ฉัน..ไม่ใช่คนเดิม..
หากมีใครมาบอกคุณว่า..จริงๆแล้วคนเราเกิดมาเพื่อที่จะมีชีวิตอย่างมีความสุข..
เราควรใช้ชีวิตด้วยการกอบโกยความสุข ที่เราสามารถหาได้อย่างเต็มที่ โดยที่เราไม่ต้องไป
เบียดเบียนใคร แค่นี้ก็นับว่าดีหนักหนาแล้ว..
คุณเห็นด้วยกับสิ่งที่เขาบอกหรือไม่..?
แล้วหากว่ามีใครอีกคนมาบอกคุณว่า จริงๆแล้วความสุข ที่เราหามาได้แม้โดยสุจริต ไม่ได้มาโดยการ
ไปทำร้ายเบียดเบียนใคร ก็เป็นเพียง ของปลอม ที่ไม่เคยอยู่กับเราจริงจัง กลับมาทำให้เราหลงใหล
เคลิบเคลิ้มชั่วครั้งชั่วคราว แล้วก็จากเราไป ที่สิ่งที่ความสุขทิ้งเอาไว้ก็คือ ความโหยหา ความต้องการ
ความไข่วคว้าที่จะ เสพสุข ต่อไปเรื่อยๆไม่เคยอิ่มเคยพอ.. เสพติดความสุขจนแนบแน่น ยากที่จะถอนตัว
คุณเห็นด้วยกับสิ่งที่เขาบอกเล่าหรือไม่..?
แน่นอนว่า คนเราทุกคนที่เกิดมาบนโลกนี้ย่อม รักสุขเกลียดทุกข์ กันทั้งนั้นหรือจะปฏิเสธ..?
ความทุกข์ เป็นความรู้สึกด้านมืด เป็นความรู้สึกด้านลบ ที่ไม่มีใครอยากเจอะเจอแน่นอน..
ความสุข เป็นความรู้สึกด้านสว่าง สดใส หอมหวานน่าเก็บกอด ที่ใครๆก็ไม่อยากทำมันหลุดมือไป..
แม้ชั่ววินาที..หากจะต้องตายในนาทีนี้ก็ ขอตายแบบมีความสุข ก็แล้วกัน..
ในทาง พระพุทธศาสนา กล่าวไว้ว่า ที่แท้แล้ว ความสุขกับความทุกข์ ก็คือสิ่งเดียวกัน..
เพราะความรู้สึกทั้งสองอย่างนี้ สามารถทำให้จิตใจของเรา กระเพื่อมหวั่นไหว ได้พอๆกัน..
เมื่อสุข ใจก็ลิงโลดพองโต แต่พอทุกข์ ใจก็ฝ่อแฟบ หดหู่ ทรมาน
ท่านผู้รู้ธรรม ท่านจึงไม่เอาทั้งสุขและทุกข์มาเป็นสาระแก่ชีวิต..
เพราะเห็นแจ้งประจักษ์แก่ใจแล้วว่า มันก็เป็นเช่นนั้น แค่นั้น ไม่เห็นต้องมาหลงใหลได้ปลื้ม
หรือ ห่อเหี่ยว อยากทิ้งขว้าง ให้ออกไปไกลๆตัว..
มันก็เป็น ธรรมชาติหนึ่ง ที่เกิด ดับ หมุนเวียน ไม่สิ้นสุด ไม่มีแก่นสารพอที่จะเอามาเป็นที่พึ่ง
แก่ชีวิตตนได้เลย..
หากคุณเริ่มมองเห็นว่า ที่แท้ สุขและทุกข์ ที่เราเคยสัมผัส ที่เคยลิ้มรสชาติของมันมาแล้วนับไม่ถ้วน
มันก็แค่ของไม่จริง ไร้ค่าแม้เพียงจะเอื้อมมือไปจับต้องมัน..
แค่รู้ว่ามันเกิดขึ้น..แค่รู้ว่ามันดับไป ไม่ต้องไปบังคับให้มันอยู่กับเรา หรือขับไสไล่สงมัน
มันก็จากเราไปเอง เพียงแค่นี้บ่อยๆเนืองๆ คุณก็จะพูดกับตัวเองได้ว่า นี่หรือตัวฉัน..
นี่หรือความความสุขและความทุกข์ของฉัน กลายเป็น ฉัน..ที่ไม่ใช่คนเดิม..
กลายเป็นฉันที่มองความสุขและความทุกข์ ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป..
ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [