อริยสัจจากพระโอษฐ์ .. การเกิดขึ้นแห่งกองทุกข์

ภิกษุ ท.!
อริยสัจคือความก่อขึ้นแห่งทุกข์ เป็นอย่างไรเล่า ?

ภิกษุ ท.!
เพราะอวิชชาเป็นปัจจัย จึงเกิดมีสังขาร;
เพราะสังขารเป็นปัจจัย จึงเกิดมีวิญญาณ ;
เพราะวิญญาณเป็นปัจจัย จึงเกิดมีนามรูป;
เพราะนามรูปเป็นปัจจัย จึงเกิดมีอายตนะหก;
เพราะอายตนะหกเป็นปัจจัยจึงเกิดมีผัสสะ;
เพราะผัสสะเป็นปัจจัย จึงเกินมีเวทนา;
เพราะเวทนาเป็นปัจจัย จึงเกิดมีตัณหา;
เพราะตัณหาเป็นปัจจัย จึงเกิดมีอุปาทาน;
เพราะอุปาทานเป็นปัจจัย จึงเกิดมีภพ;
เพราะภพเป็นปัจจัย จึงเกิดมีชาติ;
เพราะชาติเป็นปัจจัย, ชรา มรณะ โศก ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส และอุปายาส จึงเกิดมีพร้อม.

ความก่อขึ้นแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนั้น ย่อมมีได้ด้วยอาการอย่างนี้.

ภิกษุ ท.!
นี้ เราเรียกว่า อริยสัจคือความก่อขึ้นแห่งทุกข์ แล.
.
.
.
ติก. อํ. ๒๐/๒๒๗/๕๐๑.


หมายเหตุ จขบ
นี่คือหลักธรรม ปฏิจจสมุปบาท ที่พระพุทธองค์ทรงค้นพบในคือตรัสรู้ วิสาขะมาส .. เป็นหลักธรรมที่ยากมากที่ผู้ด้อยปัญญาจะเข้าใจได้ หากยังมีมิจฉาทิฏฐิในเรื่อง "วิญญาณเวียนเกิดเวียนดับ" แบบพรามหณ์แนบแน่นอยู่ในจิต

อันเนื่องมาจากภาษาคน ภาษาธรรม .. ทำให้เข้าใจไม่ได้ว่าเหตุใด ผัสสะ จึงทำให้เกิด ภพ ชาติ ชรา มรณะ หรือทำให้คนตายได้ ?

ผัสสะ คือ ดวงตาที่มีวิญญาณตั้งอยู่ที่เราเรียกว่า จักขุวิญญาณ เมื่อกระทบเห็นรูปภายนอก ย่อมสร้างความรู้สึกอย่างใดอย่างหนึ่งที่เรียกว่า เวทนา (ในกรณี หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ก็เช่นเดียวกัน)

ที่เรียกว่า ปัจจยาการ ก็คือตรงนี้ องค์ประกอบ 3 ประการมาประชุมพร้อมกันจึงเกิด ผัสสะ หรือ การกระทบ องค์ประกอบนี้คือ
.. ดวงตาที่มองเห็น
.. รูปที่มีความหมาย
.. วิญญาณทางตา ที่มีอยู่จาก อวิชชา รอพร้อมการกระตุ้นจากความหมายของรูป

วิญญาณตัวนี้ เกิดดับผ่านทวารทั้ง 6 ทั้งวันทั้งคืน ไม่จบไม่สิ้นตราบที่ยังไม่เข้าใจโลกตามความเป็นจริง .. ตรงนี้เรียก วัฏฏะสงสาร

ความรู้สึกชอบ ชัง เฉย หรือเวทนานี้ก็สร้างตัว ตัณหา หรือความอยากขึ้นมา
แล้วยึดมั่นถือมั่น เพื่อตั้งภาวะขึ้นมาหรือภพ เป็นตัวตนหรือชาติ เพื่อทุกข์ โศกเศร้า คร่ำครวญ

ในทางตรงข้าม ..
หากรู้สึกตัวได้ทันตั้งแต่ช่วงเวทนา แล้วระงับทัน ก็ไม่ปรุงต่อเป็นอุปาทาน ภพ ชาติ ชรา มรณะ ..

Create Date : 13 มีนาคม 2557		0 comments
Last Update : 13 มีนาคม 2557 7:21:10 น.
Counter : 1050 Pageviews.
Share Tweet