Group Blog All Blog
|
630217 เพราะเขา โลกจึงเปลี่ยน
630217 เพราะเขา โลกจึงเปลี่ยน ไม่ใช่แค่คิดเป็น แต่ต้องทำ และทำให้สำเร็จด้วย ถ้าสิ่งที่ทำมีคุณค่ามหาศาล แน่นอน ย่อมเปลี่ยนแปลงโลกได้ทั้งใบเชียวแหละ จากคิดอย่างผู้ยิ่งใหญ่ และสุดยอดนักคิด ผู้พลิกชะตาโลก ที่เคยเน้นความสามารถในการคิดของผู้ยิ่งใหญ่ในอดีตของโลกซีกตะวันตก มาเป็น เพราะเขา โลกจึงเปลี่ยน ก่อนจะคิดเป็น ต้องฝึกคิดก่อน และสร้างความคิดให้เฉียบคม ด้วยการคิดอย่างเฉียบแหลม ที่มีหลักการคิดขั้นพื้นฐานและขั้นสูง มาปรับเพิ่มเน้นวิธีสร้างองค์ความรู้แบบใหม่ที่แตกต่างกันไปในแต่ละคน แต่ละวงการ จนโลกต้องตะลึง และเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ยิ่งกว่าพลิกฝ่ามือครั้งเดียว พลิกโลกได้ทั้งใบทีเดียวเชียว ปัจจุบันผู้คนตระหนักแจ้งแก่ใจได้ดีว่า บิล เกตส์ และสตีฟ จอบส์ ได้เปลี่ยนวิถีชีวิตทุกคนไม่ว่ายากดีมีจน มือถือติดตัวกลายเป็นปัจจัยที่ 5 ความรู้อยู่แค่ปลายนิ้ว ไม่ต้องถ่อสังขารไปไกลถึงห้องสมุด ทุกที่ทุกเวลาสามารถค้นคว้าหาความรู้ได้ เพื่อนฝูงที่จากกันนาน ไม่เคยได้เห็นหน้าค่าตา เป็นอย่างไรล่ะ กลับมารวมตัวกัน นัดกินนัดเที่ยวสบายใจเฮไป เด็ก ๆ ไม่ต้องพกพาหนังสือเล่มหนาไปโรงเรียนในห้องสี่เหลี่ยมแคบ ๆ สามารถเรียนรู้จากครูชั้นเลิศ อาจารย์ชั้นนำจากมหาวิทยาลัยชื่อดังก้องโลกได้ เนตยิ่งกว่าไฟฟ้าที่มีทั้งคุณอนันต์และโทษมหันต์ แทนการสอนให้รู้จักใช้ กลับปล่อยปละละเลยให้เอาแต่เล่นเกมส์และคลั่งได้ คิดว่าเป็นตัวเอกที่กราดยิ่งได้ไม่เลือก ทั้งนี้ผลของมันไม่ได้เกิดจากนักสร้างผู้ยิ่งใหญ่ แต่เป็นผลจากผู้เอามาใช้ไม่รู้จักเลือกใช้ต่างหาก ไม่มีใครเอานิ้วจิ้มไปที่ปลั๊กไฟเพราะสอนกันมา ต่อไปต้องสอนให้รู้จักใช้เนต 640130 สาวเวอร์จิ้นยุคเจนบี
640130 สาวเวอร์จิ้นยุคเจนบี
ยุคสาว gen B เป็นเช่นไร เลือดเนื้อมันเปล่งประกายและมีโอกาสทำตามอารมณ์ เหมือนสาวสมัยที่กล้าประกาศเปิดเผยว่าไปนอนกับใครมา ใช้คำว่าผัวอย่างเปิดเผยทั้งที่อยู่มัธยมเอง ใช้คำว่ากำลังโสด ซึ่งนัยลึกซึ้งหมายถึงมีผัวแล้วเลิกรากันไป เมื่อเข้าแรกรุ่นทั้งครูบาอาจารย์ พ่อแม่ พี่ป้าน้าอา จะจ้องมองตาเป็นมันถ้ามีหนุ่มมาเกาะแกะแถวประตูบ้าน แล้วพร่ำสอนให้รักษาพรหมจรรย์ สมัยเรียนมัธยมปลาย อาจารย์บุญวาสน์สอนสังคม บอกว่าเป็นผู้หญิงต้องกลัวตัว จ จาน จ แรกคือ จ จีบ แล้วเขยิบเป็น จ จับ จับโน่นจับนี่จากปลายนิ้วก้อย ไต่ขึ้นไปเรื่อย ๆ จน จ จบ หมดสิ้นความสาว อาจารย์เน้นว่า อย่าให้ผู้ชายมาจับมือเป็นอันขาด เพราะเป็นจุดเริ่มต้นที่จะเสียสาวได้ 55 พี่สุธีสอนลูกศิษย์ว่า ให้ใช้ยาพาราเซตามอน คุมกำเนิดได้ เด็ก ๆ งงกันเป็นแถว อ๋อ ให้สองเข่าหนีบยาให้สำเร็จ ห้ามหลุด และเน้นว่า ห้ามขึ้นเตียงกับผู้ชายก่อนถึงวันวิวาห์ เด็กบางคนเถียง ยังงั้นหนูนอนข้างล่างก็ได้ ไม่ขึ้นเตียง โดนสิครับ โดนดุอีกหลายยก การเสียสาวหมายถึงได้ลิ้มชิมรสสเต๊กรสเลิส จะติดใจจนอยากกินอยู่ร่ำไป ซึ่งทำให้ผู้หญิงเสียเปรียบ เพราะชายไทยมีคติว่า ยุ่งกับใครก็ได้ แต่จะเลือกสาวพรหมจรรย์เป็นแม่ของลูกเท่านั้น ความรักอันบริสุทธิ์ของหญิงกลายเป็นสิ่งไร้ค่าในสายตาชาย นี่เองจึงทำให้สาวต้องรักษาพรหมจรรย์จนแน่ใจว่าได้จดทะเบียนสมรส และจะอยู่ครองคู่กับคนนั้น จนถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร ระหว่าง give sex to get love ของสาวที่ยอมเสียตัวกับชายเพื่อหวังจะได้ความรัก กับผู้ชายที่มอบความรักให้และหวังจะได้มีอะไรกับสาวคนรัก give love to get sex หลังจากเสร็จกิจแล้ว ตัวใครตัวมันนะพวก คำสอนที่ผ่านมาไม่นานมานี้ กลับกลายเป็นสิ่งล้าสมัย เฉิ่มเชยเบ๊อะกับสาวรุ่นใหม่ไปซะแล้ว 640130 มอปลายชลชายรุ่นแรกหลังใหม่
640130 มอปลายชลชายรุ่นแรกหลังใหม่
ชลชายหลังเก่าอยู่แถววัดป่าถนนสุขุมวิทในเมือง แล้วย้ายมาถนนสุขุมวิทออกไปทางบางแสนอีกฝั่งคือถนนพระยาสัจจา ภาพตอนนั้นคือบ้านนอกมาก เพราะเขาเพิ่งจะถมป่าชายเลนให้เป็นเมืองใหม่ในสมัยผู้ว่านารถ มนตเสวี มอปลายรุ่นแรกที่มาเรียน เป็นเด็ก มศ.4 รุ่นเรานี่แหละ มีตึกใหม่ 2 หลัง การเดินทางเข้าออกค่อนข้างลำบาก เพราะเขาเพิ่งถมที่เฉพาะส่วนที่สร้างตึกเท่านั้น ส่วนอื่นยังมีสภาพเป็นป่าชายเลนจึงมีปลาตีนให้มองเพลิน ๆ กับกุ้งที่ภารโรงมาจับกินเป็นอาหาร ทางเดินไปถนนสุขุมวิทเป็นแค่คันดินสูงนิดหน่อย ข้าง ๆ ยังเป็นโคลนตม ถ้าช่วงแล้ง ๆ ดินโคลนแห้งเดินกันได้สบาย ตอนฝนเพิ่งหยุดตกใหม่ ๆ ดินโคลนโดนน้ำ คิดดูแล้วกัน ถ้าลื่นไถลหล่นลงไป ชุดนักเรียนคงเลอะเทอะ ภาพที่น่าเอ็นดู ทุกคนทะยอยเดินแถวกลับบ้านเรียงเดี่ยว ก็ทางมันแคบเดินฉายเดี่ยวได้เท่านั้น นักเรียนชายที่ดูจะเก่งกาจกว่าจะช่วยนักเรียนหญิงหิ้วกระเป๋านักเรียนใบเขื่องให้ ทำไมใบเขื่อง ขอบอกหนังสือชีวะ เคมี แต่ละเล่มหนาปึ๊ก จนเราผู้คิดว่าตนเองชาญฉลาดเสียเหลือเกิน ฉีกหนังสือเรียนเล่มหนาเป็นบท เอาไปเฉพาะที่จะเรียน แต่ขอคุย ในนั้นมีรอยขีดเขียน ขีดเส้นตรงที่สำคัญ ไม่ได้เผื่อให้ใครอื่นมาใช้ต่อเลย เละเทะตามประสาผู้ที่ได้อ่านมาแล้ว ไม่มีการจูงมือหรอกนะ สมัยนั้นเขาถือกันมากที่จะมาจับมือถือแขนระหว่างกัน ผู้ชายบอกให้ผู้หญิงกางสองแขนออก เพื่อการทรงตัวไม่ให้ลื่นไถลลงไป มีเสียงคอยลุ้นเป็นระยะ ๆ ว่าเดินดี ๆ ภาพเหล่านี้คงไม่มีให้เห็นอีกแล้วที่ชลชาย จากสภาพป่าชายเลนกลายเป็นตึกรามใหญ่โตหลายหลัง เพราะเป็นโรงเรียนประจำจังหวัดของนักรียนชาย เลยเรียกชลชาย ส่วนผู้หญิงมีสิทธิ์เสนอหน้าได้เฉพาะมอปลายสายวิทย์เท่านั้น 640128 สาวหอ 5 บางแสน
640128 สาวหอ 5 บางแสน เขาว่า คนแก่ชอบกินของขม ชมความหลัง เล่าแต่อดีตตะพึดตะพือ เรื่องนี้เช่นกัน เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ ในความรู้สึกของคนเล่า แต่หลาน ๆ คงขำกลิ้ง บอก หลานยังไม่เกิดเลย เมื่อปี 2514 เราสอบเข้าวิทยาลัยวิชาการศึกษาบางแสนได้ เขาบังคับให้นอนหอ ทั้งที่บ้านอยู่เมืองชล ค่าหอปีละ 100 ของปี 1 กับปี 3 ส่วนปี 2 กับปี 4 ปีละ 200 บาท ไม่ต้องทำตาโต เพราะทองบาทละ 400 เอง เรื่องเล่าของคนอยู่หอ 5 สมัยยังเอ๊าะ ๆ ถ้าจับเพื่อนเก่ามานั่งล้อมวง คงเม้าส์มอยส์ได้หลายยก อาจถึงขั้นไม่ได้หลับไม่ได้นอน แย่งกันพูดเสียงดัง เพราะกลัวจะลืมเรื่องที่ตัวเองอยากเล่า อาจารย์จงรักษ์คุมหอ เข้มงวดระดับหนึ่งเพราะคุมสาว ๆ ที่น่ากลัวว่าจะใจแตก แล้วสมัยนั้น เขาไม่ยอมให้หญิงทำประเจิดประเจ้อ ควงแฟนเปิดเผย ทำตัวอันมิงาม อาจได้แค่ขี่จักรยานเคียงกันไป กฎมากมาย ห้ามเข้าหอหลัง 18.30 น. ยกเว้นไปโรงอาหาร เรียกให้โก้ว่าโภชนาคาร ใช่หรือเปล่าชักลืม แต่เรียกย่อ ๆ ว่า โภ ไปซ้อมเพลงเชียร์ ฐานะอันโก้คือเฟรชชี่ ที่โดนซีเนียร์ปี 4 คุมเข้ม บังคับให้ร้องเพลงสถาบันให้คล่อง จนบัดนี้ แก่เกินแกง เพลงเหล่านี้ยังจำได้ กฎอีกข้อห้ามซ้อนจักรยานผู้ชายเป็นอันขาด ไม่รู้มีใครกล้าฝืนกฎหรือไม่ แล้วผลเป็นอย่างไร ส่วนกฎในหอมีมากพอควร ห้ามเสียงดังเกิน อาจารย์ที่ยอมคุมหอมักเป็นสาวโสด ที่ไม่มีบ้านพัก จำต้องยอมทนกับสาวแรกรุ่นที่แหกปากเสียงดัง กรี๊ดกร๊าดได้ตลอดเวลา ห้องน้ำ ห้องอาบน้ำเป็นที่รวมกลุ่ม คุยจากในห้องน้ำขณะเปิดฝักบัว คิดดูก็แล้วกันว่าเสียงจะดังขนาดไหน โชคดีเป็นของเราเสมอ ที่มักกลับเข้าห้องก่อน จึงไม่เคยโดนปรับ แต่โดนเพื่อนต่อว่าเอาบ่อย ๆ ว่าเป็นต้นเหตุ อ้าวเป็นงั้นไป ไม่ได้คุยคนเดียวนะ รีบเขียนก่อนที่สมองอันน้อยนิดจะลืมเลือน ใครอยากเติมเต็ม เชิญได้เลย 640118 ลูกเติมเต็มส่วนที่ขาดหาย
640118 ลูกเติมเต็มส่วนที่ขาดหาย
คนเป็นพ่อแม่มักเลี้ยงลูก อย่างชนิดที่เรียกว่า เลี้ยงให้ดีที่สุด แต่โดยนัยว่า ดีที่สุดนี้คืออะไร แท้ที่จริง เพื่อเติมเต็มส่วนที่ความต้องการในวัยเยาว์ของตนนั้นขาดหายไปนั่นเอง แม่เป็นคนชอบเรียนหนังสือมาก ผิดกับเด็กลูกชาวไร่สมัยนั้น คิดแต่เพียงโตขึ้นทำไร่ทำนาก็พอเลี้ยงชีพได้ แม่ยอมเดินไปกลับโรงเรียนวันละหลายกิโล มาเรียนต่อกรุงเทพอาศัยกับครู เป็นชีวิตที่ยุ่งยากมากพอสมควรแต่แม่อดทนเรียนจนจบ เมื่อแม่มีลูก ความต้องการนี้คงฝังใจและอยากสนอง need ของตัวเอง แม่ให้ลูกเรียนสูง ๆ เท่าที่จะทำได้ วัยเด็กของเรา แม่เปิดร้านเสริมสวย ที่คุยโม้ได้ว่า มีชื่อเสียงมากของตลาดเมืองชล มีลูกศิษย์มาสมัครเรียน และอยู่ด้วยกันในห้องแถวเดียว ลูกสาวเจ้าของร้านเลยไม่ต้องทำงานบ้าน ไม่เคยฝึกให้หุงหาอาหาร แต่ให้หัดทำผม ม้วนผม ดัดผม แม่ชมเสมอว่าเก่งกว่าลูกศิษย์อีก ทั้งที่ตอนนั้นอยู่แค่ ป.4 การซอยผมใช้มีดโกน มันน่ากลัวสำหรับเด็ก จึงเป็นสิ่งเดียวที่ทำไม่ได้ นอกนั้นรับเละ แต่เราไม่คิดจะทำผมเป็นอาชีพสานต่องานแม่ ด้วยมีลูกค้าบางคนน่ารังเกียจ เป็นแม่ค้าขายทอดมัน มาสระครั้งหนึ่งเว้นไป 2 อาทิตย์ คิดดูแล้วกัน มันสกปรกเหม็นเน่าขนาดไหน ที่พูดนี่โดนครั้งเดียววันนั้นช่างไม่อยู่ เราอ่านนิยายจนติดอมแงม ขนาดจะสอบพรุ่งนี้ ยังต้องอ่านนิยายให้จบก่อน ไม่ว่าจะเป็นสกุลไทย ขวัญเรือน กุลสตรี อ่านจบครบทุกหน้า เกินคุ้มค่าหนังสือ แม่ไม่บ่นเรื่องชอบอ่าน ถ้านั่งทำการบ้านอ่านหนังสือบนชั้นสอง แม่ขึ้นมาเรียกให้ไปช่วยทำงาน แม่จะเปลี่ยนใจ เลยเป็นนิสัยเสียที่ว่า พอได้ยินเสียงคนขึ้นบันได ต้องกุลีกุจอทำการบ้านทันที ตอนจบปริญญาตรี จะเรียนต่อปริญญาโท ป้าจันทนาบ่น ทำไมต้องเรียน แค่นี้ก็ดีมากแล้ว งงมาก นึกในใจว่า ป้าคงบ่นเช่นนี้ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาแล้ว ที่เห็นแม่ส่งลูกเรียน ทั้งที่แม่ไม่ใช่คนมีเงินมาก สมัยนั้นเพื่อน ๆ เรียนไม่จบ ม.ต้นกันด้วยซ้ำ ทั้งที่บ้านเขามีฐานะดี เขาให้ลาออกมาช่วยค้าขายวัสดุก่อสร้าง อีกคนมาขายข้าวแกง เด็กผู้หญิงหลายคนไม่ได้เรียนหนังสือต่อหลับจบประถม มีแต่เราได้เรียนหนังสือ ตามความต้องการของแม่ในวัยเด็กนั่นเอง คนเป็นแม่ขาดหายสิ่งใด ต้องการสิ่งใด นั่นแหละ ลูก ๆ จะได้รับสิ่งนั้น |
สมาชิกหมายเลข 4665919
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] ดร.พรรณี เกษกมล นักเขียน ข้าราชการบำนาญ ครูซี 9 แนะแนว
Friends Blog Link |
