ที่มาของความสุข ความทุกข์

The source of happiness, suffering

ความสุขกับความทุกข์เป็นของคู่กัน แต่แปรผกผัน

เมื่อสุขน้อยทุกข์จะมาก

เมื่อสุขมากทุกข์จะน้อย

อยากมีสุข จงสร้างสุข แผ่ขยายไปให้ทั่วสรรพางค์

อยากมีทุกข์ สุมทุกข์เข้าไปให้อัดแน่น ไม่ปล่อยให้คลายออก

คนมีความสุข ยินดีกับความสำเร็จของทุกผู้คนที่รายล้อมรอบตัวเขา ไม่อิจฉาริษยาเมื่อเห็นผู้อื่นได้ดีกว่า หรือเป็นที่รักของทุกคน พร้อมที่จะปรับตัวเข้ากับผู้อื่นและสถานการณ์ใหม่ ๆ ไม่คิดขัดแย้งและแสดงออกอย่างรุนแรงกับคนที่คิดต่าง

คนมีความทุกข์ คิดว่าความสำเร็จของคนอื่นมาจากเส้นสายหรือได้มาอย่างไม่ยุติธรรม อิจฉาริษยาหรือร้อนรนเมื่อเห็นผู้อื่นได้ดีกว่า หรือเป็นที่รักของใครอื่น ไม่พร้อมจะปรับตัวเข้ากับผู้อื่นและสถานการณ์ใหม่ ๆ เพราะยึดตนเป็นศูนย์กลางของจักรวาล ทุกคนต้องคิดเหมือนตนเท่านั้น

จะสุขหรือทุกข์ เลือกได้ตามใจชอบ

บางคนแม้อยู่ในที่สมบูรณ์พูนสุขพร้อม แต่ใจยังร้อนรน กระเสือกกระสน อยากหาสิ่งใหม่ที่คิดว่าดีกว่าเดิม กายอยู่เป็นสุขก็จริง แต่ใจนั้นสุมทุกข์เข้าไปไว้เต็มอก

ความสุขหรือความทุกข์มันอยู่ตรงไหนกันแน่