...ค้างอยู่กึ่งๆ...
ตาจ้องนิ่งๆเงียบๆอยู่ที่หน้าจอ และมือก็ยังค้างเติ่งอยู่บนคีย์บอร์ด ส่วนที่วางอยู่ตรงหน้าคือสมุดไดอารี่ และข้างๆกันคือหนังสือ pre modern ที่เขียนโดยอ.ไชยันต์ ไชยพรสุดที่รัก
ทั้งๆที่ office เป็นสถานที่ที่ควรจะทำงาน และในเมื่อยอมแบกขาพังๆออกจากบ้านมา ก็ควรจะมาที่นี่เพื่อทำงาน แต่ไม่รู้สิ ทำอะไรไม่ได้ คิดอะไรก็ไม่ออก นั่งมองคนนู้น คนนี้ แล้วก็หงุดหงิดๆอยู่คนเดียว จนเห็นว่าจริงๆแล้วหงุดหงิดตัวเอง งานที่ส่งไปแล้วก็ยังไม่มีเสียงตอบรับ มันก็ยังไม่โล่ง
ตื้อ หยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน ก็อ่านไม่รู้เรื่อง รู้สึกมีอะไรหนักๆในหัวอยากจะระบาย อยากจะเขียน ตอนแรกหยิบสมุดไดอารี่ก่อน เปิด แล้วก็ปิด เปิด bloggang ขึ้นมา แล้วก็นั่งมองมัน พิมพ์ไปหลายประโยค แล้วก็ลบเพื่อพิมพ์ใหม่ รู้สึกยิ่งวัน ยิ่ง...เขาเรียกว่าไงนะ...ฟูมฟาย เป็นไรมากเปล่าเนี่ย
ค้างๆ อยู่ตรงกลางของความปกติ และความปั่นป่วน อะไรบางอย่างสั่นสะเทือนอยู่ภายใน แต่ก็ไม่ได้รุนแรงพอจะปะทุออกมา
สุดท้ายแล้ว ก็ได้แต่ค้างๆอยู่ตรงนี้
Create Date : 09 พฤษภาคม 2551 |
|
9 comments |
Last Update : 9 พฤษภาคม 2551 13:08:07 น. |
Counter : 1348 Pageviews. |
|
 |
|