ความเข้าใจในการปฏิบัติธรรมเรื่อง *ความคิด*
1...ความคิดที่คนธรรมดาเข้าใจกัน และ ความคิดทีเป็นปรมัตถธรรมของนักภาวนา นั้นไม่เหมือนกัน คนธรรมดาจะเข้าใจเรื่องความคิด ก็คือ การไปคิดเรื่องราวต่างๆ ในหัวสมอง เช่น คิดว่า เย็นนี้ จะไปซื้อกับข้าวอะไรเพื่อไปกินเป็นอาหารเย็น และ เรื่องราวต่างๆ อีกมากมาย เรื่องในความคิดของคนธรรมดานั้น จะเป็นราวทางโลก เมื่อคิดเรื่องราวทางโลก
**ถ้าเรื่องทีคิดนั้น ทำให้เกิดอาการทีไม่สบายใจ หรือ น่าเบื่อหน่าย ก็จะรู้สีกเป็นทุกข์
**ถ้าเรื่องราวทีคิดนั้น ทำให้เกิดอาการสบายใจ หรือ สนุก ก็จะทำให้มีความสุขเกิดขึ้น
*
2..ความคิดทีเป็นปรมัตถธรรมของนักภาวนา คือ ก้อนพลังงานทีวิ่งขึ้นไปสู่หัวสมอง
ถ้าก้อนพลังงานนี้วิ่งขึ้นไปสู่ทีหัวสมองเมื่อใด ความคิดก็จะเกิดขึ้น ความคิดของนักภาวนาจะไม่เป็นเรื่องราวแบบคนธรรมดา ไม่มีเรื่องราวอะไรอยู่ในนั้น มีเพียงแต่ก้อนพลังงานที่เคลื่อนทีขึ้นไปสู่สมองเท่านั้น ถ้าไม่มีความคิด ก้อนพลังงานทีหัวสมองก็จะหายไป
ดังนั้น นักภาวนาทีเห็นความคิดแบบทีเป็นก้อนพลังงานปรากฏขึ้นทีหัวสมองได้ จะไม่มีความทุกข์ใด ๆ ทีมีความคิดเกิดขึ้นเลย
*
3..ในธรรมชาติของคนธรรมดานั้น จิตตัวรู้ถูกจิตพลังงานครอบงำอยู่ และ ตัณหาในจิตดึงให้จิตทั้งสองทีเกาะติดกันวิ่งไปสนใจสิ่งต่าง ๆ ทางโลก ผ่านทางอายตนะ เช่นการดูทีวี การได้ยินเสียงเพลง และ อื่นๆ อีกมาก การที่คนธรรมดาไปสนใจสิ่งต่างๆ ทางโลกแบบนี้ ก้อนจิตพลังงานจะเคลื่อนตัวขึ้นสู่ศรีษะ เพื่อแปลเรื่องราวทีรับรู้เข้ามา เช่น การเห็นมือถือ ก็รู้ว่า นีคือมือถือ พอได้ยินเสียงแมวร้อง ก็รู้ว่า นี่คือ เสียงแมว
*กล่าวโดยสรุปก็คือ ในคนธรรมดานั้น จะมีความคิดเกิดตลอดเวลา แต่คนไม่รู้เองว่า มีความคิดเกิดอยู่ นักภาวนาจำนวนมากพยายามเป็นอย่างมาก ทีจะบังคับจิตไม่ให้มีความคิด ด้วยความเชื่อว่า การไม่มีความคิด จะทำให้ได้พบธรรมะ แต่ในธรรมชาติของคนทั่วไป ไม่อาจทำให้ไม่มีความคิดเกิดขึ้นได้เลย
*
4..การภาวนานั้น ไม่ใช่ไปบังตับจิตไม่ให้มีความคิด แต่การภาวนานั้น ต้องฝีกจิตตัวรู้ให้รู้ว่า ขณะนั้น ๆ จิตมีความคิดอยู่หรือไม่ ซี่งการไปรู้ว่า มีความคิดอยู่หรือไม่ ก็คือ การไปรู้ว่า มีก้อนพลังงานอยู่ทีสมองหรือไม่
*ถ้าไม่มีก้อนพลังงานอยู่ ก็ไม่มีความคิด
*ถ้ามีก้อนพลังงานอยู่ ก็มีความคิดอยู่
*
5..การทีภาวนาคนหนี่ง สามารถไปรู้ความคิดทีเขียนไว้ในข้อ 4 ทีเป็นก้อนพลังงานได้นั้น ไม่ใช่เป็นสิ่งทีง่ายนัก
แต่ถ้าได้รับการฝีกฝนสติปัฏฐาน 4 ทีตรงทาง เข้าสู่องค์มรรคได้ นักภาวนาคนนั้น ก็จะสามารถเห็นความคิดแบบทีเขียนไว้ในข้อ 4 ได้
*
6..ในการเห็นความคิดเป็นก้อนพลังงาน ทำให้นักภาวนาเข้าใจได้และมีปัญญาเกิดขึ้นว่า สิ่งต่างๆ ทีคนเราคิดขึ้นมานั้น สาเหตุมาจากก้อนพลังงานวิ่งขึ้นไปที่หัวสมอง ถ้าไม่มีก้อนพลังงานนี้ทีหัวสมอง สิ่งต่างๆ ทีคนเราคิดก็จะหายไป
การเห็นและเข้าใจได้แบบนี้ เป็นปัญญาของจิต
*
7..สรุปในแง่การปฏิบัติเกี่ยวกับความคิด
* อย่าไปบังตับจิตไม่ให้มีความคิด แต่ให้ฝีกฝนจิตจนสามารถเห็นปรมัตถธรรมทีเป็นก้อนพลังงานปรากฏขึ้นทีหัวสมองได้ เมื่อเห็นก้อนพลังงานนี้ได้ ก็จะเห็นไตรลักษณ์ของความคิดได้ และ เข้าใจได้ต่อไปว่า สิ่งต่างๆ ทีคนเราคิดนั้น มันถูกสร้างมาจากก้อนพลังงานทีหัวสมองนี้เอง
ผู้ติดตามบล็อก : 140 คน [