YOU are not afraid. You think YOU are afraid. ~Shantimayi~
หัวข้ออะไรดีล่ะ คิดไม่ออก มันก็เท่านั้น


I was such a bold donkey to have lunch at Tesco-Rachada.
I know your boot is there, and truthfully, I want to see you so badly.

Thank God that you didn’t turn out otherwise I wouldn’t know what to do.
I love you so much that I can’t do that anymore, although you’ve hurt me.
I am still angry at you, but love is still love, and my love can’t be changed.

Thank God that you weren’t there.
I could talk to my friend about you admirably, without feeling the pain.

The best thing I could do was walking to your boot.
I left the message to you that one of your sister miss you so much.
I hoped that help me feel better.




The world is getting more and more unpleasant.
I get depressed and cannot tell anyone.
I’m odd. I’m strange. I’m ab.
Nothing I’ve done turn right.

Why do I have to carzy writing this stupid thing in English?
Sh i t !!!!!!




โลกเปลี่ยนไปแล้ว
การเติบโตมันช่างยากเย็นเหลือเกิน
ความภูมิใจ ความชื่นชม ที่เคยได้รับ มันไม่เหลงเหลือเลย




เราจึงกลับไปค้นหาความหมาย
กลับไปยังที่ที่เราพอจะมีความหมาย
ขอบคุณที่เรายังมี SJC Band
ถึงเราจะทำอะไรไม่ได้มาก แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้เรารู้ว่า
เรายังเคยมีค่าให้แก่อะไรบางอย่างมาก่อน อาจจะพอเป็นกำลังใจได้บ้าง

ก็ชีวิตคนเราจะอยู่ไปทำไมเล่า
หากต้องอยู่อย่างรู้สึกว่าไร้ค่า เป็นภาระ เป็นที่น่ารำคาญ
เมื่อทำอะไรก็ไม่ดี ทำอะไรก็ผิด โดนด่าไปเสียหมด
มันก็อดคิดเปรียบเทียบไม่ได้เหมือนกันนะ
คนหนึ่งแสนดีงาม แต่อีกคนหนึ่งแสนเลวทราม
รู้หรอกว่าวันเลวร้ายมันจะผ่านพ้น แต่กลัวว่ากำลังใจจะไม่พออยู่ไปถึงวันนั้นน่ะสิ


สิ่งที่ร้ายที่สุด
คือการต้องแสดงให้ใครๆเห็นว่า ...ฉันสบายดี ร่าเริง แจ่มใส...
เรื่องแค่นี้เล็กน้อย ไม่เห็นมีอะไรเลย ปกติดีทุกอย่าง
เพราะไม่อยากให้ใครสงสาร ซ้ำเติม ไม่อยากโดนสมเพชเวทนา
แล้วก็ไม่อยากให้ใครดูหมิ่นดูแคลนว่า เรื่องแค่นี้ทนไม่ได้ แล้วมันจะทนอะไรได้

ในเมื่อคนอื่นๆไม่ได้มาเป็นตัวเรา เขาก็ไม่มีวันเข้าใจตัวเราอย่างแท้จริงหรอก
ชีวิตและโชคชะตา มันก็เหมือนงานศิลปะ
เป็นงาน hand made เสียด้วย ทำซ้ำ หรือลอกเลียน ไม่ได้เลย
ก็แล้วใครจะเข้าใจชีวิตของคนอื่นได้อย่างแท้จริง มีแต่ตัวเราเท่านั้นที่เข้าใจตัวเรา

ถึงต้องรีบกลับไปหาคุณค่าให้ชีวิต
กลับไปเพื่อเตือนสติว่า อย่างน้อยเราก็ยังเคยมีค่าให้กับอะไรบางอย่าง
เรียกความภูมิใจและความมั่นใจในตัวเองให้กลับคืนมาอีกครั้ง

ขอบคุณพี่เตี้ย แค่ได้เห็นหน้าพี่ หนูก็รู้สึกดีแล้ว หนูจำได้ไม่เคยลืมกับสายตาของพี่ที่มองหนู
มันทำให้หนูมั่นใจ ภูมิใจ และพร้อมจะฮึดสู้อยู่ตลอด 8 ปี ที่หนูได้อยู่ภายใต้การดูแลของพี่

ขอบคุณครูเกษร์อุบล ครูรักหนูและเป็นห่วงหนูอยู่เสมอ หนูทราบดี
ครูทำให้หนูแน่ใจว่า ความรักยังมีอยู่ในโลก

ขอบคุณที่โลกนี้มี SJC Band ให้ได้พักพิง พักใจ เติมเชื้อไฟในวันที่แสนล้า




คืนนี้ไม่อยากเข้านอนอีกแล้ว
ไม่อยากตื่นให้ถึงพรุ่งนี้เช้า เพราะไม่อยากพบหน้าใครๆ
แต่จะไม่พบก็ไม่ได้ มีงานจะต้องทำมากมาย
เบื่อกับการออกไปแสดงละครตบตาใครๆ แม้แต่ตัวเอง
ไม่อยากจะตื่นไปทำอะไรๆ เพราะเดี๋ยวก็ผิดอีก
จะนอน ก็กลัวว่าจะฝันร้าย




ทำไมถึงเจอแต่คนทะเลาะกัน
ชีวิตแค่ขำๆไม่ได้เหรอ
จะอะไรกันนักกันหนาหนอคนเรา...






Create Date : 27 เมษายน 2549
Last Update : 27 เมษายน 2549 0:07:20 น. 4 comments
Counter : 1353 Pageviews.

 
กาลเวลาเปลี่ยน จิตใจคนก็เปลี่ยนไปด้วยเห็นจะจริง แต่คุณค่าของคนไม่ได้อยู่ที่งานอย่างเดียวอยู่ด้วยว่าจิตใจที่ทำนั้นคิดอะไร


โดย: N_view วันที่: 27 เมษายน 2549 เวลา:4:32:19 น.  

 
แวะมาทักทายจ้า


โดย: Malee30 วันที่: 27 เมษายน 2549 เวลา:15:15:19 น.  

 
ผู้หญิงนี่ก็ทำอะไรแปลกๆเยอะเนอะ


โดย: เพราะผมไม่มี Time Machine วันที่: 10 พฤษภาคม 2549 เวลา:2:32:02 น.  

 
****
เป็นกำลังใจให้ห่างๆ ดีใจที่ gluhp รู้ว่าตัวเองมีค่ากับสิ่งอื่นๆอีกมากมาย แม้บางครั้งคนเราจะสามารถหลบไปอยู่ในโลกใบเล็กๆที่มีเพียงตัวเองกับเสียงลมหายใจและความเงียบสงบ แตมันก็หนีไม่พ้นเลยที่จะต้องออกมาเดินและดำเนินชีวิตอยู๋ในโลกภายนอก แม้จะไม่อยากก้าวออกมาเลยก็ตาม
เอาใจช่วยเพื่อนเสมอ


โดย: Canon-Phantom IP: 203.150.202.226 วันที่: 15 พฤษภาคม 2549 เวลา:11:26:59 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

gluhp
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]




Here...
I'm on the rooftop

Between...
pavement and stars.

Here's...
hardly no day
nor hardly no night

There're things...
half in shadow
and half way in light

It's where...
I gather my thoughts
and grow my dreams

which...
are scattered
all around

In my words,
my songs,
my dance.

คน นั่งจ้องชีวิต
Group Blog
 
<<
เมษายน 2549
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
27 เมษายน 2549
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add gluhp's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.