|
Day 11 เมื่อวันที่ครูพี่เลี้ยงไม่อยู่
วันนี้ผมก็ได้ไปสอนหนังสือตามปกติ แต่ชีวิตที่จะดูเหมือนปกติกลับจะไม่ปกติแล้ว ก็คือวันนี้ครูพี่เลี้ยงจะต้องไปอบรม กลับมาก็เย็นเลย ถามว่าและผมรู้สึกอย่างไรละครับ ก็รู้สึกดี จะได้เปิดการ์ตูนที่ตัวเอง จะได้ทำโน้นทำนี่ จะจริงจังสักที แต่ผมคิดผิดหมดเลย สิ่งที่้เกิดขึ้นทำให้ผมรู้สึกว่า เรายังไม่เก่งพอที่จะเป็นครูประจำชั้น ดูแลเด็กในเรื่องต่างๆได้ ผมก็ลองพยายามดูนะ
เริ่มจากการเข้าแถวตอน 8 โมงเช้า ผมเองก็พยายามคุมนักเรียน ให้อยู่นะ แต่ด้วยความที่เด็กนักเรียน สนิทกับผม ก็มีหรอว่าจะเฉย ก็สั่งตั้งหลายครั้งกว่าจะยอมทำตาม โดยเฉพาะตัวหลักที่ทำให้ห้องมีปัญหา ชะเอม แพม และอีกหลายคน(จำชื่อไม่ได้) พูดยาก พูดเย็นจริงกว่าจะมา กว่าจะทำ เห็นแล้วเหนื่อยใจจริงๆเลย แต่ก็พอคุมเด็กลงไปเข้าแถวได้ ก็โอเค ครูพี่เลี้ยงบอกก่อนไปว่า เชาว์ไม่ต้องมาดูแลก็ได้ พี่จัดการให้แล้ว เรื่องคาบสอนของพี่ละ แต่ยังไงผมก็เป็นห่วงอยู่ดีนั้นแหละ
หลังจากเสร็จเข้าแถว ก็ขึ้นชั้นเรียน อย่างว่าแหละเด็กห้อง 3 ค่อนข้างดื้อมากๆเลย ผมก็พยายามจะคุมให้ได้ สิ่งที่ผมจะทำต่อไปคือ คุมเด็กๆไปกินข้าวที่โรงอาหาร มันไม่ยากหรอก แต่กว่าจะคุมได้ก็เล่นเอาเหนื่อยเลย บอกคนนี้ คนนั้นก็ไม่เข้าแถวดีๆ บอกคนนั้นคนนี้ก็เป็นอีกแล้ว กว่าจะคุมได้เล่นเอาเหนื่อยมากเลย ผมก็ต้องรีบกินข้าวเพื่อจะได้เปิดการ์ตูนให้เด็กดู แต่เรื่องที่ผมให้ดูมันโตเกินไป เด็กป.1 จะดูรู้เรื่องมั่ย คำตอบคือดูไม่รู้เรื่องครับ เรื่องของบทที่พูดเร็วมากๆ เด็กรับรู้ไม่ทัน เด็กเมื่อดูไม่รู้เรื่องก็ไม่มีใครอยากดู ก็นะสรุปคือเราผิดเองที่ไม่เชื่อ ครูพี่เลี้ยง แต่อย่างที่บอก อยากได้ประสบการณ์ก็ต้องลองนะ
ตอนบ่ายผมเห็นว่ามีคาบครูพี่เลี้ยงอยู่ 2 คาบ ผมเองก็รู้อยู่ แต่ไม่คิดว่าครูเค้าไม่อยากให้ผมเหนื่อย ก็เลยหาคนอื่นมาให้แล้ว ครูพี่เลี้ยงใจดีกับผมจริงๆ ผมไม่รู้หรอกว่าในใจครูพี่เลี้ยงคิดยังไงกับผม แต่ผมอยากให้เค้าไม่คิดร้ายกับผมเหมือนที่รู้ว่า ถ้าเป็นอย่างนั้นผมคงเสียใจแย่เลย ในวันนี้ผมก็ได้รู้หลายอย่างเลยว่าผมต้องพัฒนาอีกมากเลย แต่ก็จะพยายามนะ
Create Date : 01 มิถุนายน 2557 |
Last Update : 1 มิถุนายน 2557 22:17:21 น. |
|
0 comments
|
Counter : 1058 Pageviews. |
|
|
|
| |
|
|