มกราคม 2558

 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
11
12
13
14
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
All Blog
ตอบแทนด้วยเวลา..

  หากถามว่าสิ่งใดในชีวิตเรา มีค่า มากที่สุด..?

คงมีคนตอบคำถามนี้ไม่แตกต่างกันเท่าไหร่..

บางคนอาจจะตอบว่า พ่อ และ แม่ นี่แหละมีค่ามากกว่าสิ่งใดๆ

บางคนก็ตอบว่า ลูกของเรานี่สิ คือสิ่งที่มีค่าสูงสุดถึงขนาดเรายอมตายแทนเขายังได้..

ส่วนคนที่บูชาความรัก ก็คงไม่พ้นตอบว่า คนที่เรารัก คือสิ่งที่มีค่ามากกว่าสิ่งใดๆ

ทรัพย์สินเงินทอง มากมายยังไม่อาจจะเปรียบเทียบกับชีวิตของคนที่เรารักได้เลย..

 

ทุกคำตอบไม่มีสิ่งไหนถูกหรือผิดตายตัว..

มีแต่ว่าสิ่งไหนที่เรารักและผูกพันกันมากเท่าไหร่ ความมีค่ามันก็อยู่ที่ตรงนั้นมากที่สุด

แต่รู้อะไรหรือเปล่าว่า สิ่งที่เราคิดว่าเป็นสิ่งที่มีค่ามีความหมายกับชีวิตเรามากมายนั้น

มันจะไร้ค่าไร้ความหมายทันที ถ้าเราไม่ได้มีชีวิตอยู่เพื่อชื่นชมมัน..

ชิวิตที่กำลังดำเนินไปสู่ความแตกดับอยู่ทุกลมหายใจนี่แหละ..

 

จะมีประโยชน์อะไร ในเมื่อเราบอกว่ารักพ่อและแม่มากที่สุด แต่เรากลับไม่เคย บอกรักท่านสักคำ

อ้างแต่ว่ารู้กันอยู่ในใจ ไม่ต้องแสดงออกก็ได้ จนกระทั่งวันสุดท้ายของท่านก็ไม่มีโอกาส

หมดโอกาสที่จะแสดงความรักต่อพวกท่าน ไปกราบแทบเท้า แทบอกท่านตอนที่ท่านไม่รับรู้แล้ว

โลกของท่านจบแล้ว หมดเหตุปัจจัยในชีวิตนี้แล้ว..

 

จะมีประโยชน์อะไร หากเราบอกว่าเรารัก ลูกของเรามากกว่าสิ่งใดๆ..

แต่ในชีวิตจริงเรากลับทุ่มเทเวลาหาเงินทอง มากกว่าเวลาที่จะพูดคุยกับพวกเขา

เราเลี้ยงตัวตนของเขาด้วยเงิน มากกว่าเลี้ยงหัวใจของเขาเสียอีก..

เราเคยชื่นชมสิ่งที่เขาทำถูก ทำดี ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่..?

เคยรดน้ำใจของพวกเขา โดยที่ไม่ได้ปรนเปรอด้วยเงินหรือสิ่งของ แต่ด้วยการสัมผัสทางกาย

ให้แปรเป็นความอบอุ่นทางใจ ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่กัน..?

 

จะมีประโยชน์อะไร หากคนรักของเรา ไม่ได้มีชีวิตอยู่เพื่อ ชื่นชมความสำเร็จทางหน้าที่การงาน

ที่เราอุตสาห์ทุ่มเทเพื่ออนาคต ที่เราคาดหวังว่ามันจะดีกว่าวันนี้ เวลานี้

จนมองข้าม ความพอดี ของชีวิตไปเสียหมด ทุกอย่างเป็นเรื่องปากท้องที่ไม่เคยอิ่มเคยพอ

ลืมเติม น้ำใจ ให้แก่คนที่เขาอยู่เคียงข้างเรามาทั้งชีวิต กลับไปเอาใจสิ่งภายนอกที่พร้อม

จะ ลงโทษเรา ทันทีหากเราพลาดพลั้งไป..

 

เรามีเวลาเหลืออีกเท่าไหร่กัน..?

ในเมื่อวันนี้ เวลานี้ เรายังมีโอกาสที่จะอยู่กับสิ่งที่เราคิดว่า มีค่า มากที่สุดของเรา

ทำไมไม่รีบตักตวงความอบอุ่น เติมเต็มความเข้าอกเข้าใจซึ่งกันและกันเล่า..

พิสุจน์ให้เห็นสิว่า พวกเขามีค่าพอ ที่เราจะตอบแทนพวกเขาด้วย สิ่งที่มีค่าที่สุด ที่เรามีอยู่..

นั้นคือ เวลาที่เหลืออยู่ ของเราเอง...

 

 




Create Date : 31 มกราคม 2558
Last Update : 10 กุมภาพันธ์ 2558 14:51:34 น.
Counter : 3469 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

นายสมมุติ
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [?]