YOU are not afraid. You think YOU are afraid. ~Shantimayi~
บ้านคือที่ที่แก้ผ้าได้ คิดงั้นปะ



อะไรบางอย่างปลุกความอยากเขียน blog ให้ลุกโชน
ทั้งๆ ที่อะไรๆ ก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป
ผ่านมาหลายปีแล้ว blog นี้ เห็นตัวเองโตใน blog นี้
เขียนไม่ออก..

แต่ก่อนเขียนไปได้ยังไง
คือเหมือนจะรู้ไงว่า ไม่มีใครอ่านหรอก
ถึงคนอ่านก็ไม่ใช่คนรู้จักมักคุ้นอะไร
ก็แค่รู้จักกันผ่านทางตัวหนังสือ
มันเลยเหมือนเป็นที่ที่พูดได้ทุกอย่างอย่างใจ
แต่เดี๋ยวนี้มันไม่ใช่ไง มันมีคนที่เรารู้จัก และเขารู้จักเรา
เรื่องบางเรื่องมันเลยไม่ควรพูด

แต่ก่อนเคยคิดว่า ถ้าเราแก้ผ้าในบ้านตัวเองไม่ได้
เราจะเรียกมันว่าบ้านได้ยังไง
เดี๋ยวนี้ก็ยังคิดอย่างนั้น 
เลยหาบ้านอยู่ยากขึ้นทุกที
แทบจะไม่มีที่ไหนเลยที่แก้ผ้าได้
..อย่านึกภาพ

คิือไม่มีที่ไหนเลยที่พูดได้อย่างที่ใจพูด
ทุกอย่างคือ branding ทุกอย่างคือการสร้างภาพ
ไม่ใช่ในแง่ลบ แต่เพราะพอโตขึ้นมันมีธุรกิจเข้ามาเกี่ยวพัน
มันมีภาพลักษณ์ของการต้องเป็น "คนแบบใดแบบหนึ่ง"
มันมีความคาดหวังอยู่ เพื่อสร้างความน่าเชื่อถือทางธุรกิจ
เราเลยต้องสร้างภาพให้มันเป็นไปตามที่คนอื่นอยากเห็น
เหมือนเล่นละครเหรอ ก็ไม่ แค่ต้อง perfect มากกว่าปกติหน่อย
อยู่กันเข้าไปได้ยังไง เราไม่เข้าใจ
ไม่เหนื่อยกันบ้างเหรอ

เฮ้อ..




Create Date : 06 มกราคม 2560
Last Update : 6 มกราคม 2560 0:06:58 น. 6 comments
Counter : 1141 Pageviews.

 
ใช่เลย...ยังไม่รู้ยัก เอ้ย รู้จักกันมาอ่าน

เห็นจั่วหัว...เลยสนใจเข้ามาอ่านครับ 555 เข้าใจ
ตั้งหัวเรื่อง

ลองเขียน เพิ่มในบล๊อกอื่น ๆ ตอนอื่น อีกซิครับ


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 6 มกราคม 2560 เวลา:5:55:55 น.  

 
555

บางทีก็อยากเปลื้องออก
แล้วเอาผ้าปิดตาตัวเอง...
เผื่อจะได้ไม่ต้องรู้เห็นว่ามีใครมองมั้ย


ปล. ขอนอกเรื่อง ... tabla ที่จัดส่งมาทางไปรษณีย์
สภาพอยู่ดี ใช้ได้ใช่ไหม ... แอบไม่ค่อยวางใจ ปณ.ไทย




โดย: กาบริเอล วันที่: 6 มกราคม 2560 เวลา:8:13:39 น.  

 
เห็นชื่อบล็อกแล้วตามมาอ่านค่ะ
พี่ก็คิดอย่างนั้นหมือนกันค่ะ ^__^


โดย: เนินน้ำ วันที่: 6 มกราคม 2560 เวลา:9:07:50 น.  

 

สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณเสี้ยว...


อยากตะโกนบอกคุณเสี้ยวว่า ไอ้โพติดตามอ่านบล็อคคุณเสี้ยวอยู่น้าาาาาาาาาา...

เข้าใจความรู้สึกของคุณเสี้ยวค่ะ และกระจ่างใจแล้วว่าทำไมคุณเสี้ยวหายไป ตอนแรกนึกห่วงว่าจะไม่สบายหรืออะไรหรือเปล่า พอเห็นกลับมาก็ดีใจมากเลยค่ะ ^^



โดย: Poceille IP: 49.48.197.142 วันที่: 6 มกราคม 2560 เวลา:16:59:48 น.  

 
ก็กรี๊ดสิ นึกว่าไม่มีใครเข้ามาอ่าน ขอบคุณนะคะคุณ "ไอ้โพ" Poceille


โดย: gluhp วันที่: 8 มกราคม 2560 เวลา:16:51:20 น.  

 
อืมม น่าคิดนะครับ

แต่เรื่องแก้ผ้าได้นี่ ผมว่าน่าจะเป็นคุณสมบัติของ 'ห้องน้ำ' มากกว่า 'บ้าน' นะ ครับ ว่าไหม?

ถึงจะยังหา 'บ้าน' ไม่ได้
ยังไงน่าจะหา'ห้องน้ำ' ให้เจอนะครับ

ช่วงที่สุดจะทน อั้นไม่ไหว จะได้หลบเข้า 'ห้องน้ำ' ไปได้ :-)


โดย: Amygdala วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:19:43:40 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

gluhp
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]




Here...
I'm on the rooftop

Between...
pavement and stars.

Here's...
hardly no day
nor hardly no night

There're things...
half in shadow
and half way in light

It's where...
I gather my thoughts
and grow my dreams

which...
are scattered
all around

In my words,
my songs,
my dance.

คน นั่งจ้องชีวิต
Group Blog
 
 
มกราคม 2560
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
6 มกราคม 2560
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add gluhp's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.