|
Day 7 คุณครูนิเทศน์กับครูฝึกสอนออทิสติก
บางทีในภาวะกลุ่มออทิสติกอย่างผมก็มีเรื่องเครียดมารบกวนการใช้ชีวิตมากมายเหมือนกัน แต่สิ่งหนึ่งที่รบกวนชีวิตเด็กกลุ่มออทิสติกแบบผมคือ การที่โดนคนอื่นเห็นด้วยไม่ตรงกับผม มันเป็นสิ่งที่ผมอึดอัดใจมากจริงๆ ถึงแม้ว่าผมจะเข้าใจสิ่งที่คนอื่นบอกหรือว่า แต่สมองผมมันไม่ได้ตัดสินตรงนั้น มันตัดสินว่าถ้าขัดจากที่ตัวเองคิดคือผิด แต่ถ้าตรงก็คือถูก ผมก็นะ อยากจะบอกว่าเหนื่อยมากๆเลย ไม่อยากเขียนบล็อกด้วยซ้ำ แต่ผมตั้งใจว่าจะทำเป็นหนังสือให้ทุกคนอ่านถึงชีวิตเด็กกลุ่มออทิสติกคนหนึ่งที่ก้าวเดินเส้นทางที่ เรียกว่าบกพร่องและขัดแย้งกับอาการกลุ่มออทิสติกมากเลยละ
วันนี้ผมได้ยินจากเมื่อวานว่า ครูนิเทศน์ที่มหาลัยจะมาดูผมที่โรงเรียน มันเป็นอะไรที่ดีนะ ผมคิดนะ ตอนเช้าผมก็ได้ทำหน้าที่อย่างนึงที่ครูพี่เลี้ยงเป็นเวรหน้าเสาธง ก็คือการคุมเด็กป.1 เข้าแถวหน้าสนามจากห้องเรียน เป็นอะไรที่ผมไม่เคยทำคนเดียวมาก่อน ถามว่าเด็กนักเรียนจะฟัง ผมหรอครับ มันก็แน่นอนว่าเด็กก็ไม่ค่อยอยากฟังอยู่แล้ว แต่ผมก็พยายามทำได้ดีที่สุด ซึ่งนั่นก็คือ เด็กจะต้องเข้าแถวมาถึงสนามโรงเรียนให้ได้ แต่สุดท้ายผมก็ทำได้นะ สามารถคุมแถวมาจากห้องเรียนได้ เด็กห้องนี้สนิทกับผมและก็ยอมฟังผม ใช้ความเป็นมิตรคุมแถว ก็ทำได้ ผลงานก็น่าพอใจนะ
และช่วงสำคัญที่อย่างนึงในวันนี้คือ ครูนิเทศน์ที่มหาลัยมาประเมินผมสอน ครูเค้าบอกว่าผมทำได้ดี แต่อย่างว่าผมเป็นคนคิดมาก คิดเยอะมากๆ ผมก็ถามครูเป็นชุดเลยเกี่ยวกับแผนการสอน วิจัย งานต่างๆ ผมอยากจะบอกว่ามันยากสำหรับตัวผมมากเลย ผมไม่มั่นใจตัวเองว่าจะทำได้หรือเปล่า ผมบอกตามตรงเลยว่าเป็นครูจริงๆ ไม่เคยมีความมั่นใจว่าตัวเองจะทำได้ ก็บอกให้ครูฟัง ครูเค้าก็บอกว่าอย่าคิด แต่ทำไงได้ละ ก็ผมคุมความคิดตัวเองไม่ได้นี่ ก็ไม่รู้จริงๆนั่นแหละ
ก็นะ ผมเอาเข้าจริง เด็กพิเศษอย่างเชาว์จะเป็นครูได้จริงๆหรือเปล่าก็ยังไม่รู้ แต่สิ่งที่รู้คือ ผมกลัวทำไม่ได้ละ
Create Date : 26 พฤษภาคม 2557 |
Last Update : 26 พฤษภาคม 2557 20:35:32 น. |
|
1 comments
|
Counter : 699 Pageviews. |
|
|
|
โดย: พี่ม่อน IP: 114.109.126.223 วันที่: 26 พฤษภาคม 2557 เวลา:20:50:37 น. |
|
|
|
| |
|
|
ทำได้หรือทำไม่ได้ก็ไม่สำคัญเท่ากับตั้งใจทำหรือเปล่า
พี่เอาใจช่วยครับ