ผิดเป็นครูคือผิดหนึ่งได้แต่ไม่ผิดสอง
ผิดเป็นครูคือผิดหนึ่งได้แต่ไม่ผิดสอง
ไม่มีใคร
ไม่เคยทำผิด
แต่ความผิดที่ได้ทำในครั้งนี้
จะต้องเป็นบทเรียน
สอนใจในครั้งต่อไป
เกิดมาชาติหนึ่ง
ต้องผ่านร้อนผ่านหนาว
มีทั้งที่ทำผิดโดยเจตนา
และทำผิดโดยพลั้งเผลอ
หรือด้วยรู้เท่าไม่ถึงการณ์
เมื่อทำผิดครั้งแรก จะรู้สึกหวาดหวั่น ไม่รู้ว่าจะเกิดผลอะไรตามมา ไม่รู้ว่าจะโดนลงโทษมากน้อยเพียงใด จะโดนจับได้หรือไม่ หรือจะเกิดเหตุร้ายใดแก่ตน
เมื่อทำผิดซ้ำสอง ความรู้สึกหวาดหวั่นจะลดลง ความหวาดกลัวจะหายไป เมื่อผิดซ้ำซากจะเคยชิน ไม่รู้สึกรู้สา ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสิ่งที่ทำไปเป็นความผิด
คนที่ทำผิดแล้วปล่อยให้ใจด้านจนชาชินไปกับสิ่งที่ตนทำผิดลงไป กลายเป็นความเคยชินจะไม่มีวันประสบความสำเร็จและก้าวไปสู่ความเป็นผู้นำ เขาควรเรียนรู้ที่จะนำความผิดมาเป็นครู เป็นบทเรียนที่มีคุณค่า เพื่อเตือนใจว่าเขาไม่ควรทำผิดอีกต่างหาก
การสำนึกรู้ว่า สิ่งที่ทำไป ไม่ว่าเจตนาหรือไม่นั้น กลายเป็นสิ่งที่ผิดพลาด ไม่ควรกระทำ เกิดผลเสียหายร้ายแรงทั้งต่อตนและผู้อื่น บางครั้งยากแก่การแก้ไข สิ่งที่เราควรทำต่อไป คือ คิดว่า ผิดเป็นครู จะไม่ทำซ้ำอีก ไม่ว่าจะมีเหตุจำเป็นใด ๆ ที่ต้องทำ ก็จะแข็งขืน ไม่ยอมทำอีกต่อไป
ผิดซ้ำผิดซาก น่าเบื่อตาย