|
|
Day 1 การเริ่มต้นการเป็นครูฝึกสอน
วันนี้หลังจากที่รอคอยมานานๆๆ และก็นาน บางครั้งผมเองก็รู้สึกกังวนหลายอย่างเลย ทั้งเรื่องอารมณ์ของตัวเองบ้าง หรือเรื่องพฤติกรรมของเด็กพิเศษอย่างผมบ้าง แต่สุดท้ายยังไงก็ต้องไป ต้องสู้ให้ถึงที่สุด เมื่อวานไปขอกำลังใจจากพี่ๆ ในพันทิป ผมก็รู้สึกดีขึ้นละ ได้กำลังใจมาก็เยอะอยู่นะ เอาละผมก็พร้อมละ จะเป็นไงก็ต้องลองดู
ผมก็เดินทางมาที่โรงเรียนที่ตัวเองที่จะต้องฝึกสอนละ ผมมาแต่เช้าเพราะคิดว่า ยังไงกันไว้เผื่อหาโรงเรียนไม่เจอ ทั้งๆที่ตัวเองก็ดูแผนที่ จาก google street view รู้ว่าต้องเข้าซอยไหน แต่ด้วยความที่เป็นคนขี้กังวนอยู่ด้วย ผมก็เลยมาเช้าก่อนเวลานัดตั้งครึ่งชั่วโมงที่ทางโรงเรียนนัดคุยเรื่อง ชั้นที่จะฝึกสอน และเวรประจำวัน ซึ่งถ้าถามผมว่าตื่นเต้นไหม อยากจะบอกว่าสุดๆเลย ละไม่นึกไม่ฝันว่า ตัวเองที่เป็นเด็กในกลุ่มออทิสติกจะสามารถมาได้ขนาดนี้ ทั้งๆที่คนอื่นเค้าไม่ผ่านกันก็มากมาย ทั้งเรื่องของความบกพร่องเรื่องของอารมณ์ การตัดสินใจเฉพาะหน้า เป็นอะไรที่ยากมากเลยละ
และก็มาถึงโรงเรียน ผมลงจากรถมอไซค์มา ก็กลัวการเข้าไปในโรงเรียนอีก สถานที่ใหม่ๆ ที่ไม่คุ้นเคย ผมก็เป็นแบบนี้ประจำ ตอนนั้นแม้กระทั้งตอนนี้ไปโรงเรียนที่ตัวเองเคยเรียนมานั้น ยังทำใจตั้งนาน กว่าะเข้าไปได้ พอมาถึงโรงเรียนนี้ ผมก็เห็นเพื่อนเอกอื่นเข้าไป ผมก็เข้าตามเค้า เพราะคิดว่า อาจจะให้ผมตื้นเต้นน้อยลง ก็เข้าไปรอที่ศาลาที่ผู้ปกครองรอรับนักเรียน หลังจากนั้น ผมก็คุยกับเพื่อนเอกอื่นบ้างในระหว่างรอ จะเล่นเน็ตในมือถือ ก็เสียเงิน ไม่ได้สมัครโปรเน็ตด้วย จากนั้นสักพัก ผมก็เจอผู้อำนวยการ (เรียกสั้นๆว่า ผอ.) เค้าก็ถามว่าเป็นนักศึกษาที่นัดใช่ไหม ผมก็ตอบว่าใช่แล้ว
ก็ไม่มีอะไรมา จนถึงเวลานัด รองผอ ก็พาเข้าไปคุยในห้องธรุการ
ก็นะ ผมก็เป็นคนไม่ค่อยพูดอยู่แล้วกับเพื่อนเอกอื่น ก็รองผอ. ก็อธิบายถึงเรื่องตารางสอน ชั้นไหน ผมก็ได้ สอนคณิตศาสตร์ ป.2 อยู่กับครูพี่เลี้ยงที่ค่อนข้างดุ ผมหรือสึกกลัวมากมากเลย เพราะปัญหาเรื่องอารมณ์แค่ว่านิดหน่อยก็ร้องไห้แล้วละ ก็ไม่มีอะไรมาก ก็คุยเสร็จ ผมขอคุยกับรอง ตามลำพัง เหตุผล ไม่อยากคุยต่อหน้าเพื่อนเอกอื่นเรื่อง ที่ผมเป็นเด็กพิเศษ ผมก็บอกควาจริงรอง เค้าไปว่า ผมเป็นเด็กพิเศษ ประเภทกลุ่มของออทิสติก พยายามที่จะคุยและบอกว่า ผมมีปัญหาจริงๆนะ จนรองเค้าก็บอกว่า สอนเด็ก ป.1 และกัน อยู่กับครูพี่เลี้ยงใจดี ไม่ดุ ผมก็รู้สึกดีขึ้นมานิดหน่อยละ จากนั้น ผมก็ขอรองว่า ผมอยากพบกับครูพี่เลี้ยง จะได้บอกเกี่ยวกับเรื่องที่ผมเป็นเด็กพิเศษ มันเป็นเรื่องจำเป็นที่ต้องบอก เพราะกลัวตัวเองทำผิดแล้วถูกส่งกลับไปมหาลัย เป็นเรื่องเครียดมากๆเลยละ
หลักจากนั้นผมก็ได้คุยกับครูพี่เลี้ยงซึ่งเค้าก็ใจดีจริงๆนั่นแหละ ผมก็คุยกับเค้าถึงวิธีสอนของผม และวิธีต่างๆที่ผมจะใช้สอนเด็กๆ ครูพี่เลี้ยงเค้าก็เข้าใจ และพาไปรู้จักกับครูคนอื่น ก็มีครูที่ดุบ้าง เสียงดังบ้าง ประมาณนี้ ผมก็ไม่ค่อยมั่นใจเลย ว่าผมจะอยู่กับสังคมครูเค้าได้มั่ย สุดท้ายครูพี่เลี้ยงก็ให้หนังสือผมกลับมาเขียนแผนการสอนด้วย ก็นะ วันนี้ก็โอเคนะ เดี๋ยววันคุกร์ก็ต้องไปจริงแล้วละ จะทำได้มั่ยนะ ตัวผมเนี้ย
| Create Date : 12 พฤษภาคม 2557 |
| Last Update : 12 พฤษภาคม 2557 20:27:50 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 1139 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: คนผ่านทางมาเจอ(อ้อมแอ้ม) IP: 49.230.161.170 วันที่: 12 พฤษภาคม 2557 เวลา:21:14:12 น. |
|
|
|
| โดย: ดอกรัก IP: 124.122.118.170 วันที่: 12 พฤษภาคม 2557 เวลา:21:57:32 น. |
|
|
|
โดย: มี๊เก๋+ป๊าโอ๋=ซีทะเล (kae+aoe  ) วันที่: 13 พฤษภาคม 2557 เวลา:10:14:38 น. |
|
|
|
| โดย: แม่แอน IP: 125.25.96.159 วันที่: 14 พฤษภาคม 2557 เวลา:14:41:52 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 71 คน [
ขอชื่นชมวิชาชีพครูนะคะ..
เพิ่งเป็นเรื่องของการเริ่มต้น..
ขอเป็นกำลังใจให้อีกหนึ่งค่ะ..
ขอให้มีความสุขมากๆกับสิ่งที่ทำอยู่นะคะ..