามหลวงพยากรณ์ออนไลน์

H O M E