640130 มอปลายชลชายรุ่นแรกหลังใหม่
640130 มอปลายชลชายรุ่นแรกหลังใหม่
ชลชายหลังเก่าอยู่แถววัดป่าถนนสุขุมวิทในเมือง แล้วย้ายมาถนนสุขุมวิทออกไปทางบางแสนอีกฝั่งคือถนนพระยาสัจจา ภาพตอนนั้นคือบ้านนอกมาก เพราะเขาเพิ่งจะถมป่าชายเลนให้เป็นเมืองใหม่ในสมัยผู้ว่านารถ มนตเสวี
มอปลายรุ่นแรกที่มาเรียน เป็นเด็ก มศ.4 รุ่นเรานี่แหละ มีตึกใหม่ 2 หลัง การเดินทางเข้าออกค่อนข้างลำบาก เพราะเขาเพิ่งถมที่เฉพาะส่วนที่สร้างตึกเท่านั้น ส่วนอื่นยังมีสภาพเป็นป่าชายเลนจึงมีปลาตีนให้มองเพลิน ๆ กับกุ้งที่ภารโรงมาจับกินเป็นอาหาร
ทางเดินไปถนนสุขุมวิทเป็นแค่คันดินสูงนิดหน่อย ข้าง ๆ ยังเป็นโคลนตม ถ้าช่วงแล้ง ๆ ดินโคลนแห้งเดินกันได้สบาย
ตอนฝนเพิ่งหยุดตกใหม่ ๆ ดินโคลนโดนน้ำ คิดดูแล้วกัน ถ้าลื่นไถลหล่นลงไป ชุดนักเรียนคงเลอะเทอะ ภาพที่น่าเอ็นดู ทุกคนทะยอยเดินแถวกลับบ้านเรียงเดี่ยว ก็ทางมันแคบเดินฉายเดี่ยวได้เท่านั้น นักเรียนชายที่ดูจะเก่งกาจกว่าจะช่วยนักเรียนหญิงหิ้วกระเป๋านักเรียนใบเขื่องให้
ทำไมใบเขื่อง ขอบอกหนังสือชีวะ เคมี แต่ละเล่มหนาปึ๊ก จนเราผู้คิดว่าตนเองชาญฉลาดเสียเหลือเกิน ฉีกหนังสือเรียนเล่มหนาเป็นบท เอาไปเฉพาะที่จะเรียน แต่ขอคุย ในนั้นมีรอยขีดเขียน ขีดเส้นตรงที่สำคัญ ไม่ได้เผื่อให้ใครอื่นมาใช้ต่อเลย เละเทะตามประสาผู้ที่ได้อ่านมาแล้ว
ไม่มีการจูงมือหรอกนะ สมัยนั้นเขาถือกันมากที่จะมาจับมือถือแขนระหว่างกัน ผู้ชายบอกให้ผู้หญิงกางสองแขนออก เพื่อการทรงตัวไม่ให้ลื่นไถลลงไป มีเสียงคอยลุ้นเป็นระยะ ๆ ว่าเดินดี ๆ
ภาพเหล่านี้คงไม่มีให้เห็นอีกแล้วที่ชลชาย จากสภาพป่าชายเลนกลายเป็นตึกรามใหญ่โตหลายหลัง เพราะเป็นโรงเรียนประจำจังหวัดของนักรียนชาย เลยเรียกชลชาย ส่วนผู้หญิงมีสิทธิ์เสนอหน้าได้เฉพาะมอปลายสายวิทย์เท่านั้น