เรื่องของความยากในการสอนมันก็มีกันทุกคนอยู่แล้ว โดยเฉพาะนักศึกษาฝึกสอน ต้องเจอกับสถานการณ์หลายต่อหลายอย่างเลย ผมเองก็รู้รู้ว่ายาก แต่ที่ยากยิ่งกว่านั้น เด็กบกพร่องกลุ่มออทสิตกอย่างผมเนี้ย ไปทำงานฝึกสอนเป็นครู ถามหน่อยว่าผมจะอยู่รอดมั่ย มันเป็นคำถามในใจตลอดเลย แต่ผมเองก็มีความมุ่งมั่นที่อยากจะเป็นครูให้ได้ และระหว่างความยาก กับ ความมุ่งมั่น ใครจะชนะกันแน่

วันนี้เองก็เป็นอีกวันนึ่งที่ผมจะต้องมาต่อสู้กับอะไรหลายๆอย่าง มากมาย แต่สิ่งนึ่งที่ผมมั่นใจคือ มันจะต้องทำให้ได้แน่เลยละ การสอนห้อง 3 ถือว่าเป็นงานที่ท้าทายสำหรับผมมากเลย เด็กที่ดื้อกันมากๆ ไม่ฟังผมเลย ผมอยากให้เด็กๆนักเรียนเข้าใจความเหนื่อยของครูบ้างนะ แม้นิดเดียวก็ยังดี วันนี้ผมก็สอนห้อง 3 ตามปกติ พอเริ่มชั่วโมง เด็กนักเรียนบางคนก็เริ่มที่จะเล่นกัน ไม่ตั้งใจฟังสิ่งที่ผมจะให้ทำเลย ผมก็พยายามทำให้ดีนะ หนูชะเอมก็เริ่มดื้ออีกแล้ว ผมก็เริ่มตะโกนบอกให้เงียบ อารมณ์ของผมก็พุ่งขึ้นมามากเลย หนูชะเอมยังไม่หยุดไง ยังล้อเลียนผมอีก มือไม้ผมสั่นไปหมดเลย ผมจะทำไงดีละ จะสอนห้องนี้อย่างไรดี ผมก็พยายามสู้กับเด็นักเรียนห้องนี้นะ ก็ตะโกนดังขึ้น สุดเสียง ผมไม่เคยตะโกนเสียงดังอย่างนี้มาก่อนเลย ผมเริ่มร้องไห้แล้วที่ตัวเองทำไม่ได้ ทั้งๆที่อยากทำให้ได้แท้ๆ

สถานการณ์ในห้อง 3 กลับไม่ดีขึ้นเลย ผมก็ไม่รู้จะทำไงดี ผมพยายามหาสารพัดวิธีที่จะหยุดพฤติกรรมแย่ๆของเด็กนักเรียนห้องนี้ แต่มันก็ไม่ได้ผล ผมน้อยใจที่คนอื่นทำได้แต่ผมกลับทำไม่ได้เลย ผมก็ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน จนหมดชั่วโมง เด็กนักเรียนห้องนี้ก็ไม่ยอมเงียบกันเลย พรุ่งนี้ก็จะมีการประเมินโรงเรียนแล้วด้วย จะทำไงดี จะทำไงดี สุดท้ายก็ได้แต่ทำใจ ผมมันทำไม่ได้เองนี่นา พยายามแต่ก็ทำไม่ได้ ผมก็เลยเศร้าใจ

พอใกล้เลิกเรียน ผมก็แบบว่าเริ่มคิดว่าพรุ่งนี้จะสอนอะไรดี และถ้าเค้ามาประเมินจะทำอย่างไรให้เค้าประทับใจ นะ แต่ตอนนี้คิดไม่ออกจริงๆเลย

Create Date : 04 กรกฎาคม 2557
Last Update : 11 กรกฎาคม 2557 22:02:12 น.		0 comments
Counter : 689 Pageviews.
Share Tweet