อริยสัจจากพระโอษฐ์ .. อุปาทานและที่ตั้งแห่งอุปาทาน

.





ภิกษุ ท.!
เราจักแสดงสิ่งซึ่งเป็นที่ตั้งแห่งอุปาทาน (อุปาทานิยมธมฺม) และตัวอุปาทาน. พวกเธอทั้งหลาย จงฟังข้อนั้น.

ภิกษุ ท .!
สิ่งซึ่งเป็นที่ตั้งอุปาทาน เป็นอย่างไร ?
และตัวอุปาทาน เป็นอย่างไรเล่า ?

ภิกษุ ท.!
รูป (กาย) เป็นสิ่งซึ่งเป็นที่ตั้งแห่งอุปาทาน,
ฉันทราคะ (ความกำหนัดเพราะพอใจ) ใดเข้าไปมีอยู่ในรูปนั้น นั่นคือ ตัวอุปาทานในรูปนั้น ;

ภิกษุ ท.!
เวทนา เป็นสิ่งซึ่งเป็นที่ตั้งแห่งอุปาทาน,
ฉันทราคะใด เข้าไปมีอยู่ในเวทนานั้น ฉันทราคะนั้น คือ ตัวอุปาทานในเวทนานั้น;

ภิกษุ ท.!
สัญญา เป็นสิ่งเป็นที่ตั้งแห่งอุปาทาน,
ฉันทราคะใด เข้าไปมีอยู่ในสัญญานั้น ฉันทราคะนั้น คือตัวอุปาทานในสัญญานั้น;

ภิกษุ ท.!
สังขาร ทั้งหลายเป็นสิ่งซึ่งเป็นที่ตั้งแห่งอุปาทาน ,
ฉันทราคะใด เข้าไปมีอยู่ในสังขารทั้งหลายเหล่านั้น ฉันทราคะนั้นคือตัวอุปาทาน ในสังขารทั้งหลายเหล่านั้น

ภิกษุ ท.!
วิญญาณ เป็นสิ่งซึ่งเป็นที่ตั้งแห่งอุปาทาน,
ฉันทราคะใด เข้าไปมีอยู่ในวิญญาณนั้น ฉันทราคะนั้นคือตัวอุปาทาน ในวิญญาณนั้น.

ภิกษุ ท .!
ขันธ์เหล่านี้ เรียกว่าสิ่งซึ่งเป็นที่ตั้งแห่งอุปาทาน ,
ฉันทราคะนี้ เรียกว่า ตัวอุปาทาน แล.
.
.
.
ขนฺธ. สํ. ๑๗/๒๐๒/๓๐๙.
(ในสูตรอื่นทรงแสดง อุปาทานิยธรรม ด้วยอายตนะภายในหก(๑๘/๑๑๐/๑๖๐) และอายตนะภายนอกหก (๑๘/๑๓๖/๑๙๐).

Create Date : 28 กรกฎาคม 2556		0 comments
Last Update : 28 กรกฎาคม 2556 6:56:54 น.
Counter : 881 Pageviews.
Share Tweet