Day 52 เหมือนตัวเองเป็นตัวถ่วง
ก็นะ หลังจากที่ผมจะต้องเจออะไรที่เครียดและกดดันหลายอย่างทำให้ ความรู็สึกตอนนี้เหมือนตัวเองเป็นตัวถ่วงยังไงไม่รู้ จริงๆและผมมีข้อบกพร่องนึงตรงที่ว่าใครพูดอะไรก็จะเก็บมาคิดจนหมด มันทำให้ผมรู้สึกว่าชีวิตของผมมันไม่มีความสุขเสียเลย ผมเองเวลาอยู่ให้ห้องเรียน เหมือนคนที่มีความโมโหอยู่ตลอดเวลาเลย ผมไม่รู้จะทำไงดี
วันนี้ก็เช่นกัน เรื่องของการคุมชั้นเรียนสำหรับห้อง 3 เด็กๆก็มีทะเลาะกันเหมือนจะเป็นเรื่องปกติแล้ว ผมเองก็ใส่อารมณ์เข้าไป เด็กนักเรียนก็ไม่เชื่อฟังผมเลย ผมควรทำไงดี ควรทำไงดี คิดอยู่อย่างนี้พร้อมกับความเครียดอย่างมากเลย และก็มีเพื่อนนักศึกษาคนนึงเดินมาต่อว่าเราอีก ว่าเด็กทะเลาะกันทำไมไม่ดูแล ผมเองก็ดูแล แต่ทำไม่ได้ ผมเองก็รู้สึกอยา่กจะร้องไห้ออกมาดังๆเลย จากนั้น ผมก็พยายามต่อไปที่จะควบคุมชั้นเรียน แน่นอนว่าก็มีคนผ่านไป ผ่านมาหน้าห้องเรียน เค้าก็มาช่วงกันบ้าง ผมยิ่งรู็สึกตัวเองเป็นคนไม่ดีมากเลย ที่ต้องให้คนอื่นคอยช่วยอยู่ตลอดเลย ผมก็อยากที่จะทำได้นะ แต่มันก็ทำไมได้เลย จนผมก็พยายามสอนไปให้ทำแบบฝึกหัดไป
ช่วงนี้หลายอย่างก็เครียด เรื่องเงินต้องใช้เยอะเพราะที่อยู่อยู่ไกลมาก เวลามาก็กระชั้นชิด จะให้ตื่นตี 4 ทุกวันก็ไม่ไหว คือมันจะต้องกิน มันจะต้องใช้ อย่างต่อมาเรื่องของชั้นเรียน ผมเองก็ทำไม่ได้ดี พอทำไม่ได้ดีก็เครียดอีก พอมากๆก็ต้องหาคนระบาย ทำงานในการสอนไม่ได้เลย
ผมก็คงเหมาะที่จะเป็นตัวถ่วงจริงๆนั่นแหละ
Create Date : 31 กรกฎาคม 2557 |
Last Update : 5 สิงหาคม 2557 9:55:41 น. |
|
1 comments
|
Counter : 3041 Pageviews. |
|
|
สิ่งที่น้องทำอยู่ไม่ใช่ตัวถ่วงหรอก
หันกลับไปดูว่าน้องมายืนถึงจุดนี้ได้อย่างไร
แล้วเอามันกลับมาเป็นกำลังใจในการก้าวต่อไปข้างหน้า
น้องเก่งมากครับจะมีเด็กประเภทน้องกี่คนที่ฟันฝ่ามาถึงจุดนี้ได้