Group Blog
All Blog
|
<<< อริยสัจ ๔ สัจธรรม >>>
ทางธรรมะ ทางหลุดพ้น ทางโลกทางติด ติดอยู่ในวัฏฏะ เวียนว่ายตายเกิด พวกเรานี้เกิดตาย เกิดตายกันมานับไม่ถ้วนแล้ว แต่ไม่รู้กัน คิดว่าเพิ่งมาเกิดเพิ่งมาตายชาตินี้ แต่ความจริงถ้าเก็บสถิติไว้ ก็ไม่รู้เป็นชาติที่กี่ล้านแล้ว แล้วก็จะเป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ถ้าไม่ได้บวช เพราะว่าเราไม่ได้กำจัดเหตุ ที่มันทำให้เรามาเกิดกัน การบวชนี้มากำจัดเหตุที่ทำให้เรามาเกิด การเกิดมันดีนิดเดียว สุขนิดเดียว แต่มันทุกข์มากๆ ทุกข์อยู่ตลอดเวลา ทุกข์กับการเลี้ยงดูร่างกาย ทุกข์กับภัยอันตรายต่างๆ ที่จะมากระทบกระเทือนกับชีวิตร่างกาย มีทั้งภัยธรรมชาติ ภัยจากเชื้อโรคต่างๆ ภัยจากคนด้วยกัน ภัยจากอุบัติเหตุ ภัยเกิดจากการอดอยากขาดแคลน ภัยสงคราม มีภัยตั้งร้อยแปด และก็ยังมีภัยที่ต้องแก่ ต้องเจ็บ ต้องตาย แต่ก็ไม่เข็ดกัน ตายไปก็กลับมาเกิดกันใหม่ เพราะว่ามันไม่ได้ไปกำจัดความอยาก จึงต้องสอนให้รู้ว่าการเกิดของพวกเรานี้มันไม่ดี ทางศาสนาพุทธนี้จึงพยายามเน้น เรื่องความทุกข์ของชีวิต คนก็เลยคิดว่า ศาสนาพุทธ เป็นศาสนาที่มองโลกในแง่ลบ คือถ้าไม่ชี้ให้เห็นทุกข์ มันก็ไม่เข็ด มันก็จะสนุกสนานกันไป แต่เวลาทุกข์นี้กระโดดตึกตายกัน ฆ่าตัวตายกัน ฆ่าคนอื่น บางทีตัวเองทุกข์ ฆ่าตัวเองไม่พอ ต้องไปฆ่าคนอื่นด้วย ฆ่าทั้งครอบครัว ตัวเองทุกข์คนเดียว แต่ลูกเมียไม่ได้ทุกข์ แต่ตัวเองกลัวเขาจะทุกข์ ตัวเราตายกลัวเขาจะทุกข์ก็เลยฆ่าเขาด้วย ความทุกข์เวลามันทุกข์แล้วแก้ยาก เตือนตัวเองอยู่เรื่อยๆในเรื่องความทุกข์ต่างๆ ต้องซ้อม ซ้อมหนีเหมือนกับตึกเดี๋ยวนี้ เขามีซ้อมหนีไฟอยู่เรื่อยๆ เพราะไม่เตรียมไว้เดี๋ยวเวลาไฟไหม้ ไม่รู้จะไปทางไหนกัน พระพุทธศาสนาสอน เพื่อให้เราเตรียมหนีภัยกัน เพราะภัยมันจะมา ภัยต่างๆ ที่พูดถึงนี้ มันอาจจะเกิดก็ได้ ภัยบางอย่างอาจจะเกิดก็ได้ไม่เกิดก็ได้ แต่เวลามันเกิดมันไม่เตือนเรา มันไม่บอกล่วงหน้า ในประเทศที่เขามีสงครามกลางเมืองกัน ใครจะไปคิดว่าเขาจะมีกัน พอมีขึ้นมาแล้วเป็นยังไง มีแต่ความทุกข์ อยู่ก็ทุกข์หนีก็ทุกข์ ไม่มีที่อยู่ที่ปลอดภัย ศาสนาพุทธถึงสอนแต่ความทุกข์ อริยสัจ ๔ สัจธรรม อริยสัจข้อแรกก็คือความทุกข์ พระพุทธเจ้าบอกว่าความทุกข์คืออะไร ความทุกข์ก็คือการเกิด เกิดแล้วก็ต้องมาเจอความแก่ ความแก่ก็ทุกข์ ความเจ็บไข้ได้ป่วยก็ทุกข์ ความตายก็ทุกข์ การพลัดพรากจากกันก็ทุกข์ นี่คือภัยที่เราจะต้องเจอกันเวลาเรามาเกิด.
.......................... สนทนาธรรมมะบนเขา <<< ใช้พุทโธหยุดความคิด >>>
พร้อมกันหลายๆ เรื่อง จะทำอย่างไรคะ จิตใจจะไม่อ่อนแอ รู้สึกบางครั้งก็ทำได้ยากมากค่ะ จะประคองจิตใจให้เข้มแข็งได้อย่างไรค่ะ ใช้พุทโธหยุดความคิด ที่ทำให้ใจเราวุ่นวาย ใจเราคิดถึงเรื่องเหล่านั้นเอง คิดแล้วมันก็ทำให้เราอ่อนไหว เห็นปัญหาแล้วแก้ปัญหาไม่ได้ มันก็รู้สึกท้อแท้เบื่อหน่าย ฉะนั้นขั้นต้น ถ้าเรายังไม่สามารถแก้ปัญหาอะไรได้ เราหยุดคิดถึงมันก่อน ให้เรามาคิดพุทโธๆๆ ไป หรือสวดมนต์ไป พอเราคิดพุทโธไปสวดมนต์ไป แล้วเราก็จะลืมเรื่องที่ทำให้เรา ใจท้อแท้เบื่อหน่ายได้ แล้วกำลังใจก็จะกลับมา ใจจะสงบใจจะสบาย แล้วเราค่อยกลับไป พิจารณาปัญหาแต่ละเรื่อง อันไหนทำได้ก็ทำไป อันไหนทำไม่ได้ก็ปล่อยมันไป ไม่ช้าก็เร็วเดี๋ยวก็ต้องจบอยู่ดี ปัญหาทั้งหมดเดี๋ยวมันก็จบ ตอนที่เราตายนั่นแหละ ถ้าเราคิดถึงความตาย เราก็จะไม่ค่อยกังวลกับเรื่องปัญหาต่างๆ แก้ได้ก็แก้ไป แก้ไม่ได้ก็เดี๋ยวตอนตาย มันก็แก้ของมันเอง ใช่มั้ย ถ้าเราเป็นหนี้เขาสิบล้านนี้ ตายไปหนี้สิบล้านหมดมั้ย หมดใช่มั้ย ถ้างั้นไปกลัวทำไม๊. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
....................... สนทนาธรรมะบนเขา <<< ธรรมแท้ >>>
ธรรมที่ได้บรรลุจากการปฏิบัตินี้เรียกว่าธรรมแท้ ส่วนธรรมที่ได้จากการศึกษาได้อ่านได้ฟังได้เรียนนี้ ยังไม่ได้เป็นธรรมแท้ ต้องนำเอามาพิสูจน์ก่อน ต้องเอามาปฏิบัติกับใจของผู้ที่ศึกษาก่อน จนสามารถกำจัดความอยากทั้ง ๓ ให้หมดไปจากใจได้ก่อน แล้วกำจัดความทุกข์ต่างๆ กำจัดการเวียนว่ายตายเกิดได้ก่อน แล้วถึงจะสามารถนำเอาธรรมที่ได้รู้ได้เห็นนี้ มาเผยแผ่สั่งสอน ให้เกิดความประทับใจแก่ผู้ฟัง นี่แหละคือการที่เราจะรักษาสมบัติอันล้ำค่า ที่พระพุทธเจ้าได้ทรงสร้างให้กับพวกเรา และก็มอบให้กับพวกเรา เพื่อที่จะได้ให้เป็นที่พึ่งแก่พวกเรา ให้เป็นที่ดับทุกข์ให้กับพวกเรา ให้เป็นที่ให้พวกเราได้หลุดออกจากคุกตะราง แห่งการเวียนว่ายตายเกิด นี่แหละคือศาสนา ตัวศาสนาที่แท้จริงอยู่ที่ ๔ ขั้นตอนนี้ คือการศึกษาพระธรรมคำสอน แล้วก็นำเอาพระธรรมคำสอนนี้ไปปฏิบัติ เมื่อปฏิบัติแล้วก็จะได้บรรลุผล ที่เกิดจากการปฏิบัติ ก็จะได้หลุดพ้นจากความทุกข์ทั้งหลาย หลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด แล้วก็นำเอาความรู้นี้ความหลุดพ้นนี้ มาเผยแผ่สั่งสอน ให้แก่ผู้ที่ยังติดคุกติดตะรางอยู่ ผู้ที่ยังถูกความทุกข์รุมเร้าจิตใจอยู่ พอเขาได้ยินได้ฟังวิธีการดับทุกข์ แล้วน้อมนำเอาไปปฏิบัติ เขาก็จะสามารถดับความทุกข์ต่างๆ ที่มีอยู่ภายในใจ ของเขาได้อย่างง่ายดายอย่างสิ้นเชิง ก็จะทำให้เขามีศรัทธา มีความเชื่อ มีความประทับใจ กับการฟังธรรมะ ที่เกิดจากการปฏิบัติ เพราะเป็นธรรมะแท้ เป็นธรรมะที่ดับความทุกข์ได้ แต่ธรรมะที่เราได้ยินได้ฟังนี้ดับได้บ้าง ดับไม่ได้บ้าง ดับได้ในบางระดับ แต่ไม่สามารถที่จะดับความทุกข์ได้ทุกระดับ และไม่สามารถดับได้อย่างราบคาบ และอย่างถาวร เหมือนกับ "ธรรม" ที่เกิดจากการปฎิบัติ. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต ........................
ธรรมะบนเขา <<< กงกรรม กงเกวียน >>>
และควรแก้ไขควรปฏิบัติตนเองอย่างไรชีวิตถึงจะดีขึ้น เวลาเราทำบาปแล้วความรู้สึกไม่ดี ต่อการกระทำบาปนั้นมันก็จะฝังอยู่ในใจเรา คือเราไปแก้บาปนี้ไม่ได้ บาปนี้ทำแล้ว มันก็ต้องมีโอกาสส่งผลมันก็จะส่งผล เช่นเราอาจจะไปเกิดในท้องใคร แล้วก็ถูกเขาทำแท้งไป จะไม่ได้เกิด มันเหมือนกับ มันเหมือนกับกงกรรมกงเกวียน ทำอันใดไว้ก็จะต้องรับผลกรรมนั้น ทำเขาแท้งก็อาจจะต้องถูกเขาทำเราแท้งบ้าง แต่ขณะที่เรามีชีวิตอยู่ ก็ขอให้เราพยายามสร้างกุศลสร้างบุญกันไป เพื่อจะได้มีกำลังที่จะต้านทาน การกระทำบาปซ้ำซ้อนอีก ถ้าเราไม่มีบุญไม่มีกุศลไม่มีกำลัง เวลาที่เราตกอยู่ในภาวะคับขันแบบนั้น เราก็อาจจะกลับไปทำแท้งอีกก็ได้ อย่าให้มันเกิด ป้องกันปัญหาใหม่ ที่ยังไม่เกิด อย่าให้มันเกิด ด้วยการหมั่นสร้างบุญสร้างกุศล ให้มีมากขึ้นรักษาศีลให้ได้ ทำบุญทำทานให้มากขึ้น แล้วก็พยายามเจริญสติควบคุมใจ ทำใจให้สงบ ถ้าเรามีบุญกุศลเหล่านี้ก็จะสามารถป้องกัน ไม่ให้เรากลับไปทำบาปซ้ำซากได้. <<< ไม่ทำตามความอยาก >>>
ความสุขที่แท้จริงที่ถาวร ต้องภาวนาเท่านั้น สมถภาวนา วิปัสสนาภาวนา สมถภาวนาคือเจริญสติก่อน ไม่มีสติก็นั่งสมาธิไม่สงบ ถ้ามีสติแล้วนั่งสมาธิเดี๋ยวเดียวก็สงบ สงบแล้วก็จะหยุดความอยากได้ชั่วคราว ได้ความสุขที่ยิ่งใหญ่ แล้วขั้นต่อไปออกจากความสงบ ก็ต้องคอยเฝ้าดูความอยาก มันโผล่มาเมื่อไหร่ก็ต้องฆ่ามันทันที อย่าไปทำตามความอยาก อยากจะกินกาแฟก็ทุบถ้วยกาแฟทิ้งไปเลย โยนกาแฟทิ้งลงถังขยะไปเลย ให้มันรู้แล้วรู้รอดไป อยากจะดื่มแป๊บซี่ก็โยนทิ้งไปเลย ฆ่ามันให้หมด อยากจะสูบบุหรี่ก็โยนทิ้งไปเลย อยากจะดื่มสุราก็เทใส่ลงไปในชักโครกเลย ไวน์เวยแชมปงแชมเปนญ์อะไร เทใส่ชักโครกให้หมด ให้มันรู้แล้วรู้รอดไป แล้วต่อไปมันจะได้ไม่ต้องมาเสียเงินซื้อ เงินที่เป็นพิษเป็นภัยทั้งกับจิตใจทั้งกับร่างกาย นี่ต้องใช้ปัญญา ถ้าไม่มีปัญญาก็จะไม่รู้ว่า ทุกข์เกิดจากความอยาก นี่เราได้ปัญญาของพระพุทธเจ้า มาเป็นต้นทุนแล้วเราไม่ต้องไปหาเอง เรารู้แล้วว่าปัญหาของเราอยู่ที่ความอยาก ดังนั้นเวลาเกิดความอยาก เราต้องหยุดมันอย่างเดียว เราหยุดได้แล้วเพราะเรามีสมาธิ เพราะเวลาทำสมาธินี้มันหยุดความอยากได้แล้ ว เรามีเบรคแล้ว พอมีเบรคแล้ว เวลาจะเบรคความอยากก็ทำได้ทันที เฉยๆ เท่านั้นเอง อยู่เฉยๆ เป็นอุเบกขา ไม่ทำตามมันเท่านั้นเอง จะไม่เครียดไม่ทุกข์ แต่คนที่ไม่มีสมาธิมันเครียด เหมือนกับรถที่ไม่มีเบรค มันจะชน คนขับมันจะเครียดไหม แต่คนที่เขามีเบรคเขาไม่เครียดเขารู้ว่าไม่ไปชน ดังนั้นต้องมีสมาธิก่อน เพราะสมาธิเป็นเบรคของใจ เมื่อมีเบรคใจแล้วเวลาเจอตัณหาก็เบรคเลย หยุดเลยเท่านั้นเอง ไม่ทำตามเท่านั้นเอง มันอยากจะกินกาแฟก็ไม่กิน อยากจะกินกาแฟก็โยนทิ้งไป อยากจะสูบบุหรี่ก็เอาบุหรี่โยนทิ้งไป ต่อไปมันก็ไม่มีอะไรจะมาทำให้เราทำตามมันได้ เรามีสมาธิแล้วเราพอแล้วเรามีความสุขแล้ว แล้วพอไม่มีความอยาก ความสุขที่ได้จากสมาธิ ก็กลายเป็นความสุขถาวรไป เป็นปรมังสุขังไปเท่านั้นก็จบ งานของเราก็มีแค่นี้ หยุดความอยากด้วยสติ ด้วยสมาธิ ด้วยปัญญา ด้วยการสนับสนุนของทานและของศีลนี่เอง ทางนี้เป็นทางเดียวที่จะพาไปสู่การดับทุกข์ได้ เเละก็ดับได้จริงๆ พราะมีผู้ดับมาแล้ว พระพุทธเจ้าก็ดับด้วยทางนี้ พระสาวกทั้งหลายก็ดับด้วยทางนี้ พวกเราถ้าใช้ทางนี้ก็ดับได้เหมือนกัน. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต .......................
สนทนาธรรมะบนเขา |
tangkay
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?] (‿✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้ แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ .... สิบปีผ่านไป....... อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์ แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ Link |
