ดูเหมือนจะเป็นฝันดี .. โอม กัม กะนะปัตตะเย นะมาฮา
เมื่อเช้านี้ฝัน ว่าเรากำลังดูเขาซ้อมเต้น เหมือนจะไปช่วยเขาซ้อม น่าจะเป็นการโค้ชส่วนตัวเพื่อไปแสดงอะไรสักอย่าง ตอนนั้นเป็นเวลาสามทุ่มครึ่ง ในความรู้สึกคือมันใกล้หมดเวลาแล้ว แล้วเจ้าหน้าที่ในเสื้อเชิ้ตสีขาวก็เข้ามาในห้อง ตอนแรกก็เข้าใจว่าจะมาไล่หรือไม่ก็มาบอกเราว่าใช้ห้องได้ถึงแค่สี่ทุ่มนะ แต่เปล่า เจ้าหน้าที่เข้ามาแจ้งว่า วันนี้เดี๋ยวจะมีไหว้บูชา "ท่าน" นะ "ท่าน" ในที่นี้คือพระพิฆเณศที่ประดิษฐานอยู่ในสนามด้านล่าง แล้วเขาก็ถามว่า เราใช้สถานที่เนี่ยบอกท่านก่อนรึเปล่า เราก็ตอบไปว่า เรามีไปไหว้ท่านนะ เมื่อเช้านี้ แต่เราเก็บของไหว้หมดแล้ว มีดอกไม้ กับธูป(มั้ง.. ไม่แน่ใจ) แล้วเจ้าหน้าที่บอกเราว่า เมื่อกี้เขาฝัน (เขาเลยพรวดมานี่ไง) ถึงพระพิฆเณศ ท่านบอกว่าเรามีอะไรทำไมไม่พูด อยากจะพูดอะไรก็พูดสิ ทำอมๆ อ้ำๆ อึ้งๆ อยู่ทำไม ... แล้วหลังจากนั้นก็เบลอๆ เราจำไม่ค่อยได้ว่าเกิดอะไรขึ้น จำได้อีกทีหนึ่งคือ เหมือนเราเห็นเหรียญสีทองเหรียญใหญ่มาก ตกอยู่บนพื้นที่กลางห้องในความรู้สึกรู้ว่าเป็นเหรียญพระพิฆเณศ แต่เราจำไม่ได้ว่าเราเห็นรูปพระพิฆเณศบนเหรียญเป็นปางไหน อะไรยังไง จำได้แต่ว่า เราบอกเจ้าหน้าที่ว่ามีเหรียญตกอยู่ ของเขารึเปล่า เขาก็ไม่ตอบอะไรแต่ก็เก็บไป (ใส่กระเป๋ากางเกง!)
แล้วเราก็ตื่น เช้ากว่าปกติชั่วโมงหนึ่ง ซึ่งนับว่าเป็นเรื่องดี เพราะเราจะได้มีเวลาเตรียมตัวเตรียมใจ เช้านี้เรามีสอนโยคะ!
....
ประเด็นคือ เมื่อคืนนี้เราซื้อขนมมาไหว้พระพิฆเณศ คือเรามีการ์ดที่ได้จากวัดแขก และจากตันตระเทวาลัยวางอยู่เหนือโต๊ะทำงาน เราก็จุดเทียน แล้วก็ไหว้ขนม (เผอิญจำได้ว่าเป็นพฤหัส) เราสวดไหว้พระแม่อุมา พระศิวะ และพระพิฆเณศ ตามความเคยชิน รวมบทไหว้ครู และบทโอมศานติเข้าไปด้วย คือไหว้หลายองค์ แม้ว่าการ์ดที่วางอยู่มีแต่พระพิฆเณศก็ตาม
ปกติเวลาไหว้ เรามักจะคุยกับท่าน ขอคำปรึกษาท่าน ขอพร (แบบเจียมเนื้อเจียมตัว) ซึ่งก็แปลกดี เวลาที่คุยกับท่าน ตั้งแต่เวลาอยู่ที่ไทยแล้ว เราจะรู้สึกเหมือนเราคิดอะไรออก ผ่านการคุยกับตัวเอง ประมาณว่าปิ๊งแวบๆ แต่เมื่อคืนเหนื่อยด้วย จะรีบไปกินวาฟเฟิลด้วย กลัวไอติมละลาย >_< ก็เลยแค่สวด สวดเสร็จก็จบเลย ไม่ได้คุยอะไรกับท่านต่อ เช้านี้ตื่นมาเราเลยไม่แน่ใจว่า เป็นเพราะอย่างนี้รึเปล่า เราเลยฝันอย่างนี้ นึกขึ้นมาได้ว่า จริงๆ แล้วเราเองก็มีปัญหาที่น่าจะบอกกับท่านได้ ถ้าหันหาใครไม่ได้ เราเองก็ยังคุยกับท่านได้นี่นา จะเก็บไว้กับตัวเองทำไม คิดได้อย่างนี้ก็ตื่นมาจุดเทียนแล้วสวดใหม่อีกรอบหนึ่ง แล้วก็มีขอพรกับท่านสั้นๆ หลังจากนั้นเราก็ไปหาอะไรกินเป็นมื้อเช้า ระหว่างที่พิมพ์บล็อกนี้ (เพราะอยากจะเก็บไว้) สายตาเราก็เหลือบไปเห็นการ์ดพระพิฆเณศใบขวาสุด และถ้าเราจำไม่ผิด นี่คือพระพิฆเณศที่เราเห็นบนเหรียญทองเหรียญนั้น (ตอนพิมพ์ยังขนลุกอยู่เลย) เราไม่แน่ใจ ไม่ยืนยันว่าใช่แน่ๆ แต่เราคิดว่า น่าจะใช่
คือเราว่ามันเป็นฝันที่ดี ดีมากๆ เลยล่ะ
Create Date : 14 มิถุนายน 2556 |
Last Update : 14 มิถุนายน 2556 23:22:47 น. |
|
0 comments
|
Counter : 1875 Pageviews. |
|
|