เมืองหลวงกรุงเทพมหานครกรุงเทพมหานครเป็นเมืองหลวงในปี พ.ศ. 2325
ชื่อเต็มของกรุงเทพมหานคร คือ "กรุงเทพมหานคร อมรรัตนโกสินทร์ มหินทรายุธยา มหาดิลกภพ นพรัตนราชธานีบุรีรมย์ อุดมราชนิเวศน์มหาสถาน อมรพิมานอวตารสถิต สักกะทัตติยะวิษณุกรรมประสิทธิ์
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ย้ายเมืองหลวงจากกรุงธนบุรีมาตั้งที่ตำบลบางกอก ทางฝั่งตะวันออกของแม่น้ำเจ้าพระยา
ด้วยเหตุผลแก่การปกป้องเมือง ถ้ากรุงธนบุรีและกรุงเทพมีประชากรตั้งถิ่นฐานเพิ่มขึ้น และถ้าขยายเมืองออกไปทั้งสองฝั่งแม่น้ำจะกลายเป็นเมืองอกแตก คือมีแม่น้ำไหลผ่านเมือง ทำให้ป้องกันข้าศึกได้ยาก
อย่าลืมว่า ช่วงนั้นยังมีสงครามรบพุ่งกับพม่า
การเลือกขยายเมืองในอนาคต ฝั่งตะวันออกของแม่น้ำเจ้าพระยามีพื้นที่กว้างขวางกว่า
อาณาจักรรัตนโกสินทร์ คือ อาณาจักรตั้งแต่พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์จักรี เสด็จขึ้นครองราชสมบัติ เมื่อวันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2325 เป็นราชอาณาจักรของประเทศไทย เริ่มตั้งแต่การย้ายเมืองหลวงจากฝั่งอาณาจักรธนบุรี มายังกรุงเทพมหานคร ซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันออกของแม่น้ำเจ้าพระยา
พ.ศ. 2398 เปลี่ยนชื่อเป็น ราชอาณาจักรสยาม
วันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2482 เปลี่ยนชื่อจาก "สยาม" เป็น "ไทย"
การประกาศใช้ชื่อ "ไทย" เพื่อให้สอดคล้องกับประกาศรัฐนิยมเมื่อวันที่ 24 มิถุนายน 2482 ที่ระบุว่าชื่อ "ไทย" จะเป็นชื่อเรียกแทนประชาชนและเชื้อชาติ
กรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น
กรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น หมายถึง ประวัติศาสตร์ไทยสมัยรัชกาลที่ 1 ถึง รัชกาลที่ 3 ซึ่งนับว่าเป็นระยะเชื่อมต่อระหว่างประวัติศาสตร์ไทยยุคเก่า มาสู่การปฏิรูป และพัฒนาประเทศ ตามแบบอารยธรรมตะวันตกในยุคปัจจุบัน
พ.ศ. 2520 หรือ 5 ปีก่อนพระราชพิธีสมโภชกรุงรัตนโกสินทร์ 200 ปี ทางราชการได้กำหนดชื่อ "เกาะรัตนโกสินทร์" ขึ้น เพื่อกำหนดไว้เป็นเขตปรับปรุงปฏิสังขรณ์ครั้งใหญ่ เพราะถือเป็นกรุงรัตนโกสินทร์ระยะแรก