อริยสัจจากพระโอษฐ์ .. อิทธิพลของกาม

"ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ !
ความคิดในกรณีเช่นนี้ ได้เกิดขึ้นแล้วแก่หม่อมฉันผู้ไปสู่ที่เร้นลับว่า'สัตว์เหล่าใด ได้โภคะอันมโหฬารแล้ว ..
.. ไม่เมาอยู่ด้วย
.. ไม่มัวเมาอยู่ด้วย
.. ไม่ถึงความยินดีในกามทั้งหลายด้วย
.. และไม่ปฏิบัติผิดในสัตว์ทั้งหลายด้วย,
สัตว์เหล่านั้นมีน้อยนักในโลก.

อันที่จริง สัตว์เหล่าใด ได้โภคะอันมโหฬารแล้ว ..
.. เมาอยู่ด้วย
.. มัวเมาอยู่ด้วย
.. ถึงความยินดีในกามทั้งหลายด้วย
.. และปฏิบัติผิดในสัตว์ทั้งหลายด้วย,
สัตว์เหล่านั้นมีอยู่มากในโลก' ดังนี้."

มหาราช !
ข้อนั้นเป็นอย่างนั้น,

มหาราช !
ข้อนั้นเป็นอย่างนั้น;

มหาราช !
คือ ข้อที่สัตว์เหล่าใด ได้โภคะอันมโหฬารแล้ว ..
.. ไม่เมาอยู่ด้วย
.. ไม่มัวเมาอยู่ด้วย
.. ไม่ถึงความยินดีในกามทั้งหลายด้วย
.. และไม่ปฏิบัติผิดในสัตว์ทั้งหลายด้วย,
สัตว์เหล่านั้น มีน้อยนักในโลก.

อันที่จริง สัตว์เหล่าใดได้โภคะอันมโหฬารแล้ว ..
.. เมาอยู่ด้วย
.. มัวเมาอยู่ด้วย
.. ถึงความยินดีในกามทั้งหลายด้วย
.. และปฏิบัติผิดในสัตว์ทั้งหลายด้วย,
สัตว์เหล่านั้น มีอยู่มากในโลก;

ครั้นตรัสดังนี้แล้ว ได้ตรัสต่อไป ซึ่งเป็นคำร้อยกรอง ว่า :-
"ผู้ย้อมติดอยู่ในการบริโภคกาม พัวพัน เมาหมกอยู่ในกามทั้งหลาย ย่อมไม่รู้สึกความหลวมตัวของตัว เหมือนเนื้อหรือนกพลัดเข้าสู่เครื่องดัก ฉะนั้น. ความเดือดร้อนย่อมมีแก่เขา ในกาลภายหลัง เพราะว่า ผล ที่เขาสร้างไว้ เป็นของชั่ว"

ดังนี้ แล.
.
.
.
สคา. สํ. ๑๕/๑๐๖/๓๔๐-๓๔๒.

Create Date : 03 มกราคม 2557		0 comments
Last Update : 3 มกราคม 2557 5:51:11 น.
Counter : 986 Pageviews.
Share Tweet