วันนี้วันศุกร์แล้ว แต่ในใจก็ยังทุกข์อยู่ เพราะเรื่องในวันนี้ บอกตามตรงว่าเสียใจที่ทำไม่ได้ คือ วันนี้ผมสอนห้อง 2 ก็อย่างที่เข้าใจว่า เด็กนักเรียนมันเริ่มดื้อ ไม่เชื่อฟัง ผมเข้าชั่วโมงมาก็คือนรกแล้วละ ผมก็เริ่มจากให้นักเรียนทำความเคารพ แต่เด็กนักเรียนห้อง 2 ก็วยังไม่นิ่งกันเลย ผมเองก็บอกหลายครั้ง จนแบบว่า เลิกให้เด็กทำเพราะนักเรียนบางคน ไม่สนใจที่จะฟังเลย ผมเองก็เริ่มสอน ในช่วงหลังๆ ผมยอมรับเลยว่าผมไม่มีงบประมาณที่จะไปสร้างสื่อกิจกรรมการเรียนรู้ ก็สอนตามบทกระดาษอันเดียวไป เด็กนักเรียนก็ไม่ฟังเลย ผมถามว่าและจะสอนได้ไหม ผมก็เครียดมากๆ ก็แสดงอารมณ์ออกมาอย่างนั้น แต่เด็กนักเรียนก็ไม่สนใจ ผมก็ไม่รู้ทำไง

ต่อจากนั้น ยังไม่จบนักเรียนที่ดื้อๆ เริ่มปีนโต๊ะกัน คือคิดจะเล่นอย่างเดียว ไม่ฟังเลย ผมแค่พยายามเต็มทีนะ แต่ไม่ฟังเลย พอจบชั่วโมง ผมเสียใจมาก ในหลายๆเรื่อง ทำไมนะ ทำไมคนอื่นทำได้ แต่ผมกลับทำไม่ได้เลย ผมแค่อยากจะทำให้ได้จริง ทุกคนรอบข้างต่างมองด้วยสายตายังไง ผมก็รู้ดีว่า เด็กพิเศษอย่างผม จะทำได้ไงกัน มีแค่ความพยายามแต่ไม่มีความสามารถ ก็ไม่เกิดผล ผมรู้สึกว่า ผมแย่ ผมเครียด แรกๆอาจจะบอกว่า ไม่เป็นไร แต่หลังๆ คือพยายามมากๆเลยละ 

ผมอาจจะเป็นครูไม่ได้จริงหรอนี่