เมษายน 2557

 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
20
23
24
26
27
29
 
 
All Blog
ความสุขของคุณตาเก็บขยะ

  ลุกชาย : พ่อฮะ พ่อฮะ มีคุณตามาเก็บขยะที่หน้าบ้านเราฮะ..

เด็กชายตะโกนบอกให้พ่อรู้ สิ่งที่เกิดขึ้นที่หน้าบ้านของเขา

ผู้เป็นพ่อละสายตาจากหนังสือพิมพ์ที่กำลังอ่านแล้วชำเลืองสายตามอง

ตามเสียงเล็กๆนั้น..

ลูกชาย: ผมเห็นคุณตากำลังเก็บของในถังขยะใหญ่เลย คุณตาคนนั้นจะ

เอาขยะไปทำอะไรฮะพ่อ?

พ่อ: คุณตาเขาก็เอาขยะที่พอขายได้ เอาไปขายที่ร้านรับซื้อขวด และ

พลาสติก ที่อยู่ตรงใกล้ๆหัวมุมถนนนอกหมู่บ้านเรานี่แหละลูก..

ลูกชาย: คุณตาคนนี้ไม่มีเงินหรือครับถึงต้องมาเก็บขยะที่คนอื่นทิ้ง

แล้วไปขาย?  ผมเห็นคุณตาข้างบ้านไม่เห็นต้องเก็บขยะไปขายเลย..

ผู้เป็นพ่อยิ้ม แล้วถอนหายใจยาวพร้อมลดตัวลงมานั่งยองๆตรงหน้า

ลูกชายแล้วเอ่ยว่า

พ่อ: คุณตาข้างบ้านไม่ต้องทำงานแล้วเพราะเกษียณอายุราชการแล้ว

หลวงยังจ่ายเงินให้เป็นรายเดือน เลยไม่ต้องทำงานไง..

ลูกชาย: แล้วคุณตาคนนี้ หลวงไม่ได้ให้เงินเหรอครับ?

พ่อ: พ่อก็ไม่รู้เหมือนกันนะ แต่คิดว่าคุณตาคนนี้คงไม่มีใครให้เงินหรอก

จึงต้องทำงานหาเงินมาใช้เอง..

ลูกชาย: แล้วคุณตาจะมีความสุขใหมครับ..ที่ต้องทำงานกลางแดดแล้ว

ก็เหม็นด้วย..

เด็กชายถามด้วยความสงสัย

ผู้เป็นพ่อยิ้มเล็กน้อย แล้วถามลูกชายวัยหกขวบกลับว่า..

พ่อ: แล้วความสุขของเต้ยเป็นแบบไหนหล่ะ บอกให้พ่อฟังหน่อยสิ?

ลูกชาย: ถ้าไม่โดนคุณแม่ตี และมีขนมกรอบๆกินทุกวัน ไม่ต้องกินผัก

ไม่ต้องไปโรงเรียน ก็ดีแล้วครับ อ้อ ต้องมีหุ่นยนต์คนเหล็กด้วยนะ

ผู้เป็นพ่อขมวดคิ้วแล้วพูดว่า

พ่อ: โอ้โฮ.. ทำไมเยอะแยะอย่างนี้หล่ะ ต้องมีขนาดนี้เลยเหรอ

เต้ยถึงจะมีความสุขได้..

เด็กชายพยักหน้ารับอย่างอายๆ

พ่อ: พ่อว่าคุณตาคนนี้ถ้าหากได้เจอ ขวดแก้ว หรือ ขวดพลาสติก

ในถังขยะทุกใบที่เจอก็คงมีความสุขแล้วหล่ะ..

เด็กชายขมวดคิ้วทำหน้าสงสัย แล้วถามต่อว่า

เด็กชาย: ทำไมคุณตาถึงมีความสุขง่ายจังครับ..?

พ่อ: พ่อว่าความสุขของคนแต่ละคนไม่เหมือนกันหรอกลูก

อย่างของเต้ยต้องมีโน้นนี่เยอะแยะกว่าจะมีความสุขได้..

อย่างของคุณตาอาจจะไม่ต้องการอะไรมากมาย แค่ได้ขวดเก่าๆ

หรือ เศษพลาสติกที่คนอื่นทิ้งแล้ว สามารถเอาไปขายได้แค่นี้ก้พอแล้ว

เห้นไหมว่า ความสุขของคนเราไม่เหมือนกัน คนที่มีความสุขง่าย

ก็จะไม่ค่อยมีความทุกข์หรอก เพราะความสุขของเขามันเก็บง่าย

เหมือนกับเด็ดดอกไม้ข้างทางนั้นแหละ..

ผู้เป็นพ่อพูดพลางเอามือลูบหัวลูกชายอย่างเอ็นดู..

ลูกชาย: แล้วความสุขของพ่ออยู่ที่ไหนฮะ..?

ผู้เป็นพ่อยิ้มแล้วลุกขึ้นเดินไปอ่านหนังสือพิมพ์ต่อ..




Create Date : 14 เมษายน 2557
Last Update : 11 กรกฎาคม 2557 14:39:18 น.
Counter : 2175 Pageviews.

1 comments
  
ขอบใจ
โดย: อ้ายแคน คนบ้านป่า IP: 182.232.189.166 วันที่: 15 ธันวาคม 2559 เวลา:19:36:11 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

นายสมมุติ
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [?]