ในการสอนอะไรต่างๆ สิ่งนิ่งที่ผมกลัวก็คือ การที่เด็กนักเรียนได้รับอันตรายในระหว่างการสอน ซึ่งถามว่า มันมีโอกาสเกิดขึ้นไหม คำตามก็คือมีโอกาสเกิดขึ้นแน่นอน และผมจะทำอย่างไรละ การคุมชั้นเรียนของผมก็มีปัญหาไม่น้อยเลยละ

ก็วันนี้เองสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกน่ากลัวก็คือ ห้อง 3 ได้สร้างปัญหาครั้งใหม่ขึ้น เหตุการณ์อยู่ในตอนพักเที่ยงนั้นเอง คือผมเองก็กำลังสอนหนังสือเพิ่มเติมเด็กนักเรียนตอนกลางวันอยู่ อยู่ดีๆก็มีคนมาเรียกเด็กชั้นป.1/3 ที่ผมสอนอยู่ไปเข้าห้องสมุด ซึ่งถามว่า มันเกิดอะไรขึ้น ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้แต่เพียงว่า ต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่เลย ถึงได้เป็นอย่างนี้ จากนั้น ผมก็รอให้เด็กนักเรียนห้องนี้ออกมาก่อน จากนั้นก็ถามถึงรายละเอียดจากนักเรียน จนได้ความว่า มีเด็กในห้องเรียนคนนึ่ง ปีนระเบียงจนเหยียบท่อน้ำแตก ผมได้รู้ความอย่างนี้ก็ตกใจมาก โห ถ้าเด็กคนนี้เกิดตกลงไปจากชั้นสูงๆ คงไปเรื่องใหญ่แน่ ผมก็เลยมาคิดในชั่วโมงของผมว่า ถ้าตอนนั้นเป็นชั่วโมงของผมจะทำอย่างไรดี ในใจผมกลัวมากๆเลย ตอนนี้ เด็กส่วนใหญ่ต่างก็ดื้อกันมากเลย ไม่ยอมฟังกันเลย จากเรื่องนี้ก็อาจจะเป็นสัญญาณเตือนว่า เราจะต้องคุมชั้นเรียนให้อยู่มากขึ้น ต้องทำยังไงก็ได้ให้เด็กทุกคนไม่วิ่งเล่นกัน

สิ่งนี้อาจจะทำให้ผมรอดไปได้ ยิ่งเวลาผ่านไปความกดดันก็ยิ่งเพิ่มขึ้น นี่ก็ครึ่งทางของการฝึกสอนแล้ว ไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้นต่ออีกหรือเปล่า แต่สิ่งนึ่งที่ผมอยากจะทำให้ได้คือ อารมณ์ของผมเอง ช่วงนี้บอกเลยว่าต้องการมีใครสักคนที่ ให้ผมระบายได้ตลอด มันมีปัญหาไม่ใช่แค่ที่โรงเรียนอย่างเดียว กับครอบครัวก็มี กับญาติก็มี ผมเครียดมากๆเลย นะ ไม่รู้ว่านี่เป็นการทดสอบจากใตรหรือเปล่า ผมเองก็รู็นะว่ายาก แต่ไม่นึกว่าชีวิตมันจะอยู่ยากมากมายขนาดนี้

Create Date : 20 กรกฎาคม 2557
Last Update : 20 กรกฎาคม 2557 21:29:19 น.		1 comments
Counter : 2552 Pageviews.
Share Tweet