ป่วยจัง
เมื่อคำวิงวอนล้นปรี่ ฉันก็แค่จะต้องบอกตัวเองว่า หยุด...หยุดเดี๋ยวนี้เลย หยุดนิสัยเสียๆของเธอเสียแต่เดี๋ยวนี้ รู้จักอยู่ในความพอดี แล้วเป็นมนุษย์ปกติธรรมดาเสียบ้าง
รู้แล้วล่ะว่ามันเหนื่อยมากตอนนี้ แต่อย่าวิงวอน อย่าร้องขอ กายอ่อนแอได้ แต่ใจห้ามอ่อนแอ มันเป็นแค่ทางผ่านที่บังเอิญมาเจอกันเท่านั้นจริงๆ
รู้ว่าตอนนี้ปวดหัวและอยากหาคนอยู่เป็นเพื่อน ก็ที่นี่ไง ตรงนี้ไง เข้ามาคุยกับตัวเองสิ ทุกๆคนต่างมีงาน ทุกๆคนต่างเติบโต มีแต่เธอเนี่ยแหละที่ไม่ยอมโต ยังเรียกร้องต้องการอะไรไม่หยุด หยุดความคิดนั้นเสียเดี๋ยวนี้เลย
บก.ป๊อปบอกว่าอีกไม่นานก็จบ มันคือฟ้าหลังฝน แล้วเราก็ต้องสู้มันไปให้ได้ แหม ป๊อปคับ มันไม่เลวร้ายถึงขนาดนั้นหรอก การต่อสู้กับ ' คำวิงวอน' นี่ต่างหากที่ยากยิ่งกว่ายาก
ปวดหัว เป็นไข้ เมื่อยไปทั้งตัวและอยากมีคนกอด แต่คงจะบอกว่าอยากจะมี 'ใครสักคน' ก็คงจะไม่ได้ ก็คงจะต้องเป็น 'ใครสักคน' ที่ใช่น่ะ
ป่วยจังวันนี้ หัวหนักจนอยากหาไม้ค้ำหัว แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลของ 'คำวิงวอน' นั่นได้เลย
จงประณามตนเองเสีย ว่าอ่อนแอเหลือเกิน
Create Date : 20 พฤษภาคม 2551 |
|
2 comments |
Last Update : 20 พฤษภาคม 2551 1:00:34 น. |
Counter : 1167 Pageviews. |
|
 |
|
ถ้าขาหายเเล้ว ไปเดินเล่นกันมั้ย
เดินเล่นเเบบชิวๆ ไม่ต้องคิดอะไร ปล่อยให้ทุกอย่างล่องลอย
ไม่ต้องนานก็ได้ เเค่เสี้ยวเดียวก็ยังดี
น่าจะสนุกดีนะ :>