Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2556
 
31 กรกฏาคม 2556
 
All Blogs
 

อริยสัจจากพระโอษฐ์ .. ผู้ติดบ่วง - ผู้หลุดจากบ่วง

.





ภิกษุ ท.!
บุคคลผู้ยึดมั่นอยู่ เรียกว่ามีเครื่องผูกแห่งมาร.
ผู้ไม่ยึดมั่นอยู่ เรียกว่า พ้นแล้วจาก (เครื่องผูกแห่ง) มาร.

"ข้าแต่พระผู้มีพระภาค !
ข้าพระองค์เข้าใจซึมซาบแล้ว.

ข้าแต่พระสุคต !
ข้าพระองค์เข้าใจซึมซาบแล้ว".

ภิกษุ!
เธอ เข้าใจเนื้อความแห่งคำ ที่เรากล่าวแล้วโดยย่อ ได้โดยพิสดารว่าอย่างไร?

"ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ !
บุคคลผู้ยึดมั่นอยู่ ..
- ซึ่งรูป ...
- ซึ่งเวทนา ...
- ซึ่งสัญญา ...
- ซึ่งสังขาร ...
- ซึ่งวิญญาณ ...
ชื่อว่ามีเครื่องผูกแห่งมาร;

ส่วนผู้ไม่ยึดมั่นอยู่ ..
- ซึ่งรูป ...
- ซึ่งเวทนา ...
- ซึ่งสัญญา ...
- ซึ่งสังขาร ...
- ซึ่งวิญญาณ ...
ชื่อว่าพ้นแล้วจาก (เครื่องผูกแห่ง) มาร.

ข้าพระองค์เข้าใจเนื้อความแห่งคำ อันพระผู้มีพระภาคตรัสแล้วโดยย่อนี้ ได้โดยพิสดารอย่างนี้ พระเจ้าข้า!"

สาธุ สาธุ ภิกษุ !
เธอเข้าใจเนื้อความแห่งคำที่เรากล่าวแล้วโดยย่อได้โดยพิสดารอย่างดี.

ภิกษุ !
เนื้อความแห่งคำ อันเรากล่าวแล้วโดยย่อนี้บุคคลพึงเห็นโดยพิสดาร อย่างนั้นแหละ.
.
.
.
ขนฺธ. สํ. ๑๗/๙๑/๑๓๘.




 

Create Date : 31 กรกฎาคม 2556
0 comments
Last Update : 31 กรกฎาคม 2556 6:20:52 น.
Counter : 1044 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


สดายุ...
Location :
France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]









O ใช่แน่หรือ ? .. O






O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?



Friends' blogs
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.