หลังจากนั้น ผมก็คอยนักเรียน วันนี้ดูนักเรียนสดใสมากเลย ที่จะได้ไปทัศนศึกษา นี่ยังไม่ได้ไปเลยนะ ก็มีความสุขกันแล้ว นักเรียนหลายคนก็เห็น ก็บอกครูเชาว์ว่า หนูได้เตรียมนู่นนี่นั้น มาด้วยละ ผมเองก็ดีใจเหมือนกัน ดูตื่นเต้นยังไงไม่รู้ที่จะได้ไป โดยผมได้ขึ้นรถคันที่ 1 ไปกับห้อง ป.1/2 และ อนุบาล 1 ก็สนุกดี เด็กๆห้องนี้ต่างดีใจที่จะได้ขึ้นรถคันเดียวกับที่ผมขึ้น โดยเฉพาะโฟส ดูท่าท่างสนุกมาก ผมฮาตรงท่าทางของโฟสมากเลย ดูแก่นดี จากนั้น เด็กๆและก็ผมพร้อมครู ก็ได้ไปขึ้นรถทัวร์กัน ก็ต่างดีใจกันมากเลย และรถทัวรก็ออก นักเรียนดูตื่นเต้นกันมากด้วย โดยเฉพาะตอนขึ้นสะพานพระราม 3 เนี้ย ดูตื่นเต้นกันมากด้วย

หลังจากนั้น ก็ได้มาถึงที่สวนสยาม เด็กๆนักเรียน ต่างร้องว่า โอ้โห เหมือนกับว่าไม่เคยเห็นที่แบบนี้มาก่อน ก็อย่างที่บอก ที่ตรงนี้มันไกลจากโรงเรียนมาก และพ่อแม่ก็ไม่ได้รวยกันมาก ก็ทำอาชีพรับจ้างทั่วไป นักเรียนก็ไม่เคยไปแน่นอน และเด็กๆก็เดินเข้าไปที่ประตูทางเข้า ข้างในจะมีจุดตรวจผ่านที่จะเข้าไปข้างในอีก เด็กๆนักเรียนก็จะรอกันตรงนี้ ซึ่งผมปวดท้องอยู่เพราะเมื่อวานกินน้ำพริกก็เลยเข้าห้องน้ำไปก่อน และออกมาเด็กก็ตั้งแถวรอพร้อมที่จะเข้าไปละ ต้องนั่งรอเวลาสวนสยามเปิดอีก รู้สึกแย่จังเลย ก็พี่เค้าก็บอกว่าเครื่องเล่นบางอย่างต้องมีครูดูแล พิมก็บอกว่า ครูเชาว์ไง และทุกคนก็ร้องเรียกครูเชาว์กันใหญ่เลย จะบอกว่าเราไม่ใช่ดารานะเนี้ย อิอิ

จากนั้นก็ได้เข้าไปในสวนสยาม พี่เจ้าหน้าสวนสยามก็พาไปเล่น พิพิธภัณฑ์ไดโนเสาร์ ก็ไปกับห้อง 2 แต่ก็นะ สิ่งที่เด็กจะเจอก็คือ ความมืดนั่นเอง ก็เริ่มเข้าไปในนั้น เด็กที่ชื่อกาก้า ก็เห็นอยู่ข้างนอก คือกลัวมากจนขึ้นสมองๆ และถามหน่อยว่าถ้าไปเล่นบ้านผีสิง ไม่กลัวขี้แตกเลยหรอ ผมสมัยก่อนก็เป็น เป็นหนักด้วย แต่อย่างที่บอกมันต่างกัน ผมกลัวเพราะเจอของจริง มันน่ากลัวกว่าเยอะ พอเริ่มเข้าไป มันก็มืดจริงๆ เด็กกรีดลั่นเลย แต่หลายคนก็ไม่ได้กลัวนะ ก็สนุกดี

หลังจากนั้นก็ไปที่รถไฟแอฟริกา ก็ได้นั่งชมของจำลองในนั้น ก็ถ้าเป็นเราๆ ก็เฉยๆ ไม่มีอะไร แต่ถ้าเป็นเด็กๆ เค้าชอบมากเลย มันสนุกและมีอะไรที่น่าสนใจด้วย ผมนั่งกับกลุ่มเด็กห้อง 3 ซึ่งก็คุยกันว่า ตัวนี้เป็นอย่างนี้นะ ตัวนั้นเป็นอย่างนู้นนะ เด็กอย่างว่าและสนุกได้ถ้าเห็นอะไรที่ไม่เคยเห็นนะ อย่างเช่น ครูเชาว์นั้นมันสิงโต ตรงนั้นมีของจริงด้วยละ ครูเชาว์เห็นม้าลายด้วย (จริงๆมันคือยีราฟละ) 

หลังจากนั้นก็นั่งรถไปดูยุคไดโนเสาร์ เด็กๆก็สนุกกันมากเลย ครูเชาว์ก็เลยเล่นมุกโดนไดโนเสาร์กัด มุกนี้เด็กชอบมาก หัวเราะกันใหญ่เลยละ ทุกคนหลักจากได้ดูเสร็จก็ไปกินข้าวกัน เด็กๆบอกว่า สนุกมากๆเลยละ ก็กินข้าว ครูพี่เลี้ยงก็ให้ข้าวอีกกล่องนึง รู้ว่าเชาว์ต้องกินไม่อิ่มแน่เลย ผมสงสัยว่า ครูพี่เลี้ยงสังเกตเราตลอดเลยหรอเนี้ย ไม่รู้ตัวเลยนะ บางทีก็น้อยใจที่ไม่ยอมคุยกับผม แต่เห็นแบบนี้ก็คิดว่า ไม่ยังไงไม่รู้ หรือจะคุมเราเหมือนเด็กๆหรือเปล่านะ

และกินข้าวเสร็จก็ได้ไปเล่นม้าหมุนต่อ ตอนนี้แหละ ที่เด็กๆเรียกผมให้ไปนั่งกับเด็กด้วยกัน มันสนุกมากเลย เห็นรอยยิ้มเด็กๆเค้ามีความสุข ผมเครียดไม่ออกเลย เหมือนกับว่าผมให้ความสนุกเต็มที และเด็กๆเค้าอยากสนุกกับผมมากๆเลย

หลังจากนั้น นักเรียนก็ไปเล่นบ้านบอลต่อ ผมก็ดูนะ เด็กๆบอกว่ายังไม่เหนื่อย ครูก็ปรึกษากันว่าจะให้เด็กๆเล่นบ้านผีสิงกันหรือเปล่า แต่สุดท้ายเนื่องจากเวลามันน้อย และมีกลุ่มเด็กอนุบาลด้วยแล้วจึงไม่ให้เด็กเล่นกัน และก็กลับไปโรงเรียนกัน อยากจะบอกว่า วันนี้สนุกมากเลย ขากลับนักเรียนก็หลับกันหมดเลย รวมถึงครูด้วย ก็นะมันก็เหนื่อยนี่น่า แต่มันก็สนุกมากๆเลย ถึงจะแค่แปปเดียวก็เถอะนะ แต่สิ่งนึงที่ทำให้ผมมีความสุข คือการได้ใช้ชีวิตร่วมกับเด็ก ความน่ารัก ความไร้เดียงสา ประโยคง่ายๆที่ผมไม่ต้องคิดเยอะ เพราะเด็กไม่มีเจตนาแอบแฝงอยู่ สุดท้ายผมว่าเนี้ยแหละเป็นประสบการณ์ที่ดีจริงๆ สำหรับผมนะ

Create Date : 21 มิถุนายน 2557
Last Update : 21 มิถุนายน 2557 17:19:52 น.		2 comments
Counter : 892 Pageviews.
Share Tweet