มันต้องมีบ้างแหละผู้ที่ชื่นชอบจนเป็นแฟนคลับทางเฟสบุ๊ก จนทำให้ผู้ที่เขียนผ่านเนต รู้สึกสนุกและคลั่งไคล้ที่มีคนแห่กดไลค์และแชร์ อาจลืมไปว่า ตนนั้นกำลังก้าวล่วงในเรื่องส่วนตัวหรือเรื่องที่ไม่ควรเขียนถึง เพราะกลุ่มไม่ชอบอาจยิ่งเพิ่มความเกลียดชังจนถึงขั้นอยากเอาเรื่อง
บางเรื่องลามปามไปถึงบุคคลอื่น เมื่อมีการประท้วง ผู้มีอำนาจอาจบอกว่านี่เป็นเรื่องส่วนตัว ที่ส่งผลเฉพาะตัวบุคคล พรบ. คอมพิวเตอร์จะจัดการได้เมื่อส่งผลต่อส่วนรวมและสังคม
ทักษะการคิดขั้นพื้นฐานมี 2 ทักษะที่น่าจะใช้ได้ คือ การระบุและการจำแนก ต้องระบุให้ชัดเจนว่า สิ่งที่กระทำนั้นส่วนใดตรงใด และจำแนกให้ออกว่า ส่งผลดีหรือผลร้าย และต่อตัวบุคคลหรือต่อภาพรวม ส่งผลต่อความคิดของผู้อ่านนับหมื่นด้วยหรือไม่ แล้วจะเป็นเรื่องส่วนตัวหรือส่วนรวม
ถ้าการใช้ถ้อยคำเชิงเสียดสี ด่าทอ หรือทำให้ผู้อื่นเข้าใจผิด กระทำในที่ลับน่าจะเป็นเรื่องส่วนตัว อาจแจ้งความต่อตำรวจในข้อหาดูหมิ่นเหยียดหยาม แต่ถ้าทำในที่แจ้งมีผู้รู้เห็นมากมาย ส่งผลกระทบตามมา ผู้อ่านอาจคล้อยตามหรือคัดค้านและแผ่ขยายวงกว้างขึ้น
บางคนคิดว่า ปลาเน่าตัวเดียวเหม็นทั้งข้อง บางคนบอกเอาปลาเน่าตัวเดียวนั้นทิ้งออกไป ปลาที่เหลือจะรอดปลอดภัย บางคนบอกนิ้วไหนร้ายให้ตัดนิ้วนั้น บางคนบอกตัดหางปล่อยวัด บางคนบอกมีคนถือหางอยู่
นานาจิตตังของผู้ร่วมรับรู้ แล้วตกลงจะเป็นเรื่องเฉพาะบุคคลหรือส่งผลต่อสังคมโดยรวม คิดเองแล้วกันเน้อ