อริยสัจจากพระโอษฐ์ .. ที่สุดแห่งทุกข์
เมื่อสันดานยังเป็นสิ่งที่ตัณหาและทิฏฐิอาศัยอยู่ได้, ความหวั่นไหวก็ยังมีอยู่.
เมื่อสันดานเป็นสิ่งที่ตัณหาและทิฏฐิไม่อาศัยอยู่ได้ ความหวั่นไหวก็ไม่อาจมี.
เมื่อความหวั่นไหวไม่มี ความรำงับแห่งจิตย่อมมี ;
เมื่อความรำงับแห่งจิตมี ความน้อมไปทางใดทางหนึ่งของจิตย่อมไม่มี ;
เมื่อความน้อมไปทางใดทางหนึ่งของจิตไม่มี การมาการไปก็ไม่มี;
เมื่อการมาการไปไม่มี การจุติและการเกิดขึ้นใหม่ก็ไม่มี.
เมื่อการจุติและการเกิดขึ้นใหม่ไม่มี .. ..ก็ไม่มีการปรากฏในโลกนี้ ..ไม่มีการปรากฏในโลกอื่น ..ไม่มีการปรากฏในระหว่างแห่งโลกทั้งสอง :
นั่นแหละคือที่สุดแห่งทุกข์ละ. . . . อุ. ขุ. ๒๕/๒๐๘/๑๖๑.
Create Date : 19 มีนาคม 2558 |
|
0 comments |
Last Update : 19 มีนาคม 2558 21:58:02 น. |
Counter : 887 Pageviews. |
|
|
|