"ผูกใจไว้ด้วยบทภาวนา"

การนั่งสมาธิก็นั่งเพื่อให้ใจสงบ

ไม่ให้คิดอะไร

 ใจจะไม่คิดอะไรก็ต้องมีเครื่องกำกับ

 เช่นคำบริกรรมพุทโธๆ

 หรือการดูลมหายใจเข้าออก

เอาอย่างใดอย่างหนึ่งก็ได้

บริกรรมพุทโธไปโดยที่ไม่ต้อง

ดูลมหายใจเข้าออกก็ได้

ให้อยู่กับคำบริกรรมพุทโธๆ ไป

หรือจะดูลมหายใจอย่างเดียวก็ได้

 ดูลมหายใจเข้าหายใจออก ที่ปลายจมูก

หรือจะเอา ๒ อย่างปนกันก็ได้

หายใจเข้าก็ว่าพุท หายใจออกก็ว่าโธก็ได้

แล้วแต่ความพอใจ แล้วแต่ความถนัด

 หรือถ้าเรายังดูลมไม่ได้ หรือพุทโธไม่ได้

 จะสวดมนต์ไปภายในใจก่อนก็ได้

สวด อิติปิโส สวด อะระหังสัมมา

สวากขาโต สุปะฏิปันโน

 สวดไปเพื่อป้องกัน

ไม่ให้ใจไปคิดถึงเรื่องราวต่างๆ

 แล้วพอใจรู้สึกเบาเย็นสบาย

 ถ้าดูลมได้ก็ดูลมต่อไป

 ถ้าพุทโธได้ก็พุทโธต่อไป

 แล้วใจก็จะเข้าสู่ความสงบ

เข้าสู่ความสุขความสบายใจ

โดยที่เราไม่ต้องไปทำอะไร

ไม่ต้องมีเงินทอง ไม่ต้องมีสิ่งของต่างๆ

 มาให้ความสุขกับเรา

เราสามารถหาความสุขภายในตัวของเราได้

 แล้วต่อไปเราจะได้ไม่ต้องพึ่งใคร

 ไม่ต้องพึ่งเงินทอง ไม่ต้องพึ่งสิ่งของ

 ไม่ต้องพึ่งบุคคลต่างๆ

 และไม่ต้องพึ่งร่างกายของเรา

 จะได้ไม่ต้องทุกข์กับเขา เพราะไม่ช้าก็เร็ว

เขาก็จะต้องมีวันจากเราไปนั่นเอง

ดังนั้น ตอนนี้เรามาหัดทำใจให้สงบกัน

เราได้ยินได้ฟังมามากมายพอสมควรแล้ว

 ตอนนี้ถูกบังคับให้นั่ง

 ถ้ามันไม่ถูกบังคับ มันก็จะไม่นั่งกัน

 กิเลสมันไม่ยอมให้นั่งง่ายๆ

 เวลานั่งแล้วก็ไม่ต้องกังวลกับร่างกาย

 ร่างกายจะเอนไปทางไหนก็ไม่ต้องไปสนใจ

คันตรงไหนก็ไม่ต้องไปสนใจ

 มีอะไรมาให้รู้ก็อย่าไปสนใจ

 ให้รู้อยู่กับลม หรืออยู่กับพุทโธ

 หรืออยู่กับการสวดมนต์ของเราไป

ใจจะได้เป็นสมาธิเป็นหนึ่ง

ถ้าไปสนใจเรื่องนั้นเรื่องนี้

มันก็จะทำให้ใจแตก ใจไม่รวมเป็นหนึ่ง

 เราต้องการให้ใจรวมเป็นหนึ่ง

 เราต้องอยู่กับเรื่องเดียว

 อยู่กับพุทโธ หรืออยู่กับลม

หรืออยู่กับการสวดมนต์

ขอให้เราพยายามทำกัน

 แล้วเราจะได้พบกับสิ่งที่ดีที่วิเศษ

 ที่มีอยู่ในตัวของเราเอง

ที่จะอยู่กับเราไปตลอดไม่มีวันสิ้นสุด

แม้ร่างกายนี้จะตายไป

เราก็ไม่ได้ตายไปกับร่างกาย

และความสงบที่เราได้ก็จะไม่จากเราไป

เพราะมันอยู่กับเรา "อยู่ที่ใจ"

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

......................

หนังสือสติธรรม







ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ