ต่อมาเด้กคนนี้ก็ตีกับเด็กอีกคนนึ่ง และเด็กคนอื่นก็ปีนโต๊ะเล่น อะไรต่างๆมากเลย ผมเองก็เหมือนพ่อแม่ที่ต้องวิ่งไล่จับเด็กนักเรียนให้นั่งที่เลย ผมเองก็เครียดอยู่ไม่น้อยเลย แต่ก็ไม่รู้จะทำไงดี ใช้เสียงก็ไม่ได้ผลอยู่แล้ว ผมเองก็เลย ต้องพยายามควบคุมชั้นเรียนให้อยู่ให้ได้ แต่ก็นะ สุดท้ายก็ไม่ไหวจริงๆ เด็กนักเรียนต่าง วิ่งเล่นกัน ไม่เชื่อฟังที่ผมบอกสักอย่างเดียว

มาที่ห้อง 3 เริ่มต้นชั่วโมง เด็กนักเรียน 2 คนก็มีปัญหากันก็เริ่มตีกันอีกแล้ว และเด็กอื่นๆก็ช่วยกันพูดให้หยุดกัน เหมือนจะดี แต่ก็ไม่ดีเลย คือ ทุกคนพยายามทำตัวให้วุ่นวายเข้าไว้ ผมเองก็ไม่รู้จะพึงใครนะ นอกจากพึ่งตัวเองอย่างเดียว แต่ก็ต้องพยายากันต่อไป หลังจากนั้น เด็กที่เป็นเด็กพิเศษ เค้าก็เริ่มป่วนเพื่อน คือเด็กคนนี้เค้าไม่รู้เรื่องอะไรเลย นอกจากเล่นอย่างเดียว ผมเองก็พยายามจะสอนเค้านะแต่ก็ไม่ได้ผล ผมก็ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ แต่จำนวนเด็กนักเรียน กับความบกพร่องของผมมันก็เยอะละ 

สุดท้ายห้องเรียนก็เละเลย ทุกคนส่วนใหญ่ไม่ฟังกัน ผมอยากคุยกับอาจารย์นิเทศของผมจัง แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้ เพราะเค้าไม่ค่อยว่างเลยละ อยากที่คิดผมคงต้องรอความหวังใหม่ละนะ