1 กะ 2 คุยกัน เรื่อง ข้อห้ามที่มีเหตุผล
1 กะ 2 คุยกัน เรื่อง ข้อห้ามที่มีเหตุผล
1 สมัยก่อน เขาห้ามไม่ให้หญิงสาวหวีผมตอนกลางคืน
2 ทำไมล่ะ
1 การหวีผมยามค่ำคืน จะมีเสียงดังพอควร เคยได้ยินไหม
2 แล้วทำไมล่ะ
1 หญิงที่จะหนีตามชายยามค่ำ จำต้องสวยก่อนใช่ไหม ไม่มีใครไปอย่างผมกระเซอะกระเซิง
2 อ๋อ พ่อแม่เลยจะได้ยินเสียงหวีผมไงล่ะ
1 นี่แหละ คือเหตุผล ทำไมต้องห้าม
630925 เพราะไม่มี จึงต้องไขว่คว้า
630925 เพราะไม่มี จึงต้องไขว่คว้า
ความอยากมีอยากได้ มีในตัวทุกผู้คน ยิ่งอยู่ในวัยทำงาน ต้องรีบเร่งคว้าโอกาสกักตุนเงินทองให้ได้มากที่สุด เผื่อเอาไว้ใช้ในยามแก่เฒ่าเหลาเหย่ หมดเรี่ยวแรงทำมาหากิน
สงสัยจัง ทำไมบางคนคว้าได้คว้าทันท่วงที แต่บางคนได้แต่เบ้ปาก ตาละห้อย ปล่อยให้โอกาสผ่านไปกับสายลม วิบ ๆ แวบ ๆ ทั้งที่เงินทองกองอยู่ในอากาศรายล้อมรอบตัวเหมือนกัน
ผู้มีปัญญาเท่านั้นจึงจะคว้าทัน เอ ฤาต้องบวกรวมกับบุญเก่าที่เคยสะสมมาแต่อดีตชาติด้วยหรือเปล่า จึงมั่งมีศรีสุขได้มากมายปานฉะนี้
ความรู้น่ะ เคยค้นคว้าหาความรู้บ้างหรือไม่ โลกก้าวพรวด ๆ ไปเร็วแบบกระโจนลอยสุดตัว เรามัวแต่ งมโข่ง คลานต้วมเตี้ยม ก้าวตามไม่ทัน บางคนรู้แต่ไม่กล้าเสี่ยง ด้วยคนที่ยำเกรงนั้นเป็นคนหัวโบราณเก่าคร่ำครึคอยดึงชายกระโปรงกระตุกห้ามก้าวเดินพรวดพราดตามอย่างคนอื่นเขา
ทุกเส้นทางมีแต่ความเสี่ยง อย่าก้าวไปเลยลูก
ทำไมช่างไฟกล้าตัดสายไฟเส้นเดียว ทั้งที่ยังไม่สับ cut out ทำไมตำรวจไม่กลัวโจรผู้ร้าย ทำไมผู้มีอำนาจไม่กลัวคนด้อยค่าเพราะเขารู้วิธีจัดการกับคนต่อต้าน ทำไมครูไม่กลัวนักเรียนเลวที่ก้าวร้าว
ถ้ารู้จริงจักไม่กลัว ที่กลัวเพราะไม่รู้จริง
เริ่มต้นวันนี้ ศึกษาเส้นทางแห่งความมั่งคั่ง อย่างจริงจังและรู้รอบ ก่อนที่คิดจะเสี่ยง เส้นทางแห่งชัยชนะ รออยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม
630915 เพื่อนของเรา
630915 เพื่อนของเรา
นิยามของการเป็นเพื่อน คือคนที่เคยทำกิจกรรมร่วมกันในช่วงระยะเวลาหนึ่ง เพื่อนอาจมีไม่มาก แต่มีได้เรื่อย ๆ ถ้าไม่ได้ปิดกั้นตัวเองมากจนเกินไปนัก
วัยเด็ก เพื่อนมีมาได้เองจากถิ่นฐานบ้านเกิด เด็กหน้าวัดใหญ่อย่างเรา เพื่อนอยู่ข้างห้องแถวนั่นเอง หมวยนิ เฮียงพี่น้องร้านขายวัสดุก่อสร้าง เอ็ง งิ้นพี่น้องลูกป้าไน๊ขายกล้วยทอดกับข้าวสาร เล็กลูกน้าคิ้มร้านรักษาตา
พอเข้าโรงเรียน เพื่อนที่เมรี่ มีห้องเดียวเรียนกันมาแต่ ป.1 ก ป.1 ข สมัยนี้เรียกอนุบาล จนจบ ม.3 น่าจะเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุด ยาวนานที่สุด และไม่มีผลประโยชน์แอบแฝง สุสนิทที่สุดเพราะมาต่อ ม.ปลายที่ชลชายด้วยกัน ตอนนี้สุรวยล้นฟ้าไปแล้ว ทั้งเก่งและขยัน ดวงดีอีกต่างหากเป็นแม่เลี้ยงแถวเชียงใหม่ เปิดรีสอร์ตที่ปายชื่อมอนทิสไปเที่ยวกันได้นะ บอกเป็นเพื่อนเราคงได้ราคาพิเศษ อีก 2 คนคือแดงตอนนี้ไปอยู่กับเมืองนอกกับคู่ชีวิตฝรั่ง ดาเด็กเรียบร้อยถักเปียผมเรียบแปล้ เป็นคนเดียวที่ได้รับสิทธิ์พิเศษให้ไว้ผมยาวถักเปีย
ม.ปลายเรียนกับผู้ชาย แต่ไม่มีเพื่อนผู้ชาย และไม่มีเพื่อนชาย ถึงแม้หนึ่งในนั้นจะมาเป็นคู่ชีวิต จำได้ว่าหญิงกับชายเป็นไม้เบื่อไม้เมากันด้วยซ้ำ ทะเลาะกันหาเรื่องกัน จนครูศรีรัตน์ต้องมาเป็นท้าวมาลีวราช ให้ยอมสงบศึกต่อกัน บอกว่า เรียนห้องเดียวกันต้องเป็นเพื่อนกัน ขนาดวันปีใหม่ไปจัดแถวบางแสน ยังแยกก๊วนกันอยู่เลย
เพื่อน ม.ปลายมีหลายคนอยู่ เอื้องฟ้าเรียนพยาบาลรามา ตอนนี้เป็นเจ้าของรีสอร์ตชื่นวารินทร์ที่ระยอง วีณาเรียนพยาบาลจุฬา เกษียณแล้วเปิดร้านกาแฟตามสมัยนิยม รุ้งระวีใหญ่โตเป็นหัวหน้าพยาบาลที่รพ.สมเด็จศรีราชา สุมนรัตน์แต่งกับพี่ชายของหมวยนิ รวยมาก ๆ เลย
เพื่อนบางแสนนี่ยิ่งเยอะ อยู่กินนอนหอ 4 ปี จำว่าอ้วนตุ๊ เพราะกินอาหารรอบดึกก่อนนอน เช้าปี 1 วิ่งออกกำลัง เย็นซ้อมเพลงเชียร์ แป๊วรูมเมทปี 1 เปิดห้องเป็นสหกรณ์ เพราะแป๊วดูดีเลยได้รับมอบหมายงานสำคัญ พรรณีชื่อเดียวกันรูมเมท พอปี 4 นอนคนเดียวย้ายจากหอ 5 มาหอ 1 เป็นรองซีเนียร์เลยได้นอนคนเดียว เส้นใหญ่นิดหน่อย
อยู่หอ 5 มีวีรกรรมแถวห้องอาบน้ำ เสียงดังโดนปรับ ครูจงรักษ์เดินมาตอนเราอาบเสร็จทุกที แจกแจงชื่อเพื่อนคงไม่ไหว เยอะเกิน ที่ติดต่อกันทาง fb line มีหลายคน เพ็ญ นิด อ้อย ตา ต่อม ตุ๊
มาทำงานเป็นครู เพื่อนครูมีพอควร ไม่สนิทเหมือนเพื่อนวัยเด็ก ทำงานกันไปจนแก่เฒ่า ปลดเกษียณ
แก่แล้วจะมีเพื่อนอีกไหม คิดว่าคงไม่มี ไปวัดนั่งสมาธิตอนหัวค่ำไม่ได้คุยกัน เลยไม่นับเป็นเพื่อน เพราะต่างคนต่างนั่งหลับตา ไม่ได้มีกิจกรรมร่วมกัน ที่พอคุยทักทายนิดหน่อยวันพระ ซ้ำหน้าซ้ำตากัน แต่ไม่คุยสัพเพเหระ
ที่ออกกำลัง ไท๊เก๊ก โยคะ ยังได้พูดคุยกันบ้าง
สรุปแล้ว เพื่อนที่คุยโม้ได้ หัวเราะบ้า ๆ บอ ๆ กับเรื่องไร้สาระ คงมีแต่เพื่อนวัยเด็ก สมัยใหม่มาคุยกันอีกทีเมื่อมี fb line นัดพบปะกินข้าว ได้คุยสนุก เพื่อนเมรี่ ตอนแรกกลุ่มใหญ่ งอนกันนิดหน่อยเลยแตกเป็นกลุ่มเล็ก 2 กลุ่ม แว่นลูกเจ้าของภัตตาคาร รู้เรื่องอาหารเป็นอย่างดี คอยสั่งอาหารอร่อยให้ มีหมอฟัน มีสาวสวยแฟนเป็นหมอที่ถูกหวยบ่อยเกินจนเพื่อนเป็นปลื้มแทน และสุที่บินจากเชียงใหม่มากินข้าวด้วย
จบเรื่องเพื่อนของเรา ที่เขียนจบ แต่ความเป็นเพื่อนยังไม่จบ และนับไม่ครบเพราะเพื่อนเยอะมาก
เรื่อง ฝันให้ไกลไปให้ถึง
เรื่อง ฝันให้ไกลไปให้ถึง
การระบุเพื่อบอกสิ่งที่ต้องการรู้เป็นการเฉพาะเจาะจง
ศรีสุดาเป็นครูจัดกิจกรรมแนะแนว เธอบอกว่า คนที่จะประสบความสำเร็จในชีวิตต้องรู้จักตั้งเป้าหมายชีวิตทั้งในระยะยาวและระยะสั้น โดยอาจตั้งเป้าหมายชีวิตในระยะยาวเป็นคำเชิงนามธรรมได้ เรียกว่า ฝันให้ไกลไปให้ถึง เช่น อยากรวย อยากสวย อยากเก่ง แต่การตั้งเป้าหมายชีวิตในระยะสั้นควรระบุให้ชัดเจนเป็นคำรูปธรรม วัดได้ เห็นผลได้ชัดเจน และสามารถปฏิบัติได้จริง เป้าหมายย่อย ๆ เมื่อเรียงต่อกันจะนำไปสู่เป้าหมายชีวิต ต้องก้าวทีละก้าวสั้น ๆ แต่เมื่อต่อก้าวทุกก้าวได้อย่างต่อเนื่องแล้ว สิ่งที่หวัง สิ่งที่ฝันย่อมเป็นจริงได้แน่นอน
ศรีสุดาให้นักเรียนระบุเป้าหมายชีวิตและกำหนดเป้าหมายย่อยที่จะนำไปสู่เป้าหมายใหญ่ เป็นกิจกรรมที่จะทำในช่วง 1 เดือน ข้างหน้าว่าต้องการอะไร และจะทำอะไร
นาถลดา ภายใน 1 เดือนข้างหน้า หนูจะลดน้ำหนักให้ได้ 2 กิโลกรัม ค่ะ ผู้หญิง
สวยควรมีรูปร่างที่สมส่วน หนูคิดว่าหนูอยากไปประกวดนางงามเผื่อจะ
ได้เป็นนางสาวไทย เป็นตัวแทนคนไทยไปประกวดยังเวทีโลกค่ะ
สาธิมา หนูจะอ่านหนังสือเตรียมสอบให้ได้วันละ 2 ชั่วโมงเป็นอย่างน้อย ค่ะ หนู
คิดว่าการเป็นหมอได้ช่วยเหลือชีวิตเพื่อนมนุษย์เป็นการทำบุญที่ดีมาก ๆ ค่ะ
เกษริน หนูจะอ่านเรื่องสั้นให้ได้วันละ 1 เรื่อง และก่อนสิ้นเดือน หนูจะแต่งเรื่องสั้นให้ได้ 1 เรื่อง ค่ะ เพราะหนูอยากเป็นนักเขียนที่มีชื่อเสียงค่ะ
ทำเรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องเล็ก
ทำเรื่องเล็กให้ง่ายต่อการทำ
แล้วเรื่องใหญ่จะสำเร็จลงได้อย่างง่ายดาย
เรื่อง พ่อค้าหนังกลางแปลง
เรื่อง พ่อค้าหนังกลางแปลง
การระบุต้องบ่งชี้หรือบอกส่วนต่าง ๆ ได้อย่างชัดเจน
ณ หมู่บ้านโคกอีแร้ง คืนนี้ชาวบ้านหลายคนได้ไปรวมตัวกันเพื่อดูหนังกลางแปลง เป็นหนังที่ชาวบ้านที่อยู่ห่างไกลจากตัวเมืองจะได้ดูเพื่อความเพลิดเพลินเมื่อมีรถมาขายสินค้าโดยเอาหนังมาฉายเพื่อเรียกลูกค้า ระหว่างฉายหนังที่สนุกมาก ๆ ถึงกลางเรื่อง ทุกคนกำลังอยู่ในอารมณ์เมามันอยากดูต่อให้จบ หนังหยุดฉายเพื่อโฆษณาขายครีมแก้ผมร่วงว่าเห็นผลได้ภายใน 7 วัน ขอรับประกันว่าทุกคนจะหมดความกังวลเรื่องผมร่วงอีกต่อไป
ทุกคนสนใจที่จะซื้อด้วยเหตุผลหลายอย่าง บางคนอยากดูหนังต่อให้จบ กำลังสนุก ๆ จึงช่วยกันเชียร์ให้เพื่อน ๆ อุดหนุนสินค้า
พวกผู้ชายซื้อกันใหญ่ ด้วยคิดว่า จะได้ผมดำเต็มหัว กลับมาหล่อเหมือนเดิม
พวกผู้หญิงช่วยกันเชียร์ด้วยหวังว่าจะได้คุณสามีที่หล่อเหมือนสมัยหนุ่ม ๆ หัวไม่ล้านเถิกน่าเกลียดเช่นทุกวันนี้
แล้วในที่สุดผลของการใช้ครีมแก้ผมร่วงเห็นผลได้ภายใน 7 วัน จริง ๆ เพราะไม่มีผมให้ร่วงอีกต่อไป เนื่องจากล้านหมดหัวไปเสียแล้ว
พ่อค้าฉายหนังกลางแปลงที่เร่ขายครีมแก้ผมร่วงก็จะร่อนเร่ไปขายที่อื่นต่อไปและคิดว่า ผมไม่ได้โฆษณาเกินความจริง พวกเขาคิดไปเองว่า ผมจะดกดำเงางามเหมือนเดิม แต่ที่จริงครีมนี้จะทำให้ผมร่วงหมดหัว จะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องผมร่วงอีกต่อไป เพราะคงไม่เหลือผมให้ร่วงอีกแล้ว หมดความกังวลได้จริง ๆ ด้วย
บางคนพูดไม่จบ บางคนพูดไม่ครบ
หลงทำให้คนเข้าใจผิด
จะให้เข้าใจชัดเจนต้องระบุให้ครบถ้วน
อยากรู้เรื่องต้องถามให้ถี่ถ้วน
จะได้ไม่พลาดท่าเสียทีอีกต่อไป
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [