Group Blog
 
<<
มีนาคม 2558
 
8 มีนาคม 2558
 
All Blogs
 

อริยสัจจากพระโอษฐ์ .. ทิฏฐิทัสสนะที่เป็นไปเพื่อทุกขนิโรธ

"พระโคดมผู้เจริญ !
ทิฏฐิคตะไร ๆ ของพระโคดม มีอยู่หรือ ?"

วัจฉะ !
สิ่งที่เรียกว่า "ทิฏฐิคตะ" นั้น ตถาคตนำ ออกหมดสิ้นแล้ว.

วัจฉะ !
สัจจะที่ตถาคตเห็นแล้วนั่น มีอยู่ว่า ..
..รูป เป็นอย่างนี้,
..การเกิดขึ้นแห่งรูป เป็นอย่างนี้,
..การดับไปแห่งรูปเป็นอย่างนี้;

..เวทนา เป็นอย่างนี้,
..การเกิดขึ้นแห่งเวทนา เป็นอย่างนี้.
..การดับ ไป แห่งเวทนา เป็นอย่างนี้;

..สัญญา เป็นอย่างนี้ ,
..การเกิดขึ้นแห่งสัญญา เป็นอย่างนี้,
..การดับไปแห่งสัญญา เป็นอย่างนี้ ;

..สังขาร เป็นอย่างนี้,
..การเกิดขึ้นแห่งสังขารเป็นอย่างนี้ ,
..การดับไปแห่งสังขาร เป็นอย่างนี้;

..วิญญาณ เป็นอย่างนี้
ดังนี้ ;

เพราะเหตุนั้น เราจึงกล่าวว่า "ตถาคตเป็นผู้พ้นวิเศษแล้ว เพราะไม่ยึดมั่นด้วยอุปาทาน ทั้งนี้เป็นเพราะ ..
..ความสิ้นไป
..ความจางคลาย
..ความดับไม่เหลือ
..ความสละ
..ความสลัดคืน
..ซึ่งความสำคัญหมายทั้งปวง
..ความต้องการทั้งปวง อหังการมมังการมานานุสัยทั้งปวง

ดังนี้.
.
.
.
ม. ม. ๑๓/๒๔๔/๒๔๗.




 

Create Date : 08 มีนาคม 2558
0 comments
Last Update : 8 มีนาคม 2558 8:36:06 น.
Counter : 798 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


สดายุ...
Location :
France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]









O ใช่แน่หรือ ? .. O






O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?



Friends' blogs
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.