|
|
Day 12 ทำไมไม่ยอมฟังกันอย่างนี้
และวันนี้ก็เป็นสัปดาห์ที่ 3 แล้วละสำหรับการฝึกสอนของผม ซึ่งเป็นเด็กพิเศษ ถามว่ายิ่งเวลาผ่านไปยิ่งยากมั่ย คำตอบคือยากครับ เด็กในห้อง ป.1/3 เป็นอะไรที่สุดยอมมากเลย ดื้อกันจริงๆ สมัยก่อนผมดื้อกว่านี้หลายเท่า เป็นเด็กที่มีปัญหาที่สุดในชั้น เพราะเวลาโมโหก็จะอาละวาด ทำลายข้าวของ บีบคอเพื่อน สารพัดที่จะทำให้ เด็กที่ผมสอน ก็ดื้อเหมือนกันแต่คนละแบบนะ ผมเองก็เข้าใจดีว่าทำไมเด็กถึงดื้อกัน รู้ใจกันอยู่ แต่เมื่อผมเป็นครูคนนึง ผมก็ต้องจะคุมชั้นเรียนให้ได้ มันเหนื่อยมากๆเลยละ
วันนี้ในคาบสอนตอนบ่าย เด็กคงมีความตื่นตัวมาก ผมพยายามที่จะบอกว่าให้เด็กนักเรียนไปนั่งที่ แต่ไม่สำเร็จ เพื่อนต่างมหาลัยก็ช่วยคุมนะ ทั้งเอาไม้เคาะโต๊ะให้หยุดเหมือนครูพี่เลี้ยง แต่ก็ไม่สำเร็จ เพราะเด็กจะเอาแต่ไม่ฟังเลย บางคนท้าทายคิดว่าเล่นด้วย ก็ไปพูดใส่ไมค์ของครูพี่เลี้ยง โหไม่สุดๆจริง ผมพยายามจะคุมชั้นเรียนให้ได้ แต่ก็ไม่เป็นผล กว่าจะเข้าที่กันได้ก็นานเลยละ หลังจากนั้นผมก็ประกาศคะแนนที่สอบไป และก็แจกของรางวัลสำหรับเด็กที่ได้คะแนนสูงสุด ให้เด็กนักเรียนคนอื่นพยายาม แต่อย่างที่รู้นะ ว่าเด็กป.1 เค้ายังไม่รู้ว่าคะแนนมีไว้เพื่ออะไร รู้แค่ว่าได้คะแนนดี ก็จะได้รางวัล ผมเองก็เข้าใจละ กว่าจะเข้าที่ได้ใช้เสียงเยอะมากเลยละ
ยังดีที่เด็กนักเรียนยังไม่รู้ว่า ครูเชาว์เป็นเด็กกลุ่มออทิสติก รู้แค่ในหมู่ครูในโรงเรียนเท่านั้นเอง ผมก็มากลองคิดๆดูนะ ถ้ามีเด็กพิเศษด้วย มันจะเป็นอะไรที่ยากจริงๆ แต่ผมก็อยากเป็นครูให้ได้จริงๆ ไม่ใช่แค่เรียนผ่านไป ถึงมันจะเครียด กดดันแต่ผมชอบนะ เวลาอยู่กับเด็กๆแล้วผมมีความสุข ไม่รู้สิ เด็กวัยป.1 มันมีความน่ารักอยู่ในตัว ทั้งความคิด ความอ่าน ยังใสๆกันอยู่เลย ผมอยากจะทำให้เด็กคิดเป็น และรู้จักเคารพในหน้าที่ซึ่งกันและกัน ก็จะพยายามต่อไปนะ
ผมว่าผมชอบนะสำหรับอาชีพครูละ มันสนุกอยู่ในตัวจริงๆ สำหรับวัยของสมองอย่างผม ถึงแม้ว่าจะแปลกก็ตามที่เถอะ
| Create Date : 02 มิถุนายน 2557 |
| Last Update : 2 มิถุนายน 2557 23:13:59 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 947 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 71 คน [