ประชาธิปไตยฤาจะเป็นเพียงอนุสาวรีย์
พระยากัลยาณไมตรี หรือ ดร.ฟรานซิส บี แซร์ ขณะอยู่ที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด สหรัฐอเมริกา ได้รับเชิญให้มาดำรงตำแหน่งที่ปรึกษาการต่างประเทศของพระเจ้าแผ่นดินสยาม ตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 และกลายมาเป็นผู้ที่มีส่วนร่างรัฐธรรมนูญ ในปี พ.ศ. 2467 ก่อนยุคที่จะมีการเปลี่ยน
แปลงการปกครอง พ.ศ. 2475
พระยากัลยาณไมตรีได้ร่างรัฐธรรมนูญไว้ 12 มาตรา เรียกว่า “Outline of Preliminary Draft” โดยเสนอให้มีตำแหน่งนายกรัฐมนตรี
ข้อเสนอนี้ได้ตกไปเพราะกรมพระยาดำรงราชานุภาพไม่เห็นด้วย
เมื่อรัชกาลที่ 7 ไม่รับข้อเสนอนี้ พระยากัลยาณไมตรีจึงต้องขอย้ายตัวเองไปประจำที่ฟิลิปปินส์ แต่ได้มามีส่วนร่วมมือกับขบวนการเสรีไทยในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2
ถึงแม้ว่ารัชกาลที่ 7 จะทรงมีพระราชดำริที่จะให้ไทยได้ปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตยเช่นอารยประเทศ ถึงกับให้พระยากัลยาณไมตรีร่างรัฐธรรมนูญแล้วก็ตาม แต่ยังไม่เกิดผลในทางปฏิบัติ เพราะขัดแย้งกันด้วยแนวคิดบางประเด็นที่ผลประโยชน์อันจะเกิดแก่ประชาชนยังไม่ลงตัว
 
คณะราษฎร หัวก้าวหน้านักเรียนนอก
กลุ่มหัวก้าวหน้านักเรียนนอกจึงได้ก่อการปฏิวัติขอเปลี่ยนแปลงการปกครองเสียเอง ซึ่งเรียกตัวเองว่า “คณะราษฎร” นำโดยจอมพล ป. พิบูลสงคราม หรือแปลก ขีตตะสังคะ ชาวจังหวัดนนทบุรี ซึ่งเป็นเพียงลูกชาวสวนที่มีฐานะปานกลาง แต่สามารถเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลงบ้านเมืองครั้งนี้ได้เป็นผลสำเร็จ
นับว่าเป็นสิ่งที่เกินการคาดคิด เพราะอำนาจแต่เดิมนั้นจะมีอยู่เฉพาะเจ้านาย คนไทยทั่วไปคิดว่าเป็นเรื่องธรรมดาที่คุ้นชินมาโดยตลอด ไม่คิดว่าคนธรรมดาจะขึ้นมามีอำนาจได้
 
คณะราษฎรประกอบด้วยบุคคลหลายฝ่าย อาทิเช่น พันเอกพระยาพหลพลพยุหเสนา พันโทพระประสาสน์พิทยายุทธ พันเอกพระยาทรงสุรเดช พันเอกพระยาฤทธิ์อัคเนย์ หลวงประดิษฐ์มนูธรรม พันตรีหลวงพิบูลสงคราม ได้ก่อการครั้งสำคัญในวันที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2475
การก่อการครั้งนี้ใหญ่ยิ่งและรุนแรง มีทั้งผู้ที่เห็นด้วย ชื่นชม และคัดค้าน ด่าทอเสียหายรุนแรง จวบจนถึงทุกวันนี้
หลังจากนั้นเพียงปีเดียวได้เกิดกบฏบวรเดช นำโดย “พลเอกพระ             วรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าบวรเดช” เพื่อยึดอำนาจคืนให้แก่ “เจ้านาย” แต่ไม่เป็นผลสำเร็จ
พันตรีหลวงพิบูลสงครามปราบกบฏจนราบคาบ และถือโอกาสปราบผู้ที่ไม่เห็นด้วยในคราวเดียวกันนี้เสียเลย
 
รัชกาลที่ 7 โปรดเกล้า ฯ พระราชทานรัฐธรรมนูญเพื่อแสดงว่าประเทศได้เข้าสู่ระบอบการปกครองแบบใหม่  โดยเปลี่ยนแปลงจากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์มาเป็นประชาธิปไตย เมื่อวันที่ 24 มิถุนายน พ.ศ.2475 
ปัจจุบันเรานับวันที่ 10 ธันวาคมของทุกปีว่าเป็น “วันรัฐธรรมนูญ”
 
รัชกาลที่ 8 ทรงแต่งตั้งพันตรีหลวงพิบูลสงครามนายกรัฐมนตรีให้เป็น “จอมพลแปลก พิบูลสงคราม” และทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงโดยลัทธิชาตินิยมเริ่มต้นเปลี่ยนชื่อประเทศจาก “สยาม” เป็น “ประเทศไทย” ใช้คำขวัญ “เชื่อผู้นำชาติพ้นภัย”  ใช้สัญลักษณ์ “ตราไก่” ที่เป็นปีเกิดของตนเอง
ผู้ที่เป็นแม่งานในการรณรงค์สร้างความรักชาติ คือ “พลตรี หลวงวิจิตรวาทการ” เรียกชื่องานในครั้งนี้ว่า “ปลูกต้นรักชาติ” ด้วยบทละครประวัติศาสตร์ บทเพลงปลุกใจ ผลงานละคร เช่น เลือดสุพรรณ เจ้าหญิงแสนหวี
ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 รัฐบาลได้เข้าข้างฝ่ายญี่ปุ่น ซึ่งเป็นฝ่ายพ่ายแพ้สงคราม ทั้งจอมพลแปลกพิบูลสงคราม และพลตรี หลวงวิจิตรวาทการต้องโดนคดีและโดนจำขังในฐานะอาชญากรสงคราม
ผู้ที่ช่วยให้ทั้ง 2 รอดพ้นจากคุก คือ หลวงประดิษฐ์มนูธรรม
ศาลฎีกาได้พิพากษาให้พระราชบัญญัติอาชญากรเป็นโมฆะ
 
คณะราษฎรเมื่อยึดอำนาจได้เบ็ดเสร็จแล้วกลับเกิดปัญหาภายในขึ้นมา  เพราะความคิดที่แตกแยกออกเป็น 2 ขั้ว ระหว่างขั้วอำนาจของพันตรีหลวงพิบูลสงครามผู้กุมอำนาจทางทหาร กับหลวงประดิษฐ์มนูธรรมผู้เสนอเค้าโครงเศรษฐกิจ เสนอให้มีการปฏิรูปที่ดินและจัดระบบสหกรณ์ แน่นอนว่า อำนาจทางทหารในเมืองไทยย่อมมีอำนาจสูงสุดเสมอ ไม่ว่าจะเป็นยุคใดสมัยใด
หลวงประดิษฐ์มนูธรรมจึงได้รับข้อกล่าวหาอันร้ายแรงว่าเป็นคอมมิวนิสต์ และเป็นผู้พ่ายแพ้ในกบฏวังหลวงต้องลี้ภัยไปอยู่ต่างประเทศ