เมื่อเกิดการลังเลใจในการภาวนา
นักมวยแชมป์โลกชื่อดังไม่ว่าคนใด ไม่เคยคนใดเลย ทีได้แชมป์ทันทีโดยไม่เคยแพ้มาก่อน
แต่เพราะแพ้ ถ้าถอดใจ ก็จะไม่มีวันชนะ แต่ถ้ามุ่งมั่นสู้ต่อไป หมั่นฝีกฝนอยู่เสมอ เขาก็ชนะได้เป็นแชมป์
การภาวนาก็เช่นกัน ไม่มีคนใดเลย ทีพอเริ่มภาวนาจะชนะมารในใจตนเองได้ทันที จะแพ้มาก่อนทั้งนั้น แต่เพราะศรัทธาและมุ่งมั่นในคำสอนของพระพุทธองค์ ก็จะชนะมารในใจได้ในทีสุด
แต่การภาวนานั้นเป็นเรื่องทียากกว่า เพราะเป็นสิ่งทีมองไม่เห็น ในคำสอนในพุทธศาสนาจึงมีคำสอนเรื่องพละ 5 อันได้แก่ 1..ศรัทธา 2..วิริยะ 3..สติ 4..สมาธิ 5..ปัญญา
จะเห็นว่า ศรัทธา จะเริ่มก่อน ถ้าศรัทธาแบบไร้ปัญญาก็จะกลายเป็นโง่เขลา ถูกหลอกได้ง่าย
แต่ศรัทธาทีดีต้องประกอบด้วยปัญญา จึงจะเข้าทางพละ 5 อันเป็นเส้นทางแห่งโลกุตระธรรมได้ต่อไป
มันเป็นสิ่งทีอยากยิ่งทีจะบอกว่า ศรัทธาใดเป็นศรัทธาแห่งปัญญา เรื่องนี้ต้องใช้ปัญญาของตนพิจารณาเอาเองเป็นขั้นต้น
เมื่อนักภาวนาลงมือภาวนาไป ไม่ว่าตามคำสอนของครูบาอาจารย์ท่านใด
ความจริงย่อมหนีความจริงไปไม่พ้น ยกเว้นแต่ว่า จะยอมโกหกตัวเองเท่านั้น
ความจริงทีหนีไม่พ้นก็คือ ทุกข์ ทำอย่างไรก็ต้องมีเกิดขึ้น นี่เป็นอริยสัจจ์ทีพระพุทธองค์ทรงสอนในอริยสัจจ์ 4
เมื่อได้ลงทุนลงแรงไปในการภาวนาบ้างแล้ว การไม่สามรถเอาชนะทุกข์ทีเกิดได้นี่แหละ จะทำให้นักภาวนาเกิดการลังเลใจขึ้นว่า สิ่งทีตนกำลังทุ่มเทอยู่นี้ สามารถชนะทุกข์ได้จริงๆ เลยหรือ
ผมกล้ายืนยันว่า ไม่มีใครสามารถเอาชนะทุกข์โดยทำให้ไม่ให้ทุกข์เกิดได้ แต่สามารถทีจะไม่ยีดติดในทุกข์ทีเกิดได้ ซี่งการชนะทุกข์แบบไม่ยีดติดในทุกข์ ก็คือ การชนะตัณหา อันเป็นอริยสัจจ์ในข้อที 2 ของอริยสัจจ์ 4
เมื่อสามารถชนะทุกข์แบบไม่ยีดติดในทุกข์ได้ จะเกิดสภาวะของ นิโรธ คือ ความไม่ทุกข์เกิดขึ้น ซึ่งนิโรธนี้ นักภาวนาใหม่ๆ ทีชนะทุกข์โดยไม่ยีดติด จะเป็นนิโรธทียังไม่เห็นแจ้งในความไม่ทุกข์ทีเกิดขึ้น เพียงแต่รู้ว่าตอนนี้ไม่ทุกข์แต่ยังไม่เห็นแจ้งจริงของสภาวะแห่งการไม่ทุกข์ทีเกิดนั้น แต่ถ้านักภาวนาสามารถชนะทุกข์แบบไม่ยีดติดไปบ่อยครั้งเข้า จะเกิดญาณปัญญามากขึ้น จนพบกับ นิโรธทีเป็นแบบทีเห็นแจ้งในความไม่ทุกข์ได้
การปฏิบัติพื่อให้เห็นทุกข์ ไมยีดติดในทุกข์ เกิดนิโรธทีรู้และเห็นแจ้งในความไม่ทุกข์ได้ นีคือหนทางแห่งมรรค อันเป็นอริยสัจจ์ในข้อที 4
ศรัทธาในพละ 5 ถ้าวิระยะโดยไม่เข้าสู่อริยสัจจ์ 4 แล้ว จะไม่มีทางเกิดตัวต่อมาได้ของพละ 5 คือ การไม่เกิดขึ้นของ สติ... ไม่เกิดขึ้นของ สมาธิ... ไม่เกิดขึ้นของปัญญา
หนทางแห่งศรัทธาด้วยปัญญาจึงมีทางตรวจสอบได้ด้วยตนเองว่า สิ่งทีตนกำลังวิระยะอยู่นั้น ได้สอดคล้องเป็นเส้นทางทีตรงต่ออริยสัจจ์ 4 แล้วหรือไม่ ถ้าไม่สามารถตรวจสอบด้วยตนเองได้
ก็ใช้ปากของนักภาวนานั่นแหละ สอบถามจากครูบาอาจารย์ท่านทีศรัทธาอยู่ให้เขาอธิบายให้กระจ่าง แล้วท่านก็ใช้ปัญญาของท่านเองคิดพิจารณาตรวจสอบต่อไป
ถ้าท่านได้ตรวจสอบอย่างแน่วแน่แล้วว่า วิธีการของครูบาอาจารย์ทีท่านศรัทธานี้ไม่บิดเบี้ยวไปจากอริยสัจจ์ 4 ต่อไปหน้าทีของนักภาวนาก็คือ วิริยะ หมั่นเพียรฝึกฝนอย่างไม่ย่อท้อต่อปัญหาใด ๆ ทีเกิดขึ้นในระหว่างทางแห่งการเข้าสู่องค์มรรค
อย่าปล่อยให้ความลังเลเข้ามาครอบงำในจิตใจ ยิ่งปล่อยนานไป ยิ่งท้อถอย ผมแนะวิธีการตรวจสอบให้ท่าน ถ้าท่านอ่านแล้ว พิจารณาแล้วว่า สามารถใช้ตรวจสอบได้จริง ท่านเพียงลงมือปฏิบัติเท่านั้นเอง
ผู้ติดตามบล็อก : 140 คน [