Group Blog All Blog
|
มันจบแล้ว..!!  ในช่วงสัปดาห์สุดท้ายของเดือนนี้.. ทั้งท่านผู้อ่านและผู้เขียน ต่างก็มีกิจกรรมที่สำคัญจะต้องไปทำให้สำเร็จเสร็จสิ้นด้วยกัน นั่นคือการออกไปใช้สิทธิ์ใช้เสียง " เลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฏร " เพื่อเลือก ตัวแทน ของเราไปทำหน้าที่ในสภา.. ไปทำหน้าที่แทนเราในหลายๆบทบาท เช่น การกลั่นกรองกฏหมายต่างๆ หรือช่วยเราตรวจสอบ การทำงานของฝ่ายบริหาร เป็นต้น.. พอเขียนถึงตรงนี้หลายคน อาจจะกำลังเบ้ปากแล้วกรอกตาขึ้นบนสามที.. เพราะเบื่อหน่าย การเมืองแบบไทยๆ ประชาธิปไตยแบบไหยแลนด์.. ดินแดนแห่ง นักธุรกิจการเมือง.. ก็ต้องยอมรับความจริงกันอย่างหนึ่งว่า.. ประชาธิปไตยของประเทศไทยนั้น เดินย่ำอยู่กับที่ มานานหลายปี.. บางคนว่ามันไม่ใช่แค่ย่ำอยู่กับที่อย่างเดียว แต่มันกำลัง เดินถอยหลังลงคลองแสนแสบ แบบซ้ำไปซ้ำมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่หน.. จนบางที่ก็ออกอาการ เอือมระอา ที่สุดท้ายก็วนเวียนกลับไปเริ่มต้นที่จุดเดิม.. แต่อย่าพึ่งลืมว่า รัฐธรรมนูญ นั้นเขากำหนดเอาไว้ว่า การออกไปใช้สิทธิ์เลือกตั้งนั้นเป็น หน้าที่ของพลเมือง.. จะชอบหรือไม่ชอบก็ตาม มันคือหน้าที่ ที่เราทุกคนจะต้องร่วมกันรับผิดชอบ เพราะมันจะมีผลกระทบทั้ง ทางตรงและทางอ้อม ต่อชีวิตของเราอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เลย..  จริงๆแล้ววันนี้ไม่ได้มาเขียนเรื่อง การเมือง แต่อย่างใด แต่ตั้งใจมาเขียน งานธรรมะ มาเขียนงานทางธรรม.. ก็ในเมื่อ ธรรมะตือหน้าที่ ดังนั้น การปฏิบัติธรรม มันก็คือการ ทำหน้าที่ในชีวิต.. แบ่งออกเป็น หน้าที่ทางกาย และ หน้าที่ทางใจ เราทุกคนต่างมีหน้าที่และบทบาทแตกต่างกันไป ตามแต่จะถูกกำหนด เช่น มีหน้าที่เป็นพ่อเป็นแม่ เป็นตรูอาจารย์ เป็นหมอ เป็นทนาย เป็นนายจ้างเป็นลูกจ้าง ฯลฯ การทำหน้าที่ของเราในหลายๆบทบาท จึงหลีกหนีไม่พ้นเป็นการ ปฏิบัติธรรม ไปในตัว การปฏิบัติธรรม จึงไม่ใช่แค่การสวดมนต์ไหว้พระ การทำบุญใส่บาตร การปฏิบัติธรรม จึงไม่ใช่แค่การเดินจงกลม นับลมหายใจ ปลีกวิเวกปิดวาจา การปฏิบัติธรรม จึงไม่ใช่แค่การเข้าวัตฟังธรรม นั่งสมาธิสงบนิ่งเท่านั้น.. แต่เป็นการ " ดำเนินชีวิตทำกิจกรรมทางโลกอย่างรู้เท่าทัน " โดยไม่จำกัดกาลเวลาและสถานที่ ไม่จำเป็นว่าจะต้องเป็นเวลา กลางวันหรือกลางคืน ไม่มีข้อแม้ว่าจะต้องอยู่ใน อาณาเขตอารามอันสุขสงบ หรือ กลางสี่แยกอันพลุกพล่านวุ่นวาย.. กายกระทำ ใจรู้ จิตปล่อยวาง ทุกอริยาบท ทุกสถานที่ ทุกลมหายใจ คือ การปฏิบัติธรรม.. และมันก็เป็นหน้าที่ที่แสนสำคัญ หากเมื่อได้มีโอกาสเกิดมาเป็นมนุษย์ ได้มีโอกาสมาเจอพระพุทธศาสนา.. การเลือกตั้ง คือ กิจกรรมทางการเมือง ก็คือ กิจกรรมทางโลก ที่ในทาง ธรรมะ เขาเรียกว่าเป็นการ สมมุติแต่งตั้ง ให้มันขึ้นมา เป็นกิจกรรมทางกาย เป็นหน้าที่ทางกาย ที่ต้องอาศัย ใจ เป็นเครื่องมือตรวจสอบ บางคนบอกว่าไม่อยากเข้าไปมีส่วนร่วม เพราะไม่อยากจะไปเป็น หมากเบี้ย ให้คนชั่วเข้าไปแสวงหาผลประโยชน์ ใจมันเลยแอนตี้ ต่อต้าน ตั้งตัวเป็น ปฏิปักษ์ กับกิจกรรมสีเทาๆ ไม่สามารถไว้วางใจ ใครหน้าไหนได้เลย แม้แต่คนที่เลวน้อยที่สุดก็ยังหาไม่เจอ หน้าที่ทางใจมันทำงานแล้ว ธรรมะเกิดขึ้นแล้ว นั่นคือ ทุกข์ ความไม่สบายใจ ความอึดอัด ความไม่พึงปราถนา..  ทุกข์เกิด ก็เรียนรู้มัน เห็นอาการของมันเป็นอย่างนั้นๆ สุขเกิด ก็เห็นอาการของมัน เป็นอย่างนี้ๆ ไม่สุขไม่ทุกข์เกิด เฉยๆ ก็เห็นหน้าตาของมัน เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ แค่นี้ก็ถือว่าได้ทำ หน้าที่ทางใจ แล้ว แต่ถ้าจะให้ สมบูรณ์ยอดเยี่ยมกว่านี้ ก็ต้องเห็น ความเปลี่ยนแปลง เบาบาง จางหายของมันด้วย.. อาการที่มันแสดงตัวตนว่า มันไม่สามารถทนอยู่ในสภาพเดิมๆได้ อาการที่มันกำลังแสดง ความไม่แน่นอน เดี๋ยวก็หนักเดี๋ยวก็เบา เดี๋ยวก็บวก เดี๋ยวก็ลบ และอาการที่มันแสดงให้เรารู้ว่า มันไม่ใช่ของจริง จะไปบังคับให้มันหายไป สลายไป หรือจะให้มันคงที่แบบเดิมจนชั่วฟ้าดินสลาย ก็ไม่ได้.. อย่างนี้ถึงจะเรียกได้ว่า ได้ทำหน้าที่ทางใจอย่างถูกต้อง ครบถ้วนแล้ว.. การเลือกตั้ง ความจริงก็ยังมีด้านดีอยู่มากมาย ระบบเลือกตัวแทน ในโลกของสังคมประชาธิปไตย ที่หลายชนชาติที่เจริญทางวัตถุ ที่ก้าวหน้าทางเทคโนโลยี กว่าประเทศของเรา ต่างยกย่องยอมรับว่ามันเป็นกิจกรรมที่แสดงให้เห็น ความมีอารยธรรม ของชนชาตินั้นๆ ในโลกของเสรีนิยมที่ไม่ยอมรับ การปกครองแบบ เผด็จการ ผูกขาดอำนาจเบ็ดเสร็จ ต่างก็เรียกร้องให้เรา ออกไปใช้สิทธิ์เลือกตั้ง กันให้ท่วมท้น ไปแสดงพลังของเรากันให้ถล่มทลาย..!!  และใช้ สิทธิและเสรีภาพ อันเป็นสมบัติชิ้นเดียวที่เรามีเท่าเทียมกันไม่ว่าจะยากดีมีจน เป็น อาวุธทางการเมืองชิ้นเดียว ที่พวกเราทุกคนมีอยู่ในมือ คือการแสดงออกทางการเมือง ในเวทีที่เปิดโอกาสให้ ผู้มีสิทธิ์ได้ใช้มันอย่างเต็มที่.. ไม่ใช่แค่เข้าคูหา กาเบอร์ แล้วกลับบ้านเท่านั้น แต่มันต้องรู้สึกว่า เราได้ทำหน้าที่ของเราสำเร็จแล้ว จะเลือกหรือ ไม่เลือกใคร ก็อยู่ที่เรา ไม่มีผิดมีถูก มีแต่ ได้ทำหรือไม่ได้ทำ เท่านั้น หากการเลือกตั้งครั้งนี้ เรายังไม่รู้จะเลือกใครดี ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะแค่ คำโฆษณา ค้านโยบาย อวดโปรไฟล์ของผู้สมัคร คงไม่เพียงพอให้ตัดสินใจได้ คนดีมีน้อย อันนี้พอเข้าใจ.. .. ที่เห็นเดินมายกมือไหว้ขอคะแนน ก็คนหน้าเก่า หน้าเดิม ผลงานเก่าๆไม่ค่อยประทับใจ.. จะเลือกคนหน้าใหม่ก็ไม่รู้จักไม่รู้ใจ หรือจะใช้บริการคนหน้าเก่า ก็เข็ดขยาดจนขนลุก ลองพิจารณาดูให้ดีๆ มันก็อาจจะมี คนดีคนเก่ง แฝงตัวเข้ามาให้เราชี้นิ้วเรียกใช้งานก็ได้.... เราก็แค่ไปทำให้มันจบ ทำหน้าที่ให้มันเสร็จไปอีกงาน.. แต่ผลของมันอย่าไปคาดหวังมันสูงเกินไป เพราะเจ็บตัวเจ็บใจมาหลายที..  ชีวิตเรายังไม่จบ หน้าที่ยังมีเราก็ยังต้องทำต่อ.. ไม่ว่าจะยินดีหรือไม่ ก็ขอให้ใจได้เรียนรู้สุขทุกข์ไปเรื่อยๆ โลกนี้ไม่มีอะไรแน่นอน และ คนที่เห็นความไม่แน่นอนคือคนที่ไม่ประมาท.. คนฉลาดย่อมไม่ฝากชีวิตเอาไว้กับใครคนใดคนหนึ่ง คำว่า ตนย่อมเป็นที่พึ่งแห่งตน ยังใช้ได้และเป็นจริงเสมอ.. เลือกตั้งครั้งนี้ ไม่ว่าผลมันจะออกมาเป็นเช่นไร.. คนที่เราเลือกจะสอบได้หรือสอบตก ก็อย่าไปคิดมากจนลืมไปว่า ชีวิตเรายังต้องเดินต่อไป.. ใครจะได้เข้ามาบริหารบ้านเมืองคงไม่ใช่เรื่องของเราคนเดียว.. ถ้าคนส่วนใหญ่เขาเห็นพ้องต้องกันแล้ว เราก็คงต้องยอมรับความจริง..มีสปิริตพอ มันจบแล้ว ก็ให้มันจบไป ไม่งอแง.. อำนาจ เงินทอง ชื่อเสียง เป็นแค่เพียง สมบัติพลัดกันชม ชั่วครู่ชั่วคราว.. แค่เราได้เห็น ธรรมะ ได้เห็นความแปรปรวนของมันแล้ว วางใจลงปลงใจเป็นไม่ดีดดิ้น.. ก็ถือว่า ชีวิตนี้ได้รางวัลชิ้นใหญ่ ที่ได้เป็นนายของใจตัวเองเสียได้.. กิเลส ในใจมันคงร่ำร้องครวญคราง ที่หมดงานให้มันทำ.. จำใจต้องหิ้วกระเป๋าเดินจากชีวิตเราไปหาที่ทำงานใหม่.. พร้อมหันหลังมากระซิบเบาๆว่า.. " มันจบแล้วครับนาย..!! "  ขอขอบคุณเจ้าของรูปสวยๆทุกรูปครับ
แวะมาเยี่ยมชมค่ะ
โดย: โอน่าจอมซ่าส์
 วันที่: 16 มีนาคม 2562 เวลา:7:04:39 น.สุดยอด ..ชอบ...ขอบคุณค่ะ
โดย: nat (สมาชิกหมายเลข 2879659
) วันที่: 18 มิถุนายน 2562 เวลา:11:15:29 น. |
นายสมมุติ
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [?] Link |
||||||||||||
