Bloggang.com : น้องเชาว์ : Day 28 การนิเทศน์กับมุมเศร้าๆของครูเชาว์

Day 28 การนิเทศน์กับมุมเศร้าๆของครูเชาว์

และแล้วก็มาถึงวันนี้แล้วสินะ วันที่ครูนิเทศน์จะมาเจอผมที่โรงเรียน ถามว่าตื่นเต้นมั่ย ผมว่าเหนื่อยมากกว่า งานเยอะมากๆเลย ที่จริงอยากมีแรงและความสามารถทำได้เหมือนคนอื่นบ้าง แต่ก็อย่างที่ว่าแหละ ผมเป็นแค่เด็กพิเศษ ตัวเล็กๆคนนึ่ง ความรับผิดชอบหรือวัย 22 ตามร่างกายละหรอ ไม่มีหรอก สมองผมก็เท่ากับแค่เด็กประถมเอง วันนี้ตอนเช้า ผมก็บอกครูพี่เลี้ยงว่าจะมีครูนิเทศน์จากมหาลัยมานะครับ ซึ่งผมก็ไม่มั่นใจเหมือนกันว่า ผมจะทำได้ดีหรือเปล่า แต่ก็จะลองพยายามดูนะ

และแล้วก็ถึงเวลาพักกลางวัน อย่างที่บอกครูนิเทศน์โทรมาหาผม ผมก็พยายามตอบไป แต่อย่างที่รู้กันว่าใครที่เกี่ยวข้องกับผม จะต้องดูแลผมด้วย เพราะอย่างที่บอกถึงผมจะรู้เรื่องบ้าง แต่มันก็มีช่วงเวลาที่หลุดบ้าน ตามอาการเด็กพิเศษของผม หลังจากนั้นผมก็สอน แพรวาเหมือนเดิม แต่ที่มันไม่เหมือนเดิมคือ แพมเค้ารู้ว่าครูเชาว์ชอบสอนแพรวา แพมก็เลยไปป่วนแพรวา สุดท้ายก็ทะเลาะกัน ผมเองก็เบื่อกับการทะเลาะกันจริงๆเลย ก็ได้เพียงแต่พูดว่าไม่เอานะอย่างนี้ ก็ดูเหมือนจะฟัง แต่ก็ลืมไปอยู่ดี

หลังจากนั้นตอนบ่าย ผมก็สอนห้อง ป.1/2 ก็อย่างที่รู้กันว่า ตัวผมเองดุเด็กไม่ค่อยเป็ฯ แต่ก็พยายามที่จะดุให้เชื่อฟัง แต่ก็ทำไม่ได้ และครูนิเทศน์ผมก็มา ครูพี่เลี้ยงเหมือนจะช่วยดึงความสนใจครูนิเทศน์ไป ก็คือพาไปคุยกัน และก็มาดูการสอนห้องผม ผมเองยอมรับว่า ผมคุมชั้นเรียนไม่อยู่จริงๆ ผมเองก็ไม่รู้จะทำไง ครูนิเทศน์ก็เห็น ครูพี่เลี้ยงก็เห็น ผมรู็สึกแย่มากๆเลย จะตะโกนเสียงดังก็ไม่ได้ มันจะรู้สึกแย่มากกว่านี้ ผมจึงพยายามที่จะคุมนักเรียนให้อยู่ ก็ต้องพยายมต่อไปตอนนี้ผมก็เลยเศร้าเลย

ต่อจากนั้นครูพี่เลี้ยงก็เหมือนช่วยละ คือสภาพนี้ผมคงเครียดมากๆ ก็เลยไม่ให้ผมสอน คือให้ไปสอนวันอื่นแทน มันก็น่าจะเป็นทางออกที่ดีนะ ผมก็คุยกับครูนิเทศน์ มีเรื่องไม่ดีเยอะแยะไปหมดเลย ผมบอกไม่ออกจริงๆ ที่หลักๆก็มีเรื่องแต่งกาย ผมก็ไม่ใช่คนไม่สุภาพนะ แต่บางทีมันดูไม่เรียบร้อยอยู่บ่อยก็เลยต้องยอมละ เรื่องต่อมาก็คือ การหลับ ผมยอมรับว่าเป็นเด็กอยู่ต้องนอน 8-10 ชั่วโมงเหมือนเด็กๆ ไม่งั้ยสมองผมมีปัญหา ก็เลยต้องหลับในห้องพักครู มันก็เป็นเรื่องแย่นะ เรื่องต่อมาก็การทักทาย ผมเองก็บอกเลยว่า ผมนอกจากเด็กผมมีปฎิสัมพันธ์กับวัยที่เท่ากันหรือสูงกว่าไม่เป็น ก็เลยไม่ได้ทักทายหรือตอนนั้น ผมกำลังเมอลอยอยู่ ผมก็ไม่รู้เรื่องมันก็แย่นะ

และหลังจากที่ครูนิเทศน์เสร็จ เค้าก็ไปจากผม คิดในใจว่าผมเองก็คงพยายามเต็มที่ได้แค่นี้จริงๆ ก็ต้องยอมรับกันไป ไม่รู้ว่าผมจะเป็นไงต่อไป ผมหรือสึกกังวนจังเลย

Create Date : 25 มิถุนายน 2557

Last Update : 25 มิถุนายน 2557 0:48:44 น.

0 comments

Counter : 768 Pageviews.