Group Blog All Blog
|
กองขยะที่ถูกทิ้ง..  วันนี้มีรุ่นน้องในที่ทำงานคนหนึ่ง มานั่งปรับทุกข์ด้วย " พี่เอกครับ.. ผมโคตรอึดอัดกับหัวหน้างานของผมเลยว่ะ.." " เรื่องงานเหรอ..? " " ครับพี่.. ใหม่ๆผมก็รู้สึกว่าแค่เรื่องงาน แต่ตอนนี้ผมรู้สึกว่ามันมากกว่านั้น.." " เอ้า เล่ามาสิ " อีกฝ่าย เอ่ยปากเชิญชวนให้ รุ่นน้องคนสนิทได้พูดระบายออกมา.. สองชั่วโมงผ่านไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกับบทสนทนาของชายหนุ่มทั้งสอง แม้จะเลยเวลาเลิกงานของบริษัทมานานพอสมควรแล้ว การปรับทุกข์กันระหว่างเพื่อนร่วมงานต่างวัยเป็นไปอย่างออกรสชาติ คนหนึ่งกำลังรู้สึกแย่กับชีวิต ส่วนอีกคนก็รับฟังอย่างตั้งใจ ใช้ทั้งภาษาพูดและภาษากายเพื่อแสดงให้เห็นว่า เขากำลังก้าวเข้าไปอยู่ในโลกมัวๆของอีกฝ่ายอย่างเต็มใจ.. บทสรุปของการสนทนา จบลงแบบไม่มีบทสรุป.. กลายเป็นเพียงการระบายปลดเปลื้องความทุกข์ทางใจของอีกฝ่ายเท่านั้น.. " เกริก ฟังพี่นะ " คนพูดถอนหายใจยาว ก่อนพูดต่อว่า " ชีวิตของลูกจ้างในระบบแรงงาน ต้องหัดยอมรับความเป็นจริงอยู่อย่างหนึ่งคือ.. ความยุติธรรมไม่เคยมีอยู่จริงหรอกนะ.." เพราะไม่ว่าเราจะจบมาด้วยวุฒิที่สูงหรือต่ำแค่ไหน หากเรายินดีที่จะเดินทางสายนี้ สุดท้ายเราก็ไม่พ้นต้องเกิดเรื่องอย่างนี้เข้าสักวันแน่.. คนทำงานดีกลับไม่ได้ดี ไม่ได้ผลงาน แต่คนไม่ทำงานกลับได้รับการโปรโมทจนมีตำแหน่ง ในเมื่อตราบใดที่เราพอใจที่จะยอมรับเงินเดือนที่เขาจ้างให้เราทำงานอยู่ เราก็ต้องทนให้ได้ ยอมรับมันให้ได้.. มันเป็นเรื่องธรรมดานะ ที่พูดนี่ ไม่ได้หมายความว่าให้เอ็งต้องอึดเหมือนแรด หรือต้องทนเหมือนวัวเหมือนควาย ที่จะให้เขาทุบเขาตี เพื่อระบายอารมณ์อย่างไร้เหตุผล แต่จริงๆแล้ว ใจเรามันอาจจะคิดเกินเลยจากความเป็นจริงไปไกล.. ความจริงเรื่องนี้มันอาจจะไม่ได้เลวร้าย ไปกว่าที่เราจินตนาการ มากไปกว่าที่เรารู้สึกไปเองก็ได้ ฟังพี่นะน้อง หากเอ็งมีหนทางที่ดีกว่าและคิดว่าจะไม่ทนกับเรื่องอย่างนี้ พี่จะสนับสนุนให้เอ็ง ออกไปจากที่นี่ วันนี้ เวลานี้เลยด้วยซ้ำ.. แต่.. เพียงเพราะพี่เห็นว่าเรื่องของเอ็ง มันยังไม่ร้ายแรงเท่าที่เอ็งรู้สึกนะ.. ลองคิดตามที่พี่พูดนะ งานที่ดีๆที่เหมาะกับเรา หาโคตรยาก และเช่นกัน หัวหน้าดีๆ เพื่อนร่วมงานดีๆก็ยิ่งหายากยิ่งกว่า.. เราอย่าพึ่งคิดว่าเราดีกว่าคนอื่นนะ เพราะเราไม่มีสิทธิ์ไปตัดสินหรือพิพากษาความดีเลวของใคร ด้วย ความคิดความเชื่อของเราเพียงอย่างเดียว.. ทุกคนมันมีดีมีเลวในตัวของมัน ไม่มีใครที่เกิดมาเพื่อทำดีกับเราเพียงอย่างเดียวหรอก.. คิดว่าเขากำลังสอนให้เรารู้จักด้านมืดของจิตใจคนสิ แล้วตัวเราเองก็มีมุมมืดของชีวิตเหมือนกัน จริงไหม ลองคิดดู  ตกลงที่เราคิดว่าเรากำลังจะแพ้ มันไม่ใช่การแพ้คนที่เราไม่ชอบนะ แต่เรากำลังแพ้ความคิดตัวเอง เรากำลังแพ้ ความขี้ขลาด ของตัวเองอยู่แต่เราไม่รู้ตัวเอง.. ถ้าคนที่ทำงานอย่างเรา คิดอย่างนี้กันหมด โลกนี้มันคงเต็มไปด้วย ไอ้ขี้แพ้ พี่ถามจริงๆว่า ตกลงใครเป็นคนแพ้กันแน่วะ..? หัวหน้าเรา หรือตัวเรา..? ถ้าเราเป็นฝ่ายเดินออกไป ความจริงคือ เราตกงาน ต้องวิ่งหางานใหม่.. แล้วลูกเรา เมียเรา พ่อแม่เรา คนที่เขาอยู่ข้างหลังเราเขาจะเป็นอย่างไร..? ในขณะที่คนที่เราคิดว่าเขาไม่ชอบเรา ยังนั่งกระดิกเท้ารับเงินเดือนอย่างสบายใจ ตกลงใครสะใจ ใครแพ้ ใครชนะวะ..? สรุปว่าบ้าทั้งคู่โง่ทั้งคู่.. ไม่มีใครแพ้ ไม่เคยมีใครชนะหรอก มีแต่คนโง่ที่ถูก ความถือตน ถือทิฏิของตน หลอกเข้าให้อีกแล้ว.. น้องเอ๋ย สิ่งที่มหาวิทยาลัยไม่เคยสอนเราคือ วิชาเตรียมตัวรับความแปรผันของชีวิต เขาสอนให้เรามีความรู้เพื่อเข้าสู่ตลาดแรงงาน ให้เราทำงานเป็น แต่ไม่เคยบอกให้เราอยู่กับมันให้มีความสุขได้อย่างไร.. เราต้องมาเรียนรู้เอง เราต้องมาลองผิดลองถูกเอาเอง ไม่มีใครสอนเราได้นอกจากตัวเราเอง  พี่รับรู้และเข้าใจในสิ่งที่เกริกกำลังรู้สึก และไม่อยากตำหนิให้เสียกำลังใจ คนที่คิดถูกพี่ก็เชื่อว่ามี แต่ก็เชื่อว่าหลายคนก็เคยคิดผิด และอยากจะกลับมาแก้ตัว แต่ไม่มีโอกาสแล้ว มันสายเกินไป.. เอาน่า.. ลองใจเย็นๆ ตั้งสติคิดดูดีๆ เอาไว้ให้ใจร่มๆ แล้วลองมาคิดดูอีกทีนะ อย่าพึ่งด่วนตัดสินใจอะไรลงไปแบบเชื่อความคิดตัวเองมากเกินไป เพราะถ้าเรากำลังคิดอะไรขณะที่ใจเรากำลังร้อนรุ่ม ตอนนั้นเรากำลังคิดด้วยความอยาก คิดด้วยอคติ เรากำลังคิดด้วยกิเลสนะ มันเป็นความคิดขยะ มันไม่ใช่ทางออกที่แท้จริงหรอก เชื่อพี่เถอะ.. เกริกชัย นั่งฟัง เอกพล พูดจบแล้วก็นิ่งอึ้งไปครู่ใหญ่.. จนอีกฝ่ายต้องเอามือมาตบที่บ่าเบาๆ แล้วพูดว่า " ไป ไปกินข้าวกัน เดี๋ยวมื้อนี้พี่เลี้ยงเอง " เกริกชัย ยิ้มน้อยๆที่มุมปากพร้อมยกมือขึ้นไหว้รุ่นพี่ที่เขาเคารพ แล้วทั้งคู่ก็เดินกอดคอกันไปที่ลานจอดรถของบริษัท ที้งมานั้งตัวยาวที่นั่งสนทนาเมื่อสักครู่ ให้กลายเป็นเพียง ที่ตั้งของ กองขยะความคิดที่ถูกระบายทิ้ง และพร้อมที่จะสลายตัวไปในอากาศ.. ทำเหมือนกับว่า ไม่เคยเกิดอะไรขึ้นที่นี่มาก่อนเลย..  ขอขอบคุณเจ้าของรูปสวยๆทุกรูปครับ
ขอบคุณครับ
โดย: ขุนเพชรขุนราม
  วันที่: 17 พฤศจิกายน 2560 เวลา:16:10:47 น. |
นายสมมุติ
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [?] Link |
||||||||||||||
