รูปแบบการคิด
รูปแบบการคิด
การคิดมี 2 รูปแบบ คิดเท่าเดิม กับคิดสิ่งใหม่ ๆ
แบบแรกคิดเฉพาะในสิ่งที่เคยคิดและเคยรับรู้มาเท่านั้น ไม่เปิดใจกว้างยอมรับสิ่งใหม่ ๆ
แบบที่สองคิดในสิ่งที่ผ่านเข้ามาใหม่ ๆ ไม่ว่าจะเคยรู้จักมักคุ้นหรือไม่ก็ตาม ยินดีที่จะรับเข้ามาในสมองแล้วไตร่ตรองว่าจะนำมันมาใช้ได้อย่างไร เรียกว่าเปิดใจกว้างยอมรับสิ่งใหม่ ๆ
แล้วเรามีอัตราส่วนแบบใดมากกว่ากัน หรือมีแค่แบบเดียวคือแบบแรกเท่านั้น
คิดได้ตามประสบการณ์และความถนัด
คนที่คิดได้คิดเป็น ไม่จำเป็นต้องคิดและแสดงออกเหมือนกัน
คนที่ถนัดด้านภาษา
ผู้ที่คิดได้คิดเป็นบางคน จะแสดงออกด้วยการพูดการเขียน การใช้สัญลักษณ์ ท่าทาง ภาษาพูด เพื่อสื่อสารให้บุคคลอื่นได้รับรู้ความรู้สึกนึกคิดของตน
คนที่พูดออกมาทื่อ ๆ โผงผาง ไม่ขัดเกลาสำนวนให้ผู้ฟังรู้สึกดี แสดงว่า ขาดความสามารถในการคิดด้านการใช้ภาษา ในขณะที่นักคิดนักเขียนนักพูด จะรู้จักเลือกสรรการใช้ภาษาสละสลวยในการแสดงความคิดเห็น
คนที่คิดเก่งด้านคำนวณ
คนที่เรียนวิชาคณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ได้ดีเป็นเพราะเขามีความสามารถในการคิดด้านสัญลักษณ์ การให้เหตุผล
ด้วยเหตุนี้จึงมีบางคนบอกว่าคนเก่งอาจจำแนกได้หลายแบบ ไม่ว่าจะเก่งด้านใดนับเป็นคนเก่งได้ทั้งสิ้น และคนเก่งเหล่านี้ต่างเป็นคนที่มีความคิดในแต่ละด้านแต่ละแบบ ขึ้นอยู่กับความถนัดที่แต่ละคนมี
ในขณะที่คิด จะเกิดภาพพจน์ในการคิด เกิดภาษาและสัญลักษณ์ที่จะใช้เพื่ออธิบายสิ่งที่กำลังคิดให้ผู้อื่นเข้าใจ ภาพพจน์ในการคิดอาจเป็นรูปภาพในใจที่แสดงถึงวัตถุสิ่งของที่เป็นรูปธรรมและเป็นประสบการณ์ที่เคยรับรู้ในรูปของสิ่งที่เป็นนามธรรม
เรื่องของการคิด บางคนชอบคิดแต่ไม่ชอบทำ บางคนชอบคิดและทำในสิ่งที่คิด บางคนคิดแต่ไม่ได้นำสิ่งที่คิดมาใช้ให้เกิดประโยชน์ คิดเรื่อยเปื่อยไปเรื่อย ๆ พอนานวันเข้าลืมในสิ่งคิดไปแล้ว ในขณะที่บางคนพอคิดได้นึกออกจะรีบจดบันทึกทันทีในรูปของภาษา สัญลักษณ์ ภาพวาดเพื่อเตือนความจำ
คนที่กำลังหมกมุ่นครุ่นคิดถึงเรื่องใดเรื่องหนึ่งและต้องการค้นหาคำตอบ อาจไม่ได้คำตอบในทันทีทันใด ต่อเมื่อสมองปลอดโปร่งโล่งอุรา คำตอบจะพรั่งพรูออกมาในทันทีและเขาจะรีบจดบันทึกคำตอบนั้นไว้ในทันใดเช่นกัน
ต้องหาว่าพลังชีวิตพีคสูงสุดเวลาใด เช่น บางคนสมองปลอดโปร่งแจ่มใสที่สุดตอนเช้ามืดหลังตื่นนอน สิ่งที่ค้างคาอยู่ในใจ คิดเท่าไรไม่ออก พอตื่นนอนเท่านั้น คำตอบพรั่งพรูออกมาทันที บางคนตอนนั่งเพลิน ๆ มองฟ้ามองดิน สิ่งที่คิดค้างไว้ มันโผล่คำตอบให้เห็นได้
บางคนชอบทำโดยไม่คิด และอีกประเภทคือ ไม่คิดและไม่ทำ ประเภทไหนจะแย่ที่สุด
ผู้บริหารบางคนแอบบ่นในใจที่มีบางคนชอบทำจังเลยแต่สิ่งที่ทำล้วนแล้วแต่ก่อให้เกิดปัญหาที่ต้องตามล้างตามเช็ดอยู่ร่ำไป ครั้นจะห้ามปรามจะยิ่งสร้างความร้าวฉานมากขึ้น
อีกประเภทเป็นเช้าชามเย็นชาม วัน ๆ ไม่ต้องทำอะไรให้มากความ แค่รับผิดชอบกิจวัตรประจำวันให้เรียบร้อยเป็นอันใช้ได้
ไม่ว่าประเภทไหน ถ้าแก้ปัญหาอะไรไม่ได้ คงไม่เข้าท่าทั้งนั้น
คนฉลาดคือคนคิดเป็น
คนคิดเป็นคือคนที่รู้วิธีคิด
ทำอย่างไรจึงจะรู้วิธีคิด
ทำอย่างไรจึงจะคิดเป็น
ต้องเรียนรู้วิธีคิด
ต้องฝึกทักษะการคิด