จากเมื่อวาน ผมก็ได้เห็นการทำกิจกรรมกลุ่ม แต่สิ่งหนึ่งที่เห็นคือ ถ้าคนในห้องเรียนสามามัคคีกัน ช่วยเหลือกัน สิ่งที่เกิดขึ้นคือ มันจะทำให้เราควบคุมชั้นเรียนได้ง่ายขึ้น แต่ไม่มีรู้ว่าแนวคิดของผมมันจะเป็นความคิดที่ถูกต้องไหม แต่ก็จะต้องลองทำดู

วันนี้ก็เลยลองจัดกิจกรรมกลุ่มอีกครั้งนึ่ง คราวนี้เป็นกิจกรรมง่ายๆ ไม่ยากอะไร คือในกิจกรรมนี้ จะเป็นกิจกรรมนี้ต้องทำร่วมกันและแยกกันทำ คือผมไปซื้อซองเอกสารมาใส่โจทย์ของเด็กนักเรียนแต่ละคน ซึ่งผมบอกตามตรงว่าผมรู้จักชื่อของเด็กห้อง 3 ได้ทุกคนเพราะสนิทกัน ผมก็เลยลองทำดู เด็กนักเรียนก็ชอบกัน แต่สำหรับห้องนี้ เวลาเด็กมันจะดื้อ กิจกรรมอะไรก็ไม่สนใจหรอก สนแต่มาฉันต้องเล่น ผมก็เลยไปเน้นเรื่องของกิจกรรมกลุ่ม เพื่อที่จะช่วยให้เด็กๆนักเรียนตั้งใจเรียน เห็นแก่เพื่อน และเกิดความสามัคคี แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ เด็กนักเรียนร้องไห้กันหลายคนเพราะเข้ากลุ่มไม่ได้ เพื่อนไม่ยอมกัน ผมเองก็บอกเลยว่า ผมเองก็เครียด ชีวิตเด็กกลุ่มออทิสติกอย่างผมต้องเจอความยากแบบนี้หรอ แต่ก็ต้องพยายาม ผมก็ต้องอบรมเด็กนักเรียนไปเลย เด้็กนักเรียนก็เหมือนจะนิ่งบ้างนะ

อย่างที่บอกว่าความสามารถผมจะไปคุมเด็กแบบนี้ได้ไง ผมก็พยายามมองหาหนทางนะ นึกว่าคราวนี้จะเจอแล้วซะอีก แต่ก็ยังไม่เจอเลย บางนี้ผมเองก็พยายามนะ ผมคิดว่าเด็ห้อง 3 ฉลาดและมีความคิดกันค่อนข้างสูงกัน แต่ด้วยความที่ไม่ฟังกันก็เลยดื้อกัน ทำให้ผมรู้สึกว่าผมทำไม่ได้่ซักที ยิ่งนานวันเข้า ยิ่งแย่เลย

ในการสอนห้อง 3 หนทางที่จะเห็นได้ถูกจริงๆ มันยากแต่ผมก็จะต้องมองให้ออกแล้วจะต้องสอนเด็กนักเรียนห้องนี้ให้ได้เลยละ ผมก็บอกกับแพรวาว่า ครูเชาว์ไม่รู้จะทำไง ก็ดูสิเพื่อนๆของหนูไม่ฟังเลย ครูจะทำไงดี ถึงจะบอกว่าให้สอนเฉพาคนที่ตั้งใจฟัง แต่มันทำไม่ได้จริงๆ ครูจะเป็นครูได้จะต้องคุมชั้นเรียนให้ได้ ซึ่งบอกตามตรงเลยว่า ถ้าผมพูดให้แพรวาฟังและรู็เรื่อง ผมก็จะทำนะ เพราะผมเชื่อว่า เด็นักเรียนต้องรู้วิธีจัดการปัญหานี้ได้แน่นอน ผมมีความรู้สึกเป็นเด็กก็จริง แต่ผมไม่เคยเจออะไรแบบนี้ ก็ต้องพยายามหาหนทางกันต่อไปนะ

Create Date : 03 กรกฎาคม 2557
Last Update : 11 กรกฎาคม 2557 20:43:31 น.		0 comments
Counter : 647 Pageviews.
Share Tweet